Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Εννέα χρόνια... μιζέριας!
Εννέα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, πέντε χωρίς τίτλο κι ένας τεράστιος σύλλογος ψάχνει... φως στο τούνελ!
Η κληρονομιά του Άλεξ Φέργκιουσον πλανάται πάνω από το Ολντ Τράφορντ και η σκιά είναι βαριά. Τα ευτυχισμένα χρόνια με τον Σκωτσέζο άλλαξαν τον τρόπο που η Γιουνάιτεντ έβλεπε τον εαυτό της. Αλλά οι μέρες δόξας έχουν φύγει και όσο πιο γρήγορα ο σύλλογος το παραδεχτεί, τόσο το καλύτερο. Εννέα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, πέντε χρόνια χωρίς τίτλο, η εσωστρέφεια δαμάζει κάθε προσπάθεια επιστροφής και η γκρίνια θολώνει τις τεράστιες φωτογραφίες θρύλων του Ολντ Τράφορντ.
Είναι ένα σκοτεινό διάστημα, με αρνητικούς πρωταγωνιστές την οικογένεια Γκλέιζερ, τον πρώην εκτελεστικό διευθυντή, Εντ Γούντγουορντ, προπονητές και παίκτες.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να εξηγηθεί η απροθυμία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να αποδεχθεί το εκτυφλωτικά προφανές, την άρνηση του αυτοαποκαλούμενου μεγαλύτερου συλλόγου στον κόσμο να αναγνωρίσει ότι υπάρχει πρόβλημα σε όλα τα επίπεδα! Εννέα χρόνια… μιζέριας, εννέα χρόνια πεταμένων δισεκατομμυρίων, εννέα χρόνια απογοήτευσης!
Πολλοί τονίζουν πως αυτός ο περίεργος συναισθηματισμός των τελευταίων ετών μολύνει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Σε πολλά πράγματα, όπως με τον Σόλσκιερ σκέφτεται με την καρδιά της και όχι με το κεφάλι της. Η Μάντσεστερ «πλήρωσε» και συνεχίζει να «πληρώνει την ανυπαρξία της σε ρόλος – κλειδιά που αφορούν το ποδόσφαιρο. Οσο εμπορικά ανέβαινε τόσο αγωνιστικά κατρακυλούσε. Πέντε χρόνια χωρίς τίτλο και το Gazzetta βάζει φως στο σκοτάδι του Ολντ Τράφορντ!
«Φυλακισμένη» στον ίσκιο του Σερ Άλεξ
Στις 8 Μαΐου του 2013 συντελέστηκε ιστορία. Από εκείνες που ταρακουνούν ένα ολόκληρο οικοσύστημα, που στάζουν τόνους μελάνι, που γεμίζουν σελίδες και σελίδες, που σηματοδοτούν ένα τέλος εποχής. Ίσως της πιο ευδιάκριτης στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον άφησε μια παρακαταθήκη που μετεξελίχθηκε σε «κατάρα». Εκείνη την ημέρα, σχεδόν εννέα ολόκληρα χρόνια πριν, ανακοίνωνε την απόσυρσή του από την προπονητική στο τέλος της περιόδου. Κληροδοτώντας το κορυφαίο brand-name, τη σπουδαιότερη δυναστεία και ένα συντριπτικό μέρος των 650 εκατομμυρίων φιλάθλων που εκείνος «γέννησε», στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όλα για το κλαμπ που τον ανήγαγε σε θρύλο και που με τη σειρά του τον ευλόγησε με την σπάνια ιδιοφυΐα του.
Μόνο το «Σερ Άλεξ», ούτε καν το «Φέργκιουσον» αρκούσε για να φέρεις στο μυαλό σου τη λέξη Γιουνάιτεντ. Αυθόρμητα, ανεμπόδιστα. Ίσως να το πετύχαινε κανείς και με το προσωνύμιο «τσίχλας». Το απώτερο νόημα, όμως, ήταν πάντα πως ο θρυλικός Σκωτσέζος coach ήταν και παραμένει ακόμα συνώνυμο των Κόκκινων Διαβόλων. Συνεπώς, το να «ξεριζώσεις» τις συνήθειες, τη ρουτίνα και τον τρόπο λειτουργίας 27 συναπτών ετών φάνταζε ως η πιο απαιτητική και σύνθετη διαδικασία, για έναν σύλλογο που μεγάλωσε μαζί με τον αναμορφωτή του.
Από την υπογραφή συμβολαίου σε ένα επιεικώς απερίγραπτο πρατήριο βενζίνης τον Νοέμβριο του 1986, ο Φέργκιουσον πέρασε από τόσες και τόσες εποχές, του ποδοσφαίρου και της ζωής. Μα σε όλες, με κάποιον τρόπο προσαρμόστηκε περίφημα. Όταν ανέλαβε τα ηνία, το εσωτερικό του «Ολντ Τράφορντ» ήταν ένα ερείπιο, οι οπαδοί κάθονταν στα τσιμέντα. Οι μεγάλοι παίκτες της ομάδας ήταν και μεγάλοι πότες στις τοπικές παμπ. Όροι όπως επίσημο κατάστημα, πάρκο αναψυχής, ή χορηγοί του συλλόγου δεν υπήρχαν ούτε ως ιδέα. Χάρη στον Φέργκιουσον και τις μαεστρικές του ικανότητες η Γιουνάιτεντ προοδευτικά άγγιξε την κορυφή σε κάθε σύγχρονο πυλώνα της βιομηχανίας που ονομάζεται ποδόσφαιρο. Την ημέρα που ανακοίνωσε την απόσυρσή του, η μετοχή της Γιουνάιτεντ έκανε «βουτιά» 5% στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Σε 1.500 παιχνίδια άλλαξε την ιστορία ενός συλλόγου όσο κανένας άλλος. Η σχέση του με τους παίκτες του δεν αλλοιώθηκε με τον χρόνο. Συνδέθηκε με όλους, από τον Πολ ΜακΓκράθ μέχρι τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι, από την πρώτη του ως την 27η σεζόν. Υπάρχει λόγος, άλλωστε, που θεωρείται ως και σήμερα ο μετρ του man management. Εξέλιξε τον όρο του προπονητή σε manager, έγινε Σερ, η ταυτότητα ενός ολόκληρου συλλόγου εντός κι εκτός αγγλικού ποδοσφαίρου. Το παλμαρέ του απλά δεν μπορεί να ισοφαριστεί. Συνολικά 37 τίτλοι, περισσότεροι από κάθε άλλον προπονητή στην ιστορία, χωρίς καν να προσμετρούνται τα τρόπαια με την Αμπερντίν.
Γυρίζοντας στο σήμερα, μοιάζει τόσο βίαιη αυτή η μετάβαση. Το ένα τρίτο της θητείας του Σερ Άλεξ στη Γιουνάιτεντ πέρασε, εντελώς ανεκμετάλλευτο. Η Γιουνάιτεντ έχασε κομμάτι του DNA της και δεν έκανε τίποτα στην ουσία για να το ανανεώσει. Η μεταγραφή του Κριστιάνο Ρονάλντο το περασμένο καλοκαίρι σήμανε μια νοσταλγική επιστροφή και την ελπίδα πως θα φτάσει κοντά σε αυτό, αλλά το πρόβλημα ήταν και παραμένει πολύ μεγαλύτερο για να λυθεί από έναν παίκτη και μόνο.
Η Γιουνάιτεντ γύρισε σελίδα, χωρίς να ανοίξει νέο κεφάλαιο. Η πίεση έφθειρε τους διαδόχους, η διοίκηση δεν ανταποκρίθηκε στις περιστάσεις της επόμενης ημέρας, παρά μόνο με ημίμετρα. Σπασμωδικές κινήσεις, έλλειψη μακροχρόνιου πλάνου και στοιχειώδους οργάνωσης, αδυναμία εύρεσης νέας, ξεκάθαρης φιλοσοφίας και αγωνιστικής ταυτότητας. Το «ράβε-ξύλωνε» έγινε η δεύτερη φύση του κλαμπ, που για χρόνια έπλεε με τεχνικό διευθυντή έναν τραπεζίτη (βλ. Εντ Γούντγουορντ) και που με εξαίρεση τις ευκαιρίες που δόθηκαν στον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ ως φέρελπι «νέο Φέργκιουσον» και αιώνιο πρωταγωνιστή της πιο δραματικής ανατροπής και της δεύτερης κούπας με τα μεγάλα αυτιά, κανείς εκ των υπολοίπων προπονητών που ανέλαβαν την (ηλεκτρική) καρέκλα στην άκρη του πάγκου δεν υποστηρίχθηκε με έργα και πίστωση χρόνου.
Με δεδομένη αυτή την αδιάκοπη πελαγοδρομία, πώς θα ήταν δυνατόν ο σύλλογος να μείνει έστω κοντά στα ίδια επίπεδα επιτυχιών; Επί Σερ Άλεξ η Γιουνάιτεντ κατέκτησε 37 τίτλους σε 27 χρόνια. Μετά τον Σερ Άλεξ μόλις πέντε σε εννέα. Κανένας από αυτούς, όμως, στην Premier League ή το Champions League. Ο τίτλος της πιο επιτυχημένης αγγλικής ομάδας στον 21ο αιώνα που εκ του ασφαλούς, δικαιωματικά και περίοπτα κρατούσε στα χέρια της μέχρι το 2013, έχει αρχίσει να ξεθωριάζει επικίνδυνα. Επί Σερ Άλεξ επίσης, η Γιουνάιτεντ νίκησε το 65% των αγώνων της σε επίπεδο Premier League. Κανείς από τους μεταγενέστερους τεχνικούς της ομάδας δεν ξεπέρασε το 55%. Σχηματικό, απλοϊκό ενδεχομένως, αλλά υπέρ-αρκετό δείγμα του πόσο απέχει η σημερινή Γιουνάιτεντ από αυτό που άφησε πίσω του ο Φέργκιουσον και πόσο δύσκολο μοιάζει να το πλησιάσει ξανά.
Ο «εκλεκτός» Μόγιες και το κλάμα του Μουρίνιο
Ήταν ο άνθρωπος που κλήθηκε να διαδεχθεί την πιο χρυσή εποχή! Εκείνη που βρήκε τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να οδηγεί τον σύλλογο στα πιο ένδοξα χρόνια του και στις κορυφαίες στιγμές, γεμάτες χαρές, νίκες και τρόπαια. Νομοτελειακά, το βάρος θα ήταν αισθητό. Για τους περισσότερους δε, ασήκωτο. Και ο Ντέιβιντ Μόγιες τελικά αποδείχθηκε πως δεν είχε ό,τι χρειαζόταν για να το αντέξει.
Ακόμα κι αν τιτλοφορούσε ως ο εκλεκτός του Φέργκιουσον για την διαδοχή του έργου του, ο Σκωτσέζος μάνατζερ δεν κατάφερε να δικαιώσει ποτέ τις προσδοκίες και να δώσει συνέχεια στις επιτυχίες του αγγλικού κλαμπ. Παρά την πολλά υποσχόμενη αρχή το καλοκαίρι του 2013 με την κατάκτηση του Community Shield κόντρα στη Γουίγκαν, ο τέως (τότε) προπονητής της Έβερτον άρχιζε να βιώνει σταδιακά την αμφισβήτηση. Τα συνεχή αρνητικά αποτελέσματα μέχρι τα Χριστούγεννα που είχαν περιορίσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εκτός της πρώτης τετράδας είχαν πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις μεταξύ μιας κακομαθημένης κερκίδας, η οποία από το 1995 και έπειτα δεν είχε δει ποτέ την ομάδα της να τερματίζει πίσω από την τρίτη θέση.
Ήταν φανερό πως η κατάσταση πολύ δύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει. Οι μεταγραφές των Μάτα και Φελαϊνί δεν είχαν αποδώσει, το υπόλοιπο ρόστερ ξαφνικά έμοιαζε υποδεέστερο, αν και σχεδόν απαράλλαχτο σε σχέση με εκείνο της προηγούμενης σεζόν και τα πράγματα συνεχώς χειροτέρευαν. Ο αποκλεισμός από τη Μπάγερν Μονάχου στα προημιτελικά του Champions League εξαφάνισε και την τελευταία σανίδα σωτηρίας για τον Μόγιες ο οποίος πλέον βρισκόταν προ τετελεσμένων. Τον Απρίλιο του 2014 ανακοινώθηκε το αναμενόμενο τέλος του από την τεχνική ηγεσία.
Ο Σκωτσέζος αποχώρησε έχοντας αφήσει τους Κόκκινους Διάβολους στην 7η θέση της βαθμολογίας και εκτός όλων των υπολοίπων στόχων. Ο εκλεκτός είχε αποτύχει. Και η απάντηση ήταν πρόδηλη από την αρχή, ακόμα κι αν οι φωνές αμφισβήτησης το καλοκαίρι του 2013 δεν ήθελαν να ταχθούν απέναντι σε μια απόφαση που έφερε τις ευχές του Σερ Άλεξ. Διότι στη πραγματικότητα, ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία της Γιουνάιτεντ είχε κι εκείνος σοβαρή ευθύνη για την κατάσταση που άφησε μετά την απόσυρση.
Ο Φέργκιουσον άλλωστε ήταν κάτι παραπάνω από προπονητής της ομάδας. Τα «δίχτυα» και η επιρροή του απλώνονταν σε όλες τις βαθμίδες και τα κλιμάκια του κλαμπ. Ήταν ο αρχιτέκτονας, ο άνθρωπος των αποφάσεων, εκείνος που χάρισε στην ομάδα τη δική της, ξεχωριστή φιλοσοφία. Άθελά του λοιπόν είχε καταστήσει το έδαφος για επιτυχίες μετά τη διαδοχή του πλήρως άγονο. Μετά το τέλος εποχής, το κλαμπ όφειλε να δομηθεί ξανά από την αρχή, με νέους ανθρώπους να αναλαμβάνουν τον καταμερισμό των ρόλων, το χτίσιμο των θεμελίων αλλά και μιας αξιολογικά ισορροπημένης ιεράρχησης.
Παρόλα αυτά, τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη, Ο Μόγιες προσελήφθη για να αναλάβει τον ρόλο του προπονητή, όμως στην πραγματικότητα τα καθήκοντά του ήταν πολλά περισσότερα. Καθήκοντα τα οποία δεν ήταν σε θέση να επιτελέσει. Το βάρος της διαδοχής ενός θρύλου που «έτρεχε» ουσιαστικά τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα μπορούσε να αντικατασταθεί ποτέ από έναν άπειρο για εκείνα τα δεδομένα - ανερχόμενο μεν - προπονητή ο οποίος δέχθηκε να πάρει το ρίσκο και τελικά το πλήρωσε.
Εκείνος ωστόσο που θα μπορούσε να σηκώσει (έστω και μερικώς) το βάρος έμεινε τελικά με το παράπονο και φημολογουμένως με δάκρυα στα μάτια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Μόγιες, ο αγγλικός Τύπος είχε αποκαλύψει πως ο Ζοσέ Μουρίνιο επιθυμούσε διακαώς την δουλειά της Γιουνάιτεντ μετά και τον «εκδιωγμό» του από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μια ευχή όμως που το καλοκαίρι του 2013 δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Μια χαμένη ευκαιρία που του στοίχισε στην περηφάνια του και φέρεται να τον διέλυσε ψυχολογικά. Και μπορεί τελικά ο Πορτογάλος να κάθισε με... αργοπορία τριών ετών στον πάγκο των Κόκκινων Διάβολων , όμως το 2016 τα δεδομένα αποδείχθηκε πως θα ήταν πολύ διαφορετικά.
Γούντγουορντ: Λάθη, λάθη, λάθη...
Εντ Γούντγουορντ, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της τελευταίας δεκαετίας στη Γιουνάιτεντ. Ο άνθρωπος που καρπωνόταν με 3.2 εκατ. λίρες τον χρόνο, έβαλε τη δική του σφραγίδα σε αυτά τα εννέα χρόνια… μιζέριας. Ο πρώην τραπεζίτης που βρέθηκε στις επαφές για την αγορά της Γιουνάιτεντ από τους Γκλέιζερς αποτελεί παρελθόν, όμως… φρόντισε με τις επιλογές του να κρατήσει τη Μάντσεστερ στο σκοτάδι. Ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της Γιουνάιτεντ εμπορικά κράτησε την ομάδα ψηλά, πολύ ψηλά, παραμένει ο ακριβότερος αγγλικός σύλλογος, όμως σε αυτά τα εννέα «σκοτεινά» χρόνια δεν πανηγύρισε πρωτάθλημα.
Είπαμε, έχει βάλει την πινελιά του σε όλα, καλή ή κακή. Οπως και στην αίθουσα με τα τρόπαια. Μία αίθουσα εντυπωσιακή για τους επίδοξους χορηγούς και επόμενους υποστηρικτές της ομάδας, είναι εκεί κυρίως για να θυμίζει σε όλους τους ανθρώπους της Γιουνάιτεντ την ιστορία, τα τρόπαια αλλά και τις μεγάλες φιλοδοξίες του συλλόγου.
Οι παίκτες με την προοπτική να υπογράψουν όταν πρόκειται να κάνουν διαπραγματεύσεις πηγαίνουν εκεί και όλες οι πληροφορίες κάνουν λόγο για ένα εντυπωσιακό περιβάλλον, όπου η έμπνευση, η προοπτική και η φιλοδοξία ξεχειλίζουν. Ομως, τα αποδυτήρια… βράζουν! Εκεί, υπάρχουν ποδοσφαιριστές χωρίς το ειδικό βάρος για να αντέξουν την πίεση, προπονητές – στοιχήματα.
Ο Εντ Γούντγουορντ διακρίνεται για το στυλ, την πολυτέλεια των επιλογών του, το εξαιρετικό γούστο, αλλά όχι και το πως μια ομάδα γίνεται πρωταθλήτρια. Η Γιουνάιτεντ είχε δύσκολες και σκληρές περιόδους. Επί των ημερών του η Μάντσεστερ έκανε το χειρότερό της ξεκίνημα στις τρεις δεκαετίες έχασε και την έξοδο στο Champions League. Μία Γιουνάιτεντ που με τον Φέργκιουσον είχε κερδίσει 38 τρόπαια σε 27 χρόνια και σε αυτά ήταν και 13 τίτλοι Premier.
Ο Γούντγουορντ βρέθηκε στο στόχαστρο. Ποιος θα ξεχάσει την επίθεση που δέχθηκε μετά το 0-0 με την Άλκμααρ. Ηταν ήρεμος και δεν επιχείρησε να ανεβάσει τους τόνους. Του ζητούσαν να φύγει από το σύλλογο μαζί με την οικογένεια Γκλέιζερ, όμως αυτός ατάραχος άκουγε τις αποδοκιμασίες.
Ο Γούντγουορντ ήταν αυτός που λογοδοτούσε για τη σταθερότητα και τα οικονομικά της ομάδας.
Ουσιαστικά ο Γούντγουορντ ήταν η μόνη σταθερή παρουσία της Γιουνάιτεντ εδώ και χρόνια και από τότε που διεκδικούσε για τα καλά τον τίτλο. Αντιμετωπίζεται και θεωρείται ιδιαίτερα έξυπνος και επικοινωνιακός και επρόκειτο να γίνει ο άνθρωπος που θα διαμόρφωνε το μοντέρνο και σύγχρονο πρόσωπο της Γιουνάιτεντ. To Super… φιάσκο όμως τον έστειλε εκτός ποδοσφαίρου!
Σύμφωνα με τις πηγές που ήταν κοντά στα πράγματα «Ο Γούντγουορντ ήταν ένας τραπεζικός μεσαίου επιπέδου όμως είχε το αβαντάζ της προσωπικής επαφής με τους Γκλέιζερς». Σε ηλικία 34 ετών προσελήφθη ως επικεφαλής του προσωπικού. Το 2007 ανέλαβε το εμπορικό κομμάτι της ομάδας. Βελτίωσε τα οικονομικά της ομάδας και από 48.7 εκατ. το 2005 τα έσοδα έφτασαν στα 117.6 εκατ. το 2012.
Οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ έφτασαν στο σημείο το 2018 να ναυλώσουν αεροπλάνο, ώστε το μήνυμα στο πανό «Ο Εντ Γούντγουορντ είναι ο ειδικός στην αποτυχία» να το δει όλη η Αγγλία. Όσοι ήταν κοντά του από την άλλη έλεγαν πως η βασική του φιλοδοξία ήταν να κάνει ξανά πρωταθλήτρια τη Γιουνάιτεντ.
To 2018 η ομάδα ανακοίνωσε έσοδα - ρεκόρ με ένα ποσό 627 εκατομμυρίων. Όλα αυτά ενώ είχε πάνω από 70 χορηγούς ανά τον κόσμο αλλά και γενικότερα σπόνσορες είτε μέσω media (χορηγοί επικοινωνίας) είτε μέσω εταιρειών. Ο ίδιος επέμενε πως από το 2013 και μετά που ανέλαβε εκτελεστικός διευθυντής και μετά εκτελεστικός αντιπρόεδρος ότι είχε επικεντρωθεί και στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Αρκετοί άνθρωποι που τον είχαν γνωρίσει στο πρώτο διάστημα του νέου ρόλου του είχαν εντυπωσιαστεί.
Ο Γούντγουορντ δεν ήταν αρεστός και σε ορισμένους agents. Ένας εκπρόσωπος παικτών είχε πει «Όταν πρόκειται για τη κατανόηση του ποδοσφαίρου, το να ξέρει παίκτες που πρέπει και να διευθετεί συμφωνίες πολύ απλά δεν το... έχει». Τον Γούντγουορντ τον θεωρούσαν ικανό να κάνει μία φοβερή συμφωνία με Chevrolet για παράδειγμα, όχι όμως για σημαντικά ποδοσφαιρικά ζητήματα και μεταγραφές και ειδικά με μεγάλα ονόματα. Τουλάχιστον αυτό έλεγαν μάνατζερ που τον ήξεραν.
Το 2015 ο ίδιος είχε πει πάντως ότι είχε «ανατριχιάσει» βλέποντας το όνομα του Μπάστιαν Σβάινσταιγκερ στο φύλλο αγώνα για την ομάδα. Για τη συμφωνία με τον Φελαϊνί για τέσσερα εκατομμύρια υπήρχαν πληροφορίες πως η Έβερτον θα δεχόταν να τον παραχωρήσει με πιο λίγα λεφτά. Ο Γούντγουορντ είχε αφήσει να εννοηθεί πως θεώρησε προσωπική επιτυχία την απόκτηση του Μάτα με 37.1 εκατομμύρια. Το γιόρτασε μάλιστα στο εξοχικό του στο Τσέσαϊρ.
Επί Μόγιες όμως με μόλις δύο προσθήκες σε δύο μεταγραφικές περιόδους κανείς δεν θα μπορούσε να είναι ευχαριστημένος. Ονόματα όπως οι Τιάγκο Αλκάνταρα, Φάμπρεγας, Κρος, Ερέρα και Μπέιλ συνδέθηκαν με τη Γιουνάιτεντ. «Δεν ξέρω εάν αυτός ο άνθρωπος είναι ιδιοφυία ή ένας κλόουν», είχε πει ο Μόγιες. Από τις μεταγραφικές... ευχές του μάλλον καμία δεν εκπληρώθηκε.
Ακόμα και το σύστημα των ανθρώπων σε θέσεις - κλειδιά είχε προβλήματα. Υπήρχε πρόταση scout για να αποκτηθεί ο Σαούλ της Ατλέτικο με 8 εκατομμύρια που δεν εισακούστηκε ποτέ ενώ το deal με Τιάγκο δεν προχώρησε γιατί δεν τον ήξερε καλά προσωπικά.
Ο Γούντγουορντ προσπάθησε πρώτα να... κυκλώνει συγκεκριμένους μεταγραφικούς στόχους και μετά να κάνει κινήσεις. Οι ατζέντηδες αμφισβητούσαν τις μεθόδους του, αλλά και τους ισχυρισμούς του πως από τους τέσσερις παίκτες που στοχεύει φέρνει τους τρεις. Υπήρχαν μέχρι και συμφωνημένες μεταγραφές που είχαν ακυρωθεί για επικοινωνιακούς λόγους.
Στον Γούντγουορντ αποδίδονται ευθύνες για χειρισμούς και στην περίοδο Σόλσκιερ αλλά και σε αυτήν του Μουρίνιο. Ο Εντ Γούντγουορντ πίστευε πως ξέρει τα πάντα για το ποδόσφαιρο, πως μπορεί να ασχοληθεί με όλα! Η Γιουνάιτεντ... φώναζε για την απόκτηση ενός τεχνικού διευθυντή.
Ο Γούντγουορντ μίλησε με Εβρά, Ρίο Φέρντιναντ και Φλέτσερ γι αυτό το ρόλο στην ομάδα αλλά δεν κατέληξε κάπου. Μία επιτροπή πρώην παικτών της ομάδας προσφέρθηκε για συμβουλές όμως δεν προχώρησε ούτε αυτό το πλάνο. Ο Γούντγουορντ έχει φιλικές σχέσεις με τον Φέρντιναντ, πίνουν τσάι μαζί, ενώ είχε σχέσεις και με Εβρά και Φλέτσερ.
Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως η θέση του θέλει ειδικά προσόντα για να την αναλάβει κάποιος. Όταν άρχισαν οι φημολογίες πως η Γιουνάιτεντ αναζητά έναν άνθρωπο για τέτοιο ρόλο τότε υπήρξε η αίσθηση πως η αλλαγή έρχεται.
Ο τεχνικός διευθυντής είναι ο ρόλος που πρέπει. Οι προπονητές πάνε και έρχονται όμως εκείνος διασφαλίζει πως η στρατηγική της ομάδας διατηρείται. Μετά την αποχώρηση του Φέργκιουσον η Γιουνάιτεντ πηγαίνει από το ένα μοντέλο στο άλλο. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να μπορέσει η Μάντσεστερ να ανακοινώσει τεχνικό διευθυντή, τον Ντάρεν Φλέτσερ.
Ο Γούντγουορντ ως αφεντικό ήταν πολύ καλός, με προσωπικότητα και συζητήσιμος. Εδειχνε πραγματικό ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους και τους άρεσαν ακόμα παραπάνω όσοι ξέρουν τον καφέ του: διπλό εσπρέσο. Άλλος ατζέντης ωστόσο αποκόμισε την εικόνα πως μπορεί να γίνει αλαζονικός. Σαν να είναι έτοιμος να σου πει 'ξέρεις ποιος είμαι εγώ;'.
1,5 δισ. ευρώ στα σκουπίδια
Η μετά-Φέργκιουσον Γιουνάιτεντ απώλεσε την ταυτότητά της, μα ποτέ την οικονομική της δυνατότητα. Εξακολουθεί να είναι ένα από τα πλουσιότερα και πιο επικερδή κλαμπ παγκοσμίως, δίχως, όμως, να μπορεί να καρπωθεί την αξία της εντός των τεσσάρων γραμμών. Τα ταμεία ανοίγουν κάθε καλοκαίρι, αλλά τα θεόρατα ποσά που βγαίνουν δεν ήταν ικανά να φέρουν την ευτυχία. Το αντίθετο, μεγάλο μέρος τους δεν αποσβέστηκε ποτέ.
Μέσα σε εννέα χρόνια, η Γιουνάιτεντ έχει προλάβει να προσεγγίσει το όριο του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ σε μεταγραφές: 45 τον αριθμό. Οι εννέα εξ αυτών συνθέτουν τις εννέα ακριβότερες αγορές της ιστορίας της, με μοναδική σε αντίστοιχα επίπεδα από τα χρόνια του Σερ Άλεξ να είναι ο εμβληματικός Ρίο Φέρντιναντ από τη Λιντς το 2002 (41,4 εκατ. λίρες, στη θέση Νο10).
Ποιοι είναι αυτοί οι 9; Κατά φθίνουσα σειρά:
Πολ Πογκμπά – 94,5 εκατ. λίρες
Χάρι Μαγκουάιρ – 78,3 εκατ. λίρες
Τζέιντον Σάντσο – 76, 5 εκατ. λίρες
Ρομέλου Λουκάκου – 76,2 εκατ. λίρες
Άνχελ Ντι Μαρία – 67,5 εκατ. λίρες
Μπρούνο Φερνάντες – 56,7 εκατ. λίρες
Αντονί Μαρσιάλ – 54 εκατ. λίρες
Φρεντ – 53,1 εκατ. λίρες
Άαρον Γουάν-Μπισάκα – 49,5 εκατ. λίρες
Ίσως η μόνη που άξιζε πραγματικά τα χρήματα από τις παραπάνω και έχει ευεργετήσει πραγματικά το κλαμπ, είναι αυτή του Μπρούνο Φερνάντες. Ο Πορτογάλος έβαλε πρόσφατα υπογραφή σε νέο συμβόλαιο και βάλθηκε μόνος του να γυρίσει τον «διακόπτη» με την άφιξή του στο δεύτερο μισό της σεζόν 2020/21.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις και κατά μία ευρύτερη έννοια, όσο περισσότερα ξοδεύει για έναν παίκτη την τελευταία εννιαετία η Γιουνάιτεντ, τόσο πιο αποτυχημένη εξελίσσεται η μεταγραφή. Υπάρχουν περιπτώσεις που «διασώθηκαν». Όπως ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς ως ελεύθερος, ο Έντινσον Καβάνι επίσης ως ελεύθερος έστω κι αν δεν είχε την επιρροή που κάποιος θα περίμενε, ο Λουκ Σο, ο οποίος παρά τους σοβαρούς τραυματισμούς και τις περιόδους αστάθειας καθιερώθηκε, φυσικά ο Κριστιάνο Ρονάλντο ως θρύλος πια κι όχι ως πρωτόπειρο wonderkid από τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Οι αξιοσημείωτες και προσοδοφόρες μεταγραφές, ωστόσο, σταματούν πιθανώς στα δάχτυλα του ενός χεριού, από το σύνολο των 45. Η διαχείριση των χρημάτων αποδεικνύεται χείριστη σε επίπεδο μεταγραφών. Λογικό από τη στιγμή που το δίκτυο scouting και recruiting ήταν σχεδόν «άφαντο» τα τελευταία χρόνια. Οποιαδήποτε μεταγραφή κι αν κάνει αυτή τη στιγμή η Γιουνάιτεντ, είναι εξαιρετικά απίθανο να συμμαζέψει την παραπαίουσα εικόνα της. Χρειάζεται ένα πολύ πιο γενναίο και ριζικό «ρεκτιφιέ».
Τα τρόπαια των Φαν Χάαλ και Μουρίνιο δεν ήταν αρκετά!
«Δεν πρόκειται να τον συμβουλέψω, θα με πάρει τηλέφωνο ο ίδιος. Αλλά πρέπει να επιλέξει έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο και όχι έναν εμπορικό» ήταν η αφοπλιστική ατάκα που χάρισε στα media.
Πάντα ευθύς και ειλικρινής, ο Λουίς Φαν Χάαλ δεν... χάιδεψε αυτιά και είπε τη δική του αλήθεια όταν ρωτήθηκε για τα σενάρια που συνδέουν τον συμπατριώτη του Έρικ Τεν Χαγκ με τον πάγκο της Γιουνάιτεντ. Και ήταν προφανές πως ο λόγος του ήταν... προειδοποιητικός. Ο ίδιος άλλωστε γνωρίζει όσο ελάχιστοι πώς λειτουργεί το κλαμπ στην μετά Σερ Άλεξ εποχή. Μια εποχή που ξεκίνησε με το αποτυχημένο πέρασμα του Ντέιβιντ Μόγιες και συνεχίστηκε με την πρόσληψη του Φαν Χάαλ τον Μάιο του 2014.
Το ξεκίνημα πάντως του Ολλανδού δεν προμήνυε την μιζέρια που θα επικρατούσε στον σύλλογο κατά την δίχρονη θητεία του. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ από τον βρετανικό Τύπο, ο πρώην τεχνικός της Μπάγερν είχε ενθουσιάσει τους ανθρώπους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις πρώτες του μέρες στο κλαμπ και τα χαμόγελα ήταν πλατιά και γεμάτα διάθεση για επιστροφή στους τίτλους. Η πραγματικότητα ωστόσο χτύπησε και πάλι... κατακέφαλα τους Κόκκινους Διάβολους.
Παρά την έντονη μεταγραφική δραστηριότητα εκείνο το καλοκαίρι με τις αγορές των Ντι Μαρία, Ερέρα, Σο, Ρόχο και Μπλιντ, η Γιουνάιτεντ δεν παρουσίαζε σημάδια πρωταθλητισμού, ενώ η μονότονη - χωρίς φαντασία - εικόνα της προκαλούσε συνεχώς επικριτικά σχόλια τόσο από τον Τύπο, όσο και από την κερκίδα. Η κατάληψη της τέταρτης θέσης και η επιστροφή στο Champions League ωστόσο έδωσαν μια νέα ευκαιρία στον Φαν Χάαλ, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία.
Για ακόμα ένα μεταγραφικό παράθυρο (καλοκαίρι 2015), οι Κόκκινοι Διάβολοι έκαναν γερό μπάσιμο στην αγορά και ενισχύθηκαν με τις μεταγραφές των νεαρών τότε Ντεπάι και Μαρσιάλ, ενώ τον δρόμο για Μάντσεστερ πήραν επίσης οι Νταρμιάν, Ρομέρο, Σνάιντερλιν αλλά και ο αρχηγός της Μπάγερν, Μπάστιαν Σβαινστάιγκερ. Η νέα σεζόν (2015-2016) ωστόσο αποδείχθηκε με τη σειρά της απογοητευτική. Το ποδόσφαιρο παρέμενε βαρετό για το κοινό του «Όλντ Τράφορντ», τα θετικά αποτελέσματα δεν είχαν συνέπεια και η Γιουνάιτεντ έδειξε από την αρχή πως στο μυαλό της ήταν απλώς η παρουσία στην πρώτη τετράδα της Premier League. Στόχος όμως που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Το φινάλε της περιόδου βρήκε τη Γιουνάιτεντ να τερματίζει στην πέμπτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, τέσσερις βαθμούς πίσω από τη Μάντσεστερ Σίτι και να χάνει το εισιτήριο για το Champions League για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια. Η κατάκτηση του FA Cup τον Μάιο απέναντι στην Κρίσταλ Πάλας δεν ήταν ικανή να αλλάξει και πολλά για το μέλλον του Ολλανδού, μιας και η απόφαση των ιθυνόντων είχε ήδη ληφθεί.
Δυο μέρες μετά τους πανηγυρισμούς στο Wembley, οι Κόκκινοι Διάβολοι ανακοίνωσαν την απόλυση του Φαν Χάαλ από την τεχνική ηγεσία και συνάμα το τέλος μιας περιόδου γεμάτη γκρίνια, μιζέρια και δίχως κανένα φως να... αχνοφαίνεται στον ορίζοντα. Στο άκουσμα του διαδόχου του ωστόσο, το «Ολντ Τράφορντ» χαμογέλασε ξανά!
Μετά το τέλος της εποχής του Λουίς Φαν Χάαλ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πυροδότησε τη «βόμβα» με την ανακοίνωση της έναρξης της συνεργασίας με τον Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος τεχνικός 6,5 μήνες μετά το «διαζύγιο» του με την Τσέλσι, με την οποία είχε κάνει τραγικό ξεκίνημα στη σεζόν 2015/16 και απολύθηκε μετά από 16 ματς της Premier League εκ των οποίων έχασε τα εννέα.
Η Γιουνάιτεντ έγινε η δεύτερη ομάδα του Μουρίνιο στο νησί με τον Πορτογάλο να παίρνει την ευκαιρία που δεν του έδωσε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον το 2013. Ο «Special One» ξεκίνησε ιδανικά τη θητεία του και στο πρώτο του ματς κέρδισε τίτλο, καθώς πανηγύρισε το Community Shield στον τελικό κόντρα στην πρωταθλήτρια Λέστερ (2-1) και έγινε ο πρώτος προπονητής του κλαμπ που κατέκτησε τίτλο στην πρώτη του σεζόν!
Στο πρωτάθλημα οι «Κόκκινοι Διάβολοι» δεν τα πήγαν καλά, τερμάτισαν στην 6η θέση, 24 βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Τσέλσι, όμως η σεζόν 2016/17 είναι η πλέον επιτυχημένη του κλαμπ στη «μετά-Φέργκιουσον» εποχή, καθώς η Γιουνάιτεντ πανηγύρισε τρία τρόπαια! Στις 26 Φεβρουαρίου η Γιουνάιτεντ κέρδισε με 3-2 τη Σαουθάμπτον στον τελικό του League Cup με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς που άνοιξε το σκορ στο 19' και χάρισε τον τίτλο στη Γιουνάιτεντ με γκολ στο 87ο λεπτό.
Η ομάδα του Μουρίνιο έκλεισε τη σεζόν με την κατάκτηση του Europa League. Στις 24 Μαΐου οι «Κόκκινοι Διάβολοι» επικράτησαν με 2-0 στον τελικό της «Friends Arena» κόντρα στον Άγιαξ με σκόρερ τον Πολ Πογκμπά (19') και τον Χένρικ Μκιταριάν (48'). Η Γιουνάιτεντ πήρε το πρώτο της τίτλο στη διοργάνωση και εξασφάλισε την παρουσία της στους ομίλους του Champions League ασχέτως της βαθμολογικής της θέσης στο πρωτάθλημα. Το Europa League της σεζόν 2016/17 είναι το τελευταίο τρόπαιο της Γιουνάιτεντ μέχρι και σήμερα...
Την επόμενη σεζόν (2017/18) οι «Κόκκινοι Διάβολοι» τα πήγαν καλύτερα στο πρωτάθλημα, τερμάτισαν στη δεύτερη θέση της Premier League, όμως έμειναν 19 βαθμούς μακριά από την ασυναγώνιστη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα και τελείωσαν τη σεζόν χωρίς κάποιον τίτλο. Η ομάδα του Μουρίνιο έχασε δύο τελικούς, για το Super Cup (2-1 από τη Ρεάλ Μαδρίτης) και το FA Cup (1-0 από την Τσέλσι), ενώ οι οπαδοί και ο τύπος άσκησαν σκληρή κριτική στον Πορτογάλο για τον αποκλεισμό από τη Σεβίλλη στη φάση των «16» του Champions League
H Γιουνάιτεντ απέλυσε τον Μουρίνιο στις 18 Δεκεμβρίου του 2018 λόγω του κάκιστου ξεκινήματος στο πρωτάθλημα με μόλις επτά νίκες σε 17 ματς της Premier League και την άφησε 19 βαθμούς πίσω από την κορυφή. Τον ιδιόρρυθμο Πορτογάλο διαδέχθηκε ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ και η συνέχεια είναι γνωστή. Ότι και να προσάψουν οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ στον Μουρίνιο για τον χαρακτήρα του και τη διαχείριση των αποδυτηρίων η αλήθεια είναι πως ο Πορτογάλος είναι ο τελευταίος που χάρισε τίτλους στο κλαμπ και το έκανε να θυμίζει... Γιουνάιτεντ.
Η επόμενη, δύσκολη μέρα
H οικογένεια Γκλέιζερ στήριξε τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ 2,5 χρόνια παρά την δριμεία κριτική που δεχόταν ανά διαστήματα ο Νορβηγός. Ειδικά μετά την ήττα στον τελικό του Europa League η δυσαρέσκεια ήταν έντονη, όμως η διοίκηση των «Κόκκινων Διαβόλων» τον εμπιστεύτηκε για το «χτίσιμο» της ομάδας της τρέχουσας σεζόν και μάλιστα τον ενίσχυσαν με μεγάλες μεταγραφές, όπως τον περιζήτητο Τζέιντον Σάντσο, τον... συλλέκτη τροπαίων με τη Ρεάλ, Ράφαελ Βαράν και φυσικά τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον οποίο η Γιουνάιτεντ «άρπαξε» από τα χέρια της «συμπολίτισσας», Σίτι.
Το πρώτο μεγάλο «χαστούκι» της σεζόν ήρθε από τη Γουέστ Χαμ, η οποία απέκλεισε τη Γιουνάιτεντ από το League Cup μέσα στο «Ολντ Τράφορντ», στο πρώτο ματς της Γιουνάιτεντ στη διοργάνωση (0-1), το «γυαλί»... ράγισε ανεπανόρθωτα στην εντός έδρας συντριβή από τη Λίβερπουλ με 5-0 και το «διαζύγιο» βγήκε μετά τη βαριά ήττα με 4-1 από τη Γουότφορντ του Κλαούντιο Ρανιέρι.
Η Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε να βρει προπονητή «top class» για να την αναλάβει άμεσα. Ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο και ο Μπρένταν Ρότζερς δεσμεύονται ακόμη και σήμερα με συμβόλαιο, ενώ ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν ενθουσιάζεται με την προοπτική της μετακόμισης στο Μάντσεστερ.
Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» κατέληξαν σε μια απροσδόκητη επιλογή να πορευθούν με υπηρεσιακό από τον Δεκέμβριο μέχρι το τέλος της σεζόν και προχώρησαν στην πρόσληψη του Ράλφ Ράγκνικ. Έναν τεχνοκράτη, θεωρητικό του ποδοσφαίρου, ο οποίος σε πρώτη φάση «κουμαντάρει» αγωνιστικά τη Γιουνάιτεντ και από το καλοκαίρι θα αναλάβει συμβουλευτικό ρόλο στη διοίκηση με λόγο τόσο για τον διάδοχο του στην τεχνική ηγεσία όσο και για την κατάρτιση του ρόστερ της επόμενης ημέρας.
Βραχυπρόθεσμα η θητεία του Γερμανού έχει αρνητικό πρόσημο. Η Γιουνάιτεντ αποκλείστηκε μέσα στην έδρα της τόσο στο FA Cup από τη Μίντλεσμπρο της Championship όσο και από τους «16» του Champions League κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης, ενώ με βάση τα τωρινά δεδομένα φαντάζει αουτσάιντερ για μια θέση στην τετράδα έναντι της Άρσεναλ και της Τότεναμ.
Το ζήτημα είναι η μακροπρόθεσμη προσφορά του Ράγκνικ στο σύνολο από το ερχόμενο καλοκαίρι. Η υπόθεση του προπονητή φαίνεται πως είναι «τελειωμένη» και πλέον απομένουν τα τυπικά για την ολοκλήρωση του «deal» με τον Έρικ Τεν Χαγκ. Έναν προπονητή που επτά χρόνια έκανε έργο στην Ολλανδία με την Ουτρέχτη και ειδικά με τον Άγιαξ. Με το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που έπαιξε με τον «Αίαντα» και μάλιστα χωρίς να έχει ένα ρόστερ γεμάτο «αστέρες» κέντρισε το ενδιαφέρον ποδοσφαιρικών «γιγάντων» και εν τέλει η Γιουνάιτεντ είναι αυτή που του δίνει την πρώτη του ευκαιρία για το βήμα παραπάνω.
Ο Ραλφ Ράγκνικ σε συνεργασία με τον διάδοχο του στην τεχνική ηγεσία των «Κόκκινων Διαβόλων» το ερχόμενο καλοκαίρι έχουν την αποστολή να διαμορφώσουν ένα ρόστερ επιπέδου...Γιουνάιτεντ και να ξεφορτωθούν από τους παίκτες «ημίμετρα» των τελευταίων ετών και μάλιστα σε κάθε γραμμή.
Στην άμυνα δεν αποκλείεται η Γιουνάιτεντ να ψαχτεί μέχρι και για τρεις λύσεις πρώτης γραμμής. Στα δεξιά ο Γουάν Μπισάκα και ο δανεικός από τη Μίλαν, Ντιόγκο Νταλότ έχουν χτυπητές αδυναμίες ο πρώτος στο επιθετικό τρίτο και ο δεύτερος στα αμυντικά του καθήκοντα, ενώ στα αριστερά ο νέος τεχνικός θα κρίνει αν μπορεί να εμπιστευτεί το δίδυμο Τέγιες - Σο. .H μεγάλη «πληγή» του ρόστερ εντοπίζεται στην «καρδιά» της άμυνας. Ο Ράφαελ Βαράν έβγαλε ουκ ολίγους τραυματισμούς μέσα στη σεζόν, ενώ ο αρχηγός και ο αμυντικός για τον οποίο η Γιουνάιτεντ δαπάνησε 80 εκατομμύρια λίρες, Χάρι Μαγκουάιρ έχει εξελιχθεί σε ένα... αστείο για φίλους και αντιπάλους των «Κόκκινων» του Μάντσεστερ. Από εκεί και πέρα οι λύσεις των Έρικ Μπαιγί και Βίκτορ Λίντελoφ δεν είναι οι πλέον αξιόπιστες.
Στο κέντρο η Γιουνάιτεντ έχει «τίμιους»... δεύτερους, όπως ο μαχητικός Φρεντ και ο σκληροτράχηλος ΜακΤόμινεϊ, όμως λείπει ο ηγέτης. Ο ιδιόρρυθμος Πολ Πογκμπά δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν όταν αποκτήθηκε από τη Γιουβέντους, ο Γάλλος μένει ελεύθερος το καλοκαίρι, δύσκολα θα συνεχίσει και η Γιουνάιτεντ με αυτό το συμβόλαιο καλείται να βρει τον παίκτη που δεν έγινε ποτέ ο Πογκμπά,.
Ενίσχυση θα χρειαστεί και στη γραμμή κρούσης. Ο Γκρίνγουντ στον οποίο πόνταρε πολλά η Γιουνάιτεντ βρίσκεται εκτός «κάδρου», ο Καβάνι δεν αναμένεται να ανανεώσει, ενώ το κλαμπ πρέπει να πείσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο να παραμείνει με το πρότζεκτ της επόμενης σεζόν. Με πιο απλά λόγια η Γιουνάιτεντ ενδέχεται να κάνει ολικό «λίφτινγκ» με νέο προπονητή και έως οκτώ νέους παίκτες κορμού. Δεν θα είναι εύκολη αποστολή...
Στην επιθετικότητα του Κριστιάνο αντικατοπτρίζεται η βασανιστική σεζόν!
Αυτή η επιθετικότητα του Κριστιάνο προκαλεί θλίψη ενσαρκώνοντας παράλληλα μία βασανιστική σεζόν για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Είναι ο Ρονάλντο που κουτσαίνει στο Γκούντισον Παρκ και αντιδρά με τέτοια επιθετικότητα σε έναν φίλαθλο που τον τραβάει σε βίντεο.
Μπορεί κάλλιστα αυτή η αντίδραση και αυτή η εικόνα να είναι σαν αυτή της φετινής σεζόν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πέρασε ένα διάστημα από εκείνο το απόγευμα του Σεπτεμβρίου όταν ο Πορτογάλος πανηγύριζε στα φλας με τα δύο γκολ με τη Νιουκάστλ στο δεύτερο ντεμπούτο του με τη Γιουνάιτεντ μέχρι την κίνησή του να ρίξει το κινητό από το χέρι ενός 14χρονου αγοριού που τον περίμενε μετά τον αγώνα με τον Έβερτον. Αυτή είναι η εικόνα μίας 'λαβωμένης' ομάδας και αυτό το κοντινό πλάνο είναι άσχημο για εκείνη.
Ο Τζέικομπ Χάρντινγκ ήταν ο φίλαθλος της Έβερτον που ζούμαρε με την κάμερά του στο αριστερό πόδι του Ρονάλντο, που είχε χτυπήσει δύο φορές. Σύμφωνα με τη μαμά του, Σάρα Κέλι, αντιμετωπίστηκε με τρομερό θυμό από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Είτε ο Ρονάλντο δεν ήθελε να φανεί ο τραυματισμός του σε κινητό, είτε είχε πίεση μετά από ήττα, είτε ήταν απλά θυμωμένος για το απόγευμα εκείνο, η πράξη του ήταν απλά απαράδεκτη.
Μετά το συμβάν σε όποια συνέντευξη έδωσε σε εφημερίδες η κυρία Κέλι αναφερόταν στο μέγεθος του ψυχικού τραύματος για τον γιο της: «Έκλαιγα. Ήμουν σοκαρισμένη και... ταρακουνήθηκα. Ο Τζέικομπ ήταν σε μία κατάσταση σοκ. Είναι αυτιστικός και είχε επίσης δυσπραξία, οπότε δεν μπορούσε να δεχθεί το τι συνέβαινε», τόνισε στη Liverpool Echo. «Ήταν κάτι που τον έκανε να μην θέλει να πάει ξανά σε παιχνίδι.
Αυτός ήταν ο πρώτος του αγώνας ποδοσφαίρου και έγινε αυτό. Θα καταλάβαινα τον εκνευρισμό του Ρονάλντο εάν ο Τζέικομπ είχε βάλει το κινητό μπροστά του και στο πρόσωπό του, όμως ήταν χαμηλά εκεί που είχε τραυματιστεί», συμπλήρωσε. Ο Ρονάλντο ζήτησε μετά συγγνώμη για το «ξέσπασμά» του. Το έκανε μέσα από το Instagram και ανέφερε: «Θα ήθελα να προσκαλέσω αυτόν τον φίλαθλο να παρακολουθήσει έναν αγώνα στο Ολντ Τράφορντ ως ένδειξη καλής θέλησης και σωστής αθλητικής συμπεριφοράς».
Βάζοντας στην άκρη το γεγονός πως ο Ρονάλντο δεν έδειξε ικανός να κωδικοποιήσει σωστά την πράξη του υπάρχει προφανώς και η απαιτούμενη επικοινωνία που πρέπει να γίνει με την οικογένεια. Η κ. Κέλι είπε στην Telegraph ότι αυτό το απρόσωπο μήνυμα έκανε πιο άσχημα τα πράγματα και σε καμία περίπτωση δεν βελτίωση την κατάσταση.
«Η συγγνώμη ή η απουσία συγγνώμης ήταν αυτό που με εξόργισε ακόμη περισσότερο», τόνισε η μητέρα. «Σκέφτηκα, 'Τι αγενής να λες σε όλους ότι ζήτησες συγγνώμη και ενώ δεν ζήτησες'. Εντάξει, το ανέβασες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά θα πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη από τον γιο μου. Με ένα παιδί όπως είναι ο γιος μου, είναι πιο δύσκολο για αυτόν να εκφραστεί και μπορεί να χρειαστούν περισσότερες μέρες για να καταλάβει το τι έχει συμβεί. Εγώ τον ρώτησα: 'Θα ήθελες να πάμε στον αγώνα αυτόν; Ο Ρονάλντο είπε ότι μπορούμε να πάμε στη Γιουνάιτεντ'. Μου είπε 'όχι, μαμά, δεν θα ήθελα ποτέ ξανά να τον δω'. Αυτό ήταν ανησυχητικό γιατί ο Ρονάλντο ήταν ένας από τους λόγους που ήθελε να δει το παιχνίδι της Γιουνάιτεντ».
Η Γιουνάιτεντ από την πλευρά της, αλλά και ένας εκπρόσωπος του Ρονάλντο έχουν πλέον έρθει σε επαφή με την οικογένεια για θεραπεία του παιδιού. Η αστυνομία του Μέρσεϊσαϊντ αναζητά να δει το τι έγινε με εκπρόσωπό της να τονίζει: «Την ώρα που οι παίκτες έφευγαν από τον αγωνιστικό χώρο (στις 14.30) αναφέρθηκε ότι ένα αγόρι δέχθηκε επίθεση από έναν από τους παίκτες των φιλοξενούμενων». Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπογράμμισε ότι θα βοηθήσει την αστυνομία του Μέρσεϊσαϊντ.
Η κα Κέλι από τη μεριά της τόνιζε πως ο Ρονάλντο «ήξερε ότι τα παιδιά ήταν εκεί» επειδή «τους έδινε χειραψίες πριν τον αγώνα». Μένει να φανεί εάν ο Ραλφ Ράνγκνικ, ως υπηρεσιακός προπονητής, πιστεύει πως μια τέτοια συζήτηση αξίζει τον κόπο ή περισσότερο πρέπει να γίνει με τον ποδοσφαιριστή και τον αρμόδιο διευθυντή Τζον Μέρτοου. Ίσως ο Ντάρεν Φλέτσερ, ως πρώην συμπαίκτης του Ρονάλντο, είναι ο καλύτερος για να μιλήσουν με σωστό τρόπο. Έχει τη σημασία του τι το μπορεί να είχε στο μυαλό του ο Ρονάλντο. Ο Ρονάλντο ήταν εκείνος που νευρίασε μετά από φάση της Έβερτον και κλώτσησε με δύναμη και οργή τη μπάλα που πέρασε λίγο πιο πάνω από το κεφάλι του Φλέτσερ.
Ο Ρονάλντο είδε κάρτα. Είχε κλωτσήσει απότομα τη μπάλα για να κάνει την Έβερτον να βιαστεί σε μία επαναφορά της νωρίτερα. Επίσης έβγαζε την ενόχλησή του στους συμπαίκτες του σε αρκετές περιπτώσεις. Όταν η πάσα του Χάρι Μαγκουάιρ στο 25ο λεπτό κόπηκε, ο Ρονάλντο σήκωσε τα χέρια. Όταν ο Ρονάλντο γλίστρησε κυνηγώντας μία μακρινή μπαλιά του Πολ Πογκμπά λίγο πριν το ημίχρονο, σηκώθηκε και περίμενε από τον Τζέιντον Σάντσο να τρέξει. Όταν ο Μάρκους Ράσφορντ έχασε την κατοχή σε μια αντεπίθεση, ο Ρονάλντο του έδειξε ποια θα ήταν καλύτερη επιλογή.
Του έδειξε πως η μπάλα έπρεπε να πάει στα άκρα. Ο Ρονάλντο χειροκρότησε τον Χουάν Μάτα και τον Άλεξ Τέλες για τον τρόπο παιχνιδιού τους. Όμως όταν ο Πίκφορντ έβγαλε σουτ του στις καθυστερήσεις η διάθεσή του άλλαξε. Έμεινε κάτω στον αγωνιστικό χώρο με τον Πογκμπά να πηγαίνει να τον παρηγορήσει και μετά να το κάνει ο Πίκφορντ για να φύγει μετά από το γήπεδο με τον Νταλότ. Δεν ήταν εύκολο να εντοπιστεί εκείνη την ώρα το πως είχε χτυπήσει. Αντέδρασε όμως μετά από την απώλεια μίας κεφαλιάς από τον Κιν στο 63'. Το να έχει θυμό ένας παίκτης για την απώλεια βαθμών είναι σεβαστό έως ένα σημείο. Ο Ρονάλντο έχει δείξει περίεργη συμπεριφορά σε αρκετές περιπτώσεις στην καριέρα του. Ο Κριστιάνο έχει σκοράρει 21 γκολ αυτή τη σεζόν, αριθμός που είναι διπλάσιος από τον κορυφαίο της Γιουνάιτεντ, Μπρούνο Φερνάντες. Επίσης μετέβη στην Πορτογαλία αντί να δει το ντέρμπι του Έτιχαντ, καθώς είχε πρόβλημα στο ισχίο του την ημέρα που ο Ράγκνικ δοκίμαζε σύστημα με ψευτοεννιάρι.
Η διαχείριση του Ρονάλντο θα είναι πιθανώς η μεγαλύτερη πρόκληση του διαδόχου του Ράνγκνικ. Θα μπορούσε να δεχτεί την αλλαγή; Στον Έρικ Τεν Χαγκ πάντως αρέσει ένας δυναμικός σέντερ φορ.Μετά από όλα αυτά ο Ρονάλντο δημοσίευσε μια φωτογραφία του στη σάουνα χαμογελώντας. Το μήνυμα φαινόταν ξεκάθαρο: τα αποθέματα τελειώνουν. Ο χρόνος θα δείξει το τι μπορεί να γίνει. Η Γιουνάιτεντ περνάει δύσκολα και εκείνος μπορεί έως ένα σημείο να είναι δικαιολογημένα εξοργισμένος. Όμως μία οργή χωρίς ουσία δεν βοηθά κανέναν.
Built with Shorthand