Τα 10 Final 4
του Ολυμπιακού

1994 – ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Το όνειρο έγινε εφιάλτης

Ο Ολυμπιακός του Σωκράτη Κόκκαλη είχε επιστρέψει για τα καλά στον θρόνο του ελληνικού μπάσκετ. Ο Γιάννης Ιωαννίδης με τους Πάσπαλιε, Τάρπλεϊ, Φασούλα, Τάρλατς είχαν την ευκαιρία να γίνουν η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτά την Euroleague. Οι «ερυθρόλευκοι» επικράτησαν του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό και αυτομάτως χρίστηκαν φαβορί κόντρα στην άσημη Μπανταλόνα.

Οι Πειραιώτες δεν διαχειρίστηκαν σωστά τη νίκη στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, παρουσιάστηκαν χωρίς ενέργεια στον τελικό και γνώρισαν την ήττα με 59-57. Ο Ζάρκο Πάσπαλιε τελείωσε τον τελικό με 3/10 βολές κι ένα εύστοχο τρίποντο του σέντερ των αντιπάλων, Κορνίλιους Τόμπσον σε κρίσιμο σημεία του παιχνιδιού έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη των οπαδών της ομάδας μέχρι και σήμερα.

Εκείνο το Final 4 στιγματίστηκε και από σοβαρά επεισόδια μεταξύ των οπαδών των δύο ελληνικών ομάδων, ωστόσο η Αστυνομία του Ισραήλ δεν αστειευόταν.

1995 – ΣΑΡΑΓΟΣΑ

Απέναντι στο μεγαθήριο

Η δεύτερη διαδοχική συμμετοχή των «ερυθρόλευκων» σε Final 4 δημιούργησε μεγαλύτερες προσδοκίες. Ο Ολυμπιακός έχοντας πάρει τον «αέρα» του Παναθηναϊκού επιβλήθηκε σε έναν ακόμη ημιτελικό χάρη στην εκτελεστική δεινότητα του Εντι Τζόνσον και δύο μεγάλα μακρινά σουτ στο τέλος από τον Μίλαν Τόμιτς.

Ο τελικός πάντως είχε ξεκάθαρο φαβορί και αυτό ήταν η Ρεάλ η οποία έπαιζε εντός έδρας αφού το Final 4 γινόταν επί ισπανικού εδάφους. Εκείνη η ομάδα των Μαδριλένων με τους Σαμπόνις, Αρλάουκας στο ρόστερ ήταν αχτύπητη και το επιβεβαίωσε στον τελικό. Το τελικό 73-61 δεν έφερε την απογοήτευση που είχε φέρει η ήττα από την Μπανταλόνα ένα χρόνο πριν διότι η κυριαρχία της Ρεάλ ήταν αδιαμφισβήτητη και δεν άφηνε περιθώρια για... θαύματα. Πρώτοι σκόρερ του Ολυμπιακού στον τελικό ήταν οι Φράνκο Νάκιτς και Σάσα Βολκόφ με 15 πόντους έκαστος. Για τους νικητές ο Αρβιντας Σαμπόις είχε προσφέρει 23 πόντους και 7 ριμπάουντ.

1997 – ΡΩΜΗ

Το πρώτο triple crown

Η χρονιά που έμεινε στην ιστορία. Ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Ίβκοβιτς και του Ντέιβιντ Ρίβερς μπορεί να ξεκίνησε πολύ άσχημα, αλλά εξελίχθηκε με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Κανείς δεν περίμενε πως η ομάδα με το μπάσκετ που έπαιζε μέχρι τα Χριστούγεννα, θα κατακτούσε την Ευρώπη. Και όμως!

Χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού ακολούθησαν την ομάδα στη Ρώμη και δικαιώθηκαν απόλυτα για την επίλογή τους αφού οι Πειραιώτες επικράτησαν της Μπαρτσελόνα με 73-58 και πανηγύρισαν για πρώτη φορά την Euroleague.
Ο Ρίβερς ολοκλήρωσε τον τελικό με 26 πόντους, 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ σκορπώντας ντελίριο ενθουσιασμού. Λίγες εβδομάδες αργότερα ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα με triple crown αφού κατέκτησε και το πρωτάθλημα Ελλάδας.

1999 – ΜΟΝΑΧΟ

Προσπάθησε, αλλά...

Τα Final 4 δεν ήταν πλέον ξένη υπόθεση για τον Ολυμπιακό αφού οι συχνές παρουσίες του σε αυτά είχε δημιουργήσει την απαιτούμενη εμπειρία. Το μπάσκετ όμως είχε πάει σε άλλο επίπεδο και η Ζαλγκίρις Κάουνας πρωτοστατούσε. Η λιθουανική ομάδα λάνσαρε ένα αδιανόητα γρήγορο στυλ παιχνιδιού που κανένας αντίλαλος δεν μπορούσε να ακολουθήσει.

Οι Πειραιώτες ηττήθηκαν στον ημιτελικό από την ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας και του Τάιους Έντνι με 87-71 ενώ 48 ώρες αργότερα επικράτησαν στον μικρό τελικό της Τιμσίστεμ Μπολόνια με 6374. Στο ματς των απογοητευμένων είχαν ξεχωρίσει οι Αριαν Κόμαζετς με 13 πόντους και Ντούσαν Βούκσεβιτς με 12.

Η προσπάθεια εκείνης της ομάδας άφησε «γλυκόπικρη» γεύση. Ναι μεν, η αποστολή πήγε στο Μόναχο με ενθουσιασμό και ελπίδες, αλλά έφυγε γνωρίζοντας πως η Ζαλγκίρις είχε επιβληθεί πλήρως και στις δύο αναμετρήσεις του τουρνουά.

2009 – ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Επέστρεψε μετά από δέκα χρόνια

Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος ξόδεψαν πολλά εκατομμύρια ευρώ και τα έξοδα τους μαζί με τους κόπους του φυσικά, ανταμείφθηκαν. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο κορυφαίο υψηλό επίπεδο μετά από δέκα χρόνια απουσίας.

Το Βερολίνο «ξύπνησε» αναμνήσεις προηγούμενης δεκαετίας αφού και πάλι στον ημιτελικό συναντήθηκαν με τον Παναθηναϊκό. Σε ένα παιχνίδι το οποίο εξελίχτηκε σε μάχη και πραγματικό ντέρμπι, οι Πειραιώτες ηττήθηκαν με 84-82. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι διαφορετικό αν ο Λιν Γκριρ πάσαρε λίγο πιο γρήγορα στον Γιάννη Μπουρούση. Ο Αμερικανός καθυστέρησε να δώσει την μπάλα, ο Ελληνας σέντερ σούταρε υπό πίεση και αστόχησε.

Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν είχε κουράγιο να ανταποκριθεί ούτε στον μικρό τελικό στον οποίο ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα με 95-79 και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η πρώτη παρουσία σε Final 4 τη νέα χιλιετία.

2010 – ΠΑΡΙΣΙ

Λάμψη αστέρων και ξανά τελικός

Ο Ολυμπιακός το 2010 επιβεβαίωσε πως η παρουσία του την προηγούμενη σεζόν στο Final 4 δεν ήταν τυχαία. Οι ιδιοκτήτες της ομάδας εμπιστεύτηκαν στον Παναγιώτη Γιαννάκη ένα ρόστερ 30+ εκατομμύριον ευρώ με τρομερούς παίκτες μεταξύ των οποίων οι Κλέιζα, Τσίλντρες, Τεόντοσιτς, Παπαλουκάς, Μπουρούσης, Βούισιτς, Σχορτσανίτης, Χαλπερίν και Μπέβερλι.

Οι Πειραιώτες πήγαν στο Παρίσι με την ταμπέλα του φαβορί για να παίξουν τελικό, ωστόσο η Παρτιζάν στον ημιτελικό αποδείχτηκε σκληρό καρύδι και τελικά χρειάστηκε ένα φόλοου του Τσίλντρες για να στείλει την αναμέτρηση στην παράταση και να πάρει ο Ολυμπιακός το εισιτήριο για τον τελικό.

Δύο βράδια αργότερα η Μπαρτσελόνα στέρησε τον τίτλο (86-68) από τους Πειραιώτες και ταυτόχρονα έβγαλε στην φόρα όλα τα προβλήματα συμπεριφοράς που είχαν συσσωρευτεί. Παίκτες τσακώνονταν μεταξύ τους, αλλά και με τον προπονητή με αποτέλεσμα να χαλάσουν τη διάθεση και των χιλιάδων οπαδών τους που είχαν πιστέψει σε αυτούς και είχαν μετατρέψει σε ΣΕΦ το «Μπερσί».

2012 – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Θαύμα θαυμάτων

Ο Ολυμπιακός το 2012 ήταν μία ομάδα με περιορισμένο προϋπολογισμό. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε καλύψει ένα σημαντικό μέρος του ρόστερ με νεαρά παιδιά τα οποία έκαναν την μεγάλη έκπληξη και προκρίθηκαν στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης.

Οι «ερυθρόλευκοι» δημιούργησαν μία από τις ομορφότερες ιστορίες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ αποκλείοντας την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό και επικρατώντας της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό με 62-61. Η ρωσική ομάδα ήταν πραγματικό μεγαθήριο και βρέθηκε να προηγείται ακόμη και με 17 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο.

Σπανούλης, Πρίντεζης, Χάινς, Λο, Άντιτς, Παπανικολάου, Μάντζαρης, Σλούκας με καθοδηγητή τον Ντούντα ολοκλήρωσαν μία από τις πιο επικές επιστροφές στον επαγγελματικό αθλητισμό και στο τέλος με το «πεταχτάρι» του Πρίντεζη κατέκτησε για δεύτερη φορά την Euroleague.

Τα όσα ακολούθησαν επί τουρκικού εδάφους, αλλά και επί ελληνικού όταν επέστρεψε η αποστολή των Πρωταθλητών Ευρώπης δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ. Δεκάδες χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού έκλεισαν το αεροδρόμιο και την Αττική οδό τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την ομάδα.

2013 – ΛΟΝΔΙΝΟ

Ιστορικό back to back

Πάντα η χρονιά μετά την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου είναι δύσκολη διότι πολύ απλά όλοι θέλουν να νικήσουν τον Πρωταθλητή Ευρώπης. Στον Ολυμπιακό έγινε ακόμη πιο δύσκολη μετά την αλλαγή προπονητή και με τον ερχομό του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο νεαρός τότε Ελληνας τεχνικός δημιούργησε μία φανταστική ομάδα η οποία έφτασε και πάλι στο Final 4 του Λονδίνου.

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έπεσε και πάλι θύμα του Βασίλη Σπανούλη και της παρέας του, αλλά αυτή τη φορά στον ημιτελικό. Στον τελικό το μενού είχε Ρεάλ Μαδρίτης και μάλιστα οι Ισπανοί πολύ νωρίς βρέθηκαν μπροστά με διψήφια διαφορά πόντων. Τα τρία διαδοχικά εύστοχα τρίποντα του «Kill Bill» στην τρίτη περίοδο, άλλαξαν την κατάσταση και η συνέχεια άνηκε εξ ολοκλήρου στους «ερυθρόλευκους». Το τελικό 100-88 ήρθε με 22 πόντους Σπανούλη και 20 του Έισι Λο.

Ο Ολυμπιακός είχε κάνει το back to back κάτι το οποίο είχαν πετύχει μόνο η Γιουγκοπλάστικα και η Μακάμπι Τελ Αβίβ. Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος με τον δικό τους τρόπο, άλλαξαν ολόκληρη την αγορά αφού έδειξαν πως τα χρήματα δεν παίζουν πάντα τον μεγαλύτερο ρόλο από όλα.

2015 – ΜΑΔΡΙΤΗ

Εκτός έδρας χαμένος τελικός part I

Η παρουσία του Ολυμπιακού στα Final 4 είχε γίνει συνήθεια και δικαίως αφού μόλις μετά από έναν χρόνο απουσίας, επέστρεψε σε αυτά. Η Μαδρίτη φιλοξένησε το εορταστικό τριήμερο του μπάσκετ και ως συνήθως οι Πειραιώτες επικράτησαν για μία ακόμη φορά της πάμπλουτης ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ο Σπανούλης και οι συμπαίκτες του διέλυσαν κάθε αμυντικό πλάνο του Δημήτρη Ιτούδη και προκρίθηκαν στον τελικό κόντρα στην οικοδέσποινα Ρεάλ. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό η εξέδρα άνηκε απ' άκρη σε άκρη στους Μαδριλένους, ωστόσο στον Ολυμπιακό άρεσαν τα δύσκολα.

Με αρκετά καλό μπάσκετ και τους Σλούκα, Λοτζέσκι πρωταγωνιστές το τρίτο δεκάλεπτο έφερε τους Πειραιώτες μπροστά στο σκορ, όμως τα μακρινά εύστοχα σουτ του Τζέι Σι Κάρολ διαφοροποίησαν άμεσα την κατάσταση και «έκοψαν» τη φόρα των παικτών του Γιάννη Σφαιρόπουλου με αποτέλεσμα το 78-59.

Η υπερπροσπάθεια των «ερυθρόλευκων» ήταν γεγονός, όπως επίσης γεγονός ήταν και η απορία που γεννήθηκε εκείνη την βραδιά στην Μαδρίτη, «τι θα συνέβαινε αν ο τελικός δεν γινόταν στην έδρα της Ρεάλ».

2017 – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Εκτός έδρας χαμένος τελικός part IΙ

Ο Ολυμπιακός είχε επιστρέψει για τα καλά στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι Πειραιώτες με την παρουσία τους στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης συμπλήρωσαν έξι συμμετοχές σε διάστημα εννέα χρόνων. Στις έξι αυτές συμμετοχές έπαιξαν σε πέντε τελικούς αφού για μία ακόμη φορά πέρασαν το εμπόδιο του ημιτελικού.
Λες και ήταν κάποιο είδους κακόγουστου αστείου, αλλά όπως είχε συμβεί δύο χρόνια πριν έτσι και το 2017 ο Ολυμπιακός θα έπαιζε έναν τελικό εκτός έδρας, To «Sinan Erdem» ήταν ντυμένο στα χρώματα της Φενέρμπαχτσε και το ακριβοπληρωμένο ρόστερ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο. Η απουσία τω Χάκετ και Λοτζέσκι λόγω τραυματισμού περιόρισε τις λύσεις του Σφαιρόπουλου.

Ο Ολυμπιακός πάλεψε με τους τέσσερις Ελληνες παίκτες να ξεχωρίζουν (Σπανούλης 14, Πρίντεζης 14, Παπανικολάου 14, Μάντζαρης 12) όμως ο ηλεκτονικός πίνακας στην κόρνα της λήξης έγραφε 80-64.

Ενας ακόμη χαμένος τελικός, ένας ακόμη τίτλος Euroleague ο οποίος κρίθηκε στην έδρα του νικητή.