Ρόμαν Αμπράμοβιτς:
Η... οδύσσεια του «αόρατου» ολιγάρχη!
Ο «αόρατος» ολιγάρχης που πούλαγε κούκλες, έγινε άνθρωπος του Πούτιν κι εκτόξευσε τον μύθο του. Ρόμαν Αμπράμοβιτς, από την τραγωδία των παιδικών χρόνων στην κορυφή της Ευρώπης και στο στόχαστρο της Δύσης. Το αφεντικό της Τσέλσι πουλά την αγάπη της ζωής του, μιας και ο πόλεμος στην Ουκρανία τον φέρνει σε θέση... άμυνας!
Είναι πλούσια, μερικές φορές ταραγμένη ζωή, μια περιπέτεια που λέει πολλά για τη μετακομμουνιστική Ρωσία. Πριν γίνει ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη χώρα του και επιτυχημένος ιδιοκτήτης της Τσέλσι, ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς «περπάτησε» σε αβέβαιες εποχές: Από το περιβάλλον του Μπόρις Γιέλτσιν σε αυτό του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η οικογενειακή ιστορία είναι τραγική, στρωμένη με πολέμους και απελάσεις. Χρήματα, κότερα, γυναίκες και μια ομάδα - πρότυπο, τον έβαλαν στη λίστα με τους δημοφιλέστερους άνδρες στον πλανήτη. Ωστόσο, οι κραδασμοί του πολιτικού κόσμου διαμορφώνουν τη ζωή του. Ο Αμπράμοβιτς... λύγισε και ο πόλεμος στην Ουκρανία, ανάγκασε έναν εκ των ισχυρότερων ανδρών στον πλανήτη να βγάλει στο σφυρί ίσως το... πολυτιμότερο περιουσιακό του στοιχείο, την Τσέλσι. Πολυτιμότερο; Η αγάπη για τους Μπλε τεράστια, ο πόνος της αποχώρησης μεγαλύτερος. Το Gazzetta παρουσιάζει την... οδύσσεια ενός ολιγάρχη που λατρεύτηκε όσο λίγοι μεγιστάνες στο Νησί, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να αποτινάξει την ταμπέλα του «κολλητού» του Βλάντιμιρ Πούτιν!
Το 1968, ήταν μια γκρίζα περίοδος στη ζωή των ανθρώπων. Έτσι η Ιρίνα αποφασίζει να κάνει έκτρωση. Ο Ρόμαν δεν είναι 2 ετών, ξέρει την τραυματική επέμβαση. Η νεαρή μητέρα, ούτε καν στα 30 της, αφήνει την τελευταία της πνοή εξαιτίας μόλυνσης στο αίμα. Ο Αρκάντι, ο πατέρας του Ρόμαν κλαίει για την κακοτυχία που βρήκε την οικογένειά του. Ενας χαρούμενος τύπος, αφοσιωμένος, διευθυντής τμήματος κατασκευαστικής εταιρείας, είναι συντετριμμένος, έχει πέσει σε κατάθλιψη. Μια μέρα του Μαΐου του 1969, λιγότερο από ένα χρόνο μετά το θάνατο της γυναίκας του, ο Αρκάντι βλέπει το τμήμα ενός γερανού να πέφτει στα πόδια του. Συνθλίβονται. Πέθανε λίγες μέρες αργότερα. Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς δεν έχει συμπληρώσει τα τρία του χρόνια και είναι ορφανός. Ο «Ρόμκα» όπως τον αποκαλούσαν υιοθετήθηκε από τον θείο του, Λέιμπ, έναν αυστηρό άνθρωπο, αλλά έτοιμο να δώσει αγάπη και στοργή στον μικρό.
Στα 8 του χρόνια βρέθηκε στη Μόσχα, στην πόλη των πολιτικών, των διανοούμενων. Ο θείος του τον έστειλε εκεί, στη γιαγιά του, για να σπουδάσει, να βρει ευκαιρίες. Αποφοίτησε στα 17, ήθελε να γίνει μηχανικός, αλλά 18 μήνες μετά αποφασίζει να αφήσει το «Βιομηχανικό Ινστιτούτο» και να ακούσει το κάλεσμα της... μαμάς πατρίδας. Δυο χρόνια στον Στρατό και το Πυροβολικό τον ωρίμασαν ακόμα περισσότερο και στα 20 του χρόνια ήξερε πως οι επιχειρήσεις ήταν ο δρόμος για την κορυφή. Ο θείος του, του έδειξε τυφλή εμπιστοσύνη και η θλιβερή, φτωχή Μόσχα της δεκαετίας του 1989 είχε... ευκαιρίες. Κανείς δεν τον θυμάται ως μικροπωλητή που πούλαγε πλαστικές κούκλες στους δρόμους της Μόσχας. Ανήσυχο μυαλό που έψαχνε να αρπάξει την κατάλληλη ευκαιρία στα χρόνια της Περεστρόικα.
Η σύζυγός του Όλγα, κόρη υψηλόβαθμου διπλωμάτη του πήρε τα μυαλά, την παντρεύτηκε το 1987 και την χώρισε τρία χρόνια μετά, όταν άρχισε την διαδρομή του προς την κορυφή, αναζητώντας ευκαιρίες στην διαλυμένη πλέον Σοβιετική Ένωση. Το 1992 θα συλληφθεί για κλοπή κρατικής περιουσίας, αλλά θα φυλακιστεί λίγο. Εκεί έκανε τη συνάντηση της... ζωής του. Ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, είδε κάτι στον νεαρό Ρόμαν και μαζί του αναζήτησαν τα πρώτα τους εκατομμύρια. Αγορές, πωλήσεις, logistics, μεταφορά και εξαγωγή πετρελαίου, προϊόντων πετρελαίου, ορυκτών λιπασμάτων και τσιμέντου. Ο Αμπράμοβιτς είχε βρει τον δρόμο για την εκτόξευση.
Ο «μαύρος χρυσός» τον ενθουσιάζει και το μυαλό του τον εκτοξεύει! Η πετρελαϊκή εταιρία Sibneft ήταν το πρώτο του επίτευγμα. Ακολούθησε η χαλυβουργία Evraz! Το 1993, οι εταιρείες του εξήγαγαν 400.000 τόνους πετρελαιοειδών από τη Ρωσία, μεταξύ 3 και 3,5 εκατομμυρίων τον επόμενο χρόνο. Ολα είχαν πάρει τον δρόμο τους... Ο «αόρατος» δισεκατομμυριούχος που έχτισε μια αυτοκρατορία 8.500.000.000 ευρώ εκμεταλλευόμενος ευκαιρίες και ισχυρές γνωριμίες, στην περίοδο που διαλύθηκε η ΕΣΣΔ.
Αμπράμοβιτς: ο κολλητός του Πούτιν!
Ο «Ρόμκα» έγινε ο πιο κοντινός επιχειρηματίας στους στενούς κύκλους του Μπόρις Γέλτσιν και ένας από τους πρώτους ολιγάρχες της Ρωσίας. «Ο Νονός του Κρεμλίνου», έγραψε για αυτόν ο δημοσιογράφος Πολ Κλέμπνικοφ. Ένας προικισμένος μεγαλομανής που έχει καταλάβει τα πάντα για τον νέο τρόπο επιχειρηματικής δραστηριότητας: πάνω απ 'όλα, πρέπει να έχεις το αυτί της εξουσίας και να ξέρεις πώς να χτυπήσεις το χέρι του.
Mε τη βοήθεια του Μπερεζόφσκι σχεδιάζει: τη δημιουργία ενός πετρελαϊκού γίγαντα που θα συγκεντρώνει το μεγαλύτερο διυλιστήριο στη Ρωσία στο Ομσκ, στα Ουράλια. Για τον Αμπράμοβιτς, ο στόχος επετεύχθη στις 29 Σεπτεμβρίου: ο Μπόρις Γιέλτσιν υπέγραψε ένα διάταγμα που αναγνωρίζει τη δημιουργία της «Sibneft».
Στις αρχές του 1999, οι εγκαταστάσεις της Sibneft ερευνώνται. Ο Αμπράμοβιτς, εξακολουθεί να ιντριγκάρει και το μυστήριο τροφοδοτεί τις πιο εκκεντρικές θεωρίες. Ποιος μπορεί να βοηθήσει τους Ολιγάρχες να γίνουν πιο πλούσιοι; Ένας άνθρωπος μπορεί να τους βοηθήσει, είναι σε θέση να υποστηρίξουν την ανάβασή του. Είναι πρώην πράκτορας της KGB που σπούδασε στην Αγία Πετρούπολη, την πόλη των τσάρων. Παρείχε υπηρεσίες στον Γιέλτσιν. Λέγεται Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν και έχει όλο το «πακέτο» για να αναλάβει.
Ο Πούτιν διορίστηκε Πρωθυπουργός στις 9 Αυγούστου 1999. Θρυλείται, πως από εκείνη τη μέρα κι έπειτα ο Αμπράμοβιτς έκανε το κάστινγκ της Κυβέρνησης. Στις 7 Οκτωβρίου 1999, ο Αμπράμοβιτς βρέθηκε στα γενέθλια του Πούτιν για να τον... τσεκάρει από κοντά. Η εκστρατεία εκλογής του Πούτιν στον Προεδρικό θώκο κόστισε περιουσίες στους ολιγάρχες, αλλά ήταν επιτυχής: στις 19 Δεκεμβρίου, προς όφελος των συμμαχιών, η κυβέρνηση διατήρησε την πλειοψηφική υποστήριξη. Ο Μπερεζόφσκι, εξελέγη σε μια επαρχία του Καυκάσου και ο Αμπράμοβιτς στην Τσουκότκα, την πιο ανατολική περιοχή της Ρωσίας, απέναντι στην Αλάσκα. Κερδίζουν τη βουλευτική. Στις 31 Δεκεμβρίου, προς έκπληξη όλων, ο Μπόρις Γέλτσιν παραιτείται.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν γίνεται προσωρινός Πρόεδρος και μετά Πρόεδρος: στις 26 Μαρτίου 2000 εκλέγεται στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Εκεί είναι, ο αρχηγός του Κρεμλίνου. Πολλά αλλάζουν. Είναι η αρχή του τέλους για πολλούς, συμπεριλαμβανομένου του Μπερεζόφσκι. Ο Αμπράμοβιτς και ο Αλεξάντερ Βολόσιν, ειδοποιούν τον Πούτιν για τις φιλοδοξίες του Μπερεζόφσκι. «Γιατί φύγατε σαν κατσαρίδες όταν έφτασα;», τονίζει σε ορισμένους ολιγάρχες, συμπεριλαμβανομένου του Ολεγκ Ντεριπασκα, μεγιστάνα του αλουμινίου. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία... «Μόνο ο Πούτιν και ο Αμπράμοβιτς ξέρουν καλά όλη τη Ρωσία...» τονίζουν με νόημα οι ειδικοί!
Όταν… έδιωξαν τον Αμπράμοβιτς από το Λονδίνο!
Ήταν η απουσία του Αμπράμοβιτς από τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 2018, που... πυροδότησε τις υποψίες του κόσμου ότι κάτι μπορεί να μην πηγαίνει καλά. Για την ακρίβεια δεν είχε βρεθεί σε παιχνίδι στο Στάμφορντ Μπριτζ από την οριακή νίκη με την Κρίσταλ Πάλας, ματς που είχε γίνει δύο μήνες νωρίτερα. Οι αναφορές δείχνουν πως το προσωπικό του αεροπλάνο Boeing 767 ήταν στο Λονδρίνο την 1η Απριλίου, όμως με την Τσέλσι να μην παρουσιάζει τόσο καλή εικόνα και την Μπαρτσελόνα να την έχει αποκλείσει από το Champions League δεν φαινόταν τότε παράξενο που ο Αμπράμοβιτς είχε επιλέξει την αποχή του από το γήπεδο.
Το να μην βρεθεί ο Ρώσος ισχυρός άνδρας της Τσέλσι στα μέσα Μαΐου στο Γουέμπλεϊ οπότε η ομάδα του πήρε το 15ο τρόπαιο επί των ημερών του, έμοιαζε κάτι ασυνήθιστο. Ασυνήθιστο για έναν άνθρωπο με τόσο έντονους δεσμούς με την Τσέλσι. Τις επόμενες ημέρες μετά τον τελικό όπως έγινε γνωστό πως η επενδυτική visa Tier One είχε λήξει νωρίτερα, ενώ ο ίδιος βρισκόταν εκτός της χώρας.
Ο Αμπράμοβιτς είχε υποβάλει αίτηση προς το Υπουργείο Εσωτερικών για την επανέκδοση στη visa του. Από την άλλη όμως περίμενε να ακούσει από τις αρμόδιες Αρχές την απαιτούμενη εξήγηση διότι η διαδικασία διήρκησε περισσότερο απ' ότι ήταν συνηθισμένο.
Ποιο ήταν λοιπόν το πρόβλημα; Ένας εκπρόσωπος του Αμπράμοβιτς αρνήθηκε να σχολιάσει τις εξελίξεις εκείνη την εποχή, ισχυριζόμενος ότι η διαδικασία έκδοσης βίζας ήταν προσωπική υπόθεση. Όμως όπως έγινε σαφές ότι το αρμόδιο Υπουργείο δεν είχε βάλει απαγορευτικό για τη βίζα του Αμπράμοβιτς. Δεν είχε απορριφθεί η αίτησή του. Η αίτησή του ήταν απλώς υπό εξέταση και χρειάστηκε περισσότερος από το συνηθισμένο για να ανανεωθεί. Ποτέ δεν δόθηκε ξεκάθαρη εξήγηση γιατί συνέβη αυτό, με την Κυβέρνηση να δείχνει απρόθυμη να συζητήσει ή να τοποθετηθεί για μεμονωμένες περιπτώσεις.
Για πολλούς, ο Αμπράμοβιτς επειδή είναι Ρώσος υπήκοος βίωσε τα αντίποινα μίας δύσκολης κατάστασης μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας. Αντίποινα που είχαν στόχο τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά τη δηλητηρίαση με πολώνιο του πρώην Ρώσου κατασκόπου Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του Γιούλια τον Μάρτιο του 2018.
Το Κρεμλίνο αρνήθηκε σθεναρά οποιαδήποτε ανάμειξη, αν και οι πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών ήταν περισσότερες από μετά αυτό το περιστατικό. Το Ηνωμένο Βασίλειο απέλασε 23 Ρώσους διπλωμάτες από τη χώρα εκείνον τον μήνα, γεγονός που οδήγησε τη Ρωσία στο να κάνει το ίδιο: να προχωρήσει σε απέλαση Βρετανών διπλωματών από τη χώρα.
Το Υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι θα γινόταν επανεξέταση σχετικά με τη συγκεκριμένη κατηγορία της visa. Δεν θα ήταν μόνο για μία visa Tier One. Θα ήταν για όλες όσες χορηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, με την τότε Υπουργό Εσωτερικών, Άμπερ Ρουντ, να δηλώνει ότι το τμήμα της θα εξέταζε τον τρόπο με τον οποίο οι Ρώσοι που πήραν επενδυτική visa είχαν βγάλει τα χρήματά τους. Σχεδόν 700 Ρώσοι είχαν βρεθεί στη Βρετανία μεταξύ 2008 και 2015 με τέτοιες βίζες. Ουσιαστικά η χορήγησή τους είχε τεθεί υπό αναδρομικό έλεγχο. Από την άλλη δεν υπάρχει καμία ένδειξη ή απόδειξη ότι ο Αμπράμοβιτς έχει εμπλακεί σε οποιαδήποτε πράξη, που θα μπορούσε να επιφέρει μεγαλύτερο έλεγχο σχετικά με την επανέκδοση της βίζας του.
Η πρώτη μάχη του Αμπράμοβιτς με τους Βρετανούς
Ο Αμπράμοβιτς, που διαθέτει πολλά ακίνητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, είχε από την πλευρά του υποβάλει αίτηση για διαμονή στην Ελβετία τον Ιούνιο του 2017. Όμως απέσυρε την αίτησή του. Τον Μάρτιο του 2018, η Fordstam Limited - η μητρική εταιρεία της Τσέλσι - ενημέρωσε την αρμόδια υπηρεσία πως ο τόπος διαμονής του Αμπράμοβιτς θα άλλαζε και θα αναφερόταν η Ρωσία.
Στη συνέχεια, τον Μάιο, ο Αμπράμοβιτς πήρε την ισραηλινή υπηκοότητα. Έδωσε συνέντευξη στην Πρεσβεία του Ισραήλ στη Μόσχα με την πρόθεση να μετακομίσει στην πόλη του Τελ Αβίβ, όπου είχε αγοράσει ένα ξενοδοχείο το 2015 που σχεδίαζε να το μετατρέψει σε κατοικία.
Ο Ρώσος είχε κάνει σημαντικές δωρεές στο Ισραήλ στο διάστημα μίας δεκαετίας, συμπεριλαμβανομένων και 45 εκατομμυρίων λιρών σε διάφορα εγχειρήματα προηγμένης ιατρικής και για μηχανήματα στο ιατρικό κέντρο Σέμπα. Είχε δώσει 23 εκατ. λίρες για την ίδρυση ενός καινοτόμου νέου κέντρου νανοτεχνολογίας για το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Του δόθηκε ισραηλινή ταυτότητα βάσει του Νόμου της Επιστροφής, που επιτρέπει στους Εβραίους να γίνουν πολίτες του Ισραήλ. Τρεις ημέρες αργότερα, απέσυρε και το αίτημά του για βρετανική επενδυτική βίζα.
Πηγή κοντά στον Αμπράμοβιτς είχε πει στην εφημερίδα Jerusalem Post: «Κατανοεί και σέβεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο επανεξετάζει τις σχετικές διαδικασίες. Ως εκ τούτου επέλεξε να αποσύρει την αίτησή του μέχρι να τεθεί σε εφαρμογή μια νέα διαδικασία». Μόλις εγκριθεί επισήμως αυτή η νέα διαδικασία, προσέθεσε η πηγή αυτή, τότε ο Αμπράμοβιτς «θέλει να ξεκαθαρίσει οποιαδήποτε παρεξήγηση και να βάλει τέλος σε εικασίες. Έχει περάσει πολλά χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι νόμιμος επιχειρηματίας. Τίποτα δεν άλλαξε».
Ως Ισραηλινός πολίτης, ο Αμπράμοβιτς - του οποίου η καθαρή περιουσία όπως εκτιμάται φέτος από το Forbes ανέρχεται σε 10,6 δισεκατομμύρια λίρες - θα μπορεί να επισκέπτεται το Ηνωμένο Βασίλειο για ένα διάστημα έως και έξι μήνες (κάθε φορά με τουριστική βίζα), αν και δεν θα μπορεί να εργάζεται για χρήματα απευθείας από εκεί.
Αφεντικό από το… Ισραήλ με δεξί χέρι την Γκρανόβσκαϊα
Ο αγγλικός σύλλογος αυτό που ξεκαθάριζε ήταν πως στην Τσέλσι τίποτα δεν είχε αλλάξει παρά την απουσία του Αμπράμοβιτς. Η επένδυσή του στον σύλλογο ήταν ύψους 1.17 δις λιρών το καλοκαίρι του 2018. Είχε βάλει 34 εκατ. λίρες στους λογαριασμούς της Τσέλσι το 2016-2017 και σε καμία των περιπτώσεων δεν αποσύρθηκε από τις οικονομικές του υποχρεώσεις προς την ομάδα. Εξάλλου, είχε από καιρό αναθέσει την καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεών του στους έμπιστους συνεργάτες του στο Λονδίνο.
Η βασική συνεργάτιδά του είναι η Μαρίνα Γκρανόβσκαϊα. Πρώην υπάλληλος της εταιρείας πετρελαίου Sibneft, που λειτουργεί ως εκπρόσωπος του Αμπράμοβιτς και που μιλούσε εκ μέρους του ακόμα και στο διοικητικό συμβούλιο και τους μετόχους. Τοποθετήθηκε επίσημα στο διοικητικό συμβούλιο της Τσέλσι το καλοκαίρι του 2013.
Η Γκρανόβσκαϊα ουσιαστικά ανέλαβε τα καθήκοντά της ως τεχνική διευθύντρια. Αυτό έγινε μετά την αποχώρηση του Μάικλ Εμέναλο τον Νοέμβριο του 2017. Δεν έκανε μόνο αυτό. Δημιούργησε και ένα καλό όνομα ως διαπραγματεύτρια στους ποδοσφαιρικούς κύκλους. Ο Μπακ πρότεινε ο ιδιοκτήτης της ομάδας να συνεχίσει να μιλά με τη Γκρανόβσκαια «αρκετές φορές την ημέρα και κάθε μέρα».
Ο πρόεδρος της Τσέλσι τόνισε ακόμα πως «όσον αφορά στην εμπλοκή του για την αναζήτηση νέων παικτών, τη συζήτηση για το αν θα επεκτείνουμε συμβόλαια παικτών, επίσης του εάν «αγοράζουμε αυτόν τον παίκτη, πουλάμε αυτόν τον παίκτη;» ήταν πάντα στενά αναμεμειγμένος από την πρώτη μέρα και αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα».
Στη συνέχεια σχολίασε πως «ο Ρόμαν είναι - και δεν σας λέω ψέματα - τόσο κοντά και τόσο αναμεμειγμένος με την ομάδα όσο σας είπα. Πιστεύω ότι είναι τόσο παθιασμένος και αγαπά τόσο τον σύλλογο όσο ήταν όταν ανέλαβε την 1η Ιουλίου του 2003».
Εάν ορισμένοι εξακολουθούσαν να αμφιβάλλουν για την αφοσίωση του Αμπράμοβιτς στον σύλλογο δεν είχαν παρά να δουν τα 200 εκατ. λίρες για τις μεταγραφές του 2020. Ποσό που δόθηκε μετά την άρση της ποινής μεταγραφών στον σύλλογο επειδή είχε παραβιάσει τον κανονισμό της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας σε σχέση με τις υπογραφές ανήλικων παικτών. Επίσης συνέχισε να υποστηρίζει το ίδρυμα της Τσέλσι, να δίνει χρήματα για κοινωνική δράση και για την καταπολέμηση του ρατσισμού, του αντισημιτισμού αλλά και για τη στήριξη της γυναίκειας ομάδας.
Το 2019 ξεκίνησε μάλιστα συνεργασία με το Κέντρο Ειρήνης του Πέρες και την Ομοσπονδία του Ισραήλ για προπονήσεις και μαθήματα ποδοσφαίρου σε παιδιά στο Ισραήλ και τις αραβικές χώρες. Σε σχέση με τη γυναικεία ομάδα της Τσέλσι είδε από την τηλεόραση τις προσπάθειές της αλλά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος για ακόμα μία φορά το 2020-2021.
'Putin's People'
Πάντως κάνοντας χρήση της τουριστικής βίζας του Ισραήλ με την οποία μπορεί να βλέπει αγώνες, επέστρεψε στο Λονδίνο και παρακολούθησε την ισοπαλία 1-1 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την εξέδρα. Ο σύλλογος είχε υποβαθμίσει τη σημασία της παρουσίας του σε εκείνο το παιχνίδι της Premier League. Ο ίδιος δεν ήθελε η επίσκεψή του αυτή να πάρει μεγάλη έκταση. Ο Αμπράμοβιτς έχει πολλές ασχολίες ανά τον κόσμο και όχι μόνο στην Αγγλία με την Τσέλσι. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από τη φιλανθρωπική του δράση, έχει επενδύσει περίπου 90 εκατομμύρια λίρες σε 20 νέες ισραηλινές επιχειρήσεις.
Υπάρχει και μια δικαστική υπόθεση σε εξέλιξη στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ο Αμπράμοβιτς ήταν ένας από τους τρεις Ρώσους μεγιστάνες που είχαν κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση. Η μήνυση ήταν κατά των εκδοτών Χάρπερ Κόλινς και Κάθριν Μπέλτον, πρώην ανταποκρίτριας των Financial Times της Μόσχας, σχετικά με ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν στο βιβλίο με τίτλο 'Putin's People' ('οι άνθρωποι του Πούτιν). Δύο από τους Ρώσους μεγιστάνες έχουν διευθετήσει τις αγωγές τους, έχοντας λάβει και δεχθεί τη συγγνώμη του εκδότη. Ο Αμπράμοβιτς είχε κερδίσει στο πρώτο σκέλος της δικής του δικαστικής διαμάχης για συκοφαντική δυσφήμιση.
Σε μια απόφαση 34 σελίδων, η Τζάστιν Τιπλς, τόνισε πως ορισμένα αποσπάσματα του βιβλίου - ο Ρώσος επιχειρηματίας είχε αναφερθεί σε 26 αποσπάσματα του βιβλίου - έχουν ένα δυσφημιστικό νόημα, συμπεριλαμβανομένου και του ισχυρισμού ότι αγόρασε την Τσέλσι κατόπιν εντολής του Πούτιν. Επισήμανε ότι το βιβλίο υποδηλώνει ότι ο Αμπράμοβιτς ήταν «υπό τον έλεγχο του Πούτιν» και ότι ήταν υποχρεωμένος «να κάνει την περιουσία του και όλες τις επιχειρήσεις του 'διαθέσιμες' για τον πρόεδρο Πούτιν και το καθεστώς του». Σε αυτό το στάδιο, το δικαστήριο κρίνει μόνο το νόημα των όσων έχουν γραφτεί. Δεν έχει καταλήξει στο εάν οι ισχυρισμοί που διατυπώθηκαν για κάποιον από τους επιχειρηματίες είναι αληθινοί ή όχι.
Από τη γέννηση της... Τσέλσκι, στην εκτόξευση
«Η γέννηση της… Τσέλσκι, Ρώσος μεγιστάνας αγοράζει τον σύλλογο»
«Σε μια κίνηση-έκπληξη χθες το βράδυ, η Τσέλσι πουλήθηκε σε έναν 36χρονο Ρώσο δισεκατομμυριούχο με πετρέλαια έπειτα από έντονες και μυστικές διαπραγματεύσεις».
Αυτό ήταν το δημοσίευμα της ιστοσελίδας του «Guardian» την 1η Ιουλίου 2003. Ημέρα που σηματοδότησε μια νέα, ρηξικέλευθη εποχή για την Τσέλσι, την Premier League, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο γενικότερα. Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ένας άσημος τότε προς το ευρύ κοινό πανίσχυρος άνδρας στα 36 του χρόνια, αγοράζει έναντι 140 εκατομμυρίων λιρών το λονδρέζικο κλαμπ από τον Κεν Μπέιτς, τον επί 21 χρόνια ιδιοκτήτη της που το είχε αγοράσει για μόλις μία λίρα πίσω στο 1982. Ένα deal που προκαλεί «σεισμό» στην αγγλική σκηνή.
Τα βρετανικά ΜΜΕ «ξεσκονίζουν» το παρελθόν του -κατά το Forbes- δεύτερου πλουσιότερου Ρώσου πολίτη, με περιουσία άνω των 4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ο Αμπράμοβιτς είχε από τότε στήσει ένα ευρύτατο χαρτοφυλάκιο επιχειρήσεων κι εμπορικών ενδιαφερόντων, περιλαμβάνοντας μερίδιο στη ρωσική αεροπορική εταιρεία Aeroflot, όπως φυσικά και το βασικό του πεδίο, τη ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία-κολοσσό, Sibneft (αργότερα τέταρτη μεγαλύτερη πετρελαϊκή του πλανήτη), της οποίας και ήταν μεγαλομέτοχος.
Το deal δεν εγκρίθηκε εν μια νυκτί. Υπήρξαν αντιδράσεις, ο βουλευτής και πρώην Υπουργός Αθλητισμού, Τόνι Μπανκς είχε καλέσει την κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ να περάσει από εξονυχιστικό έλεγχο τις λεπτομέρειες της μεταβίβασης. «Ξέρουμε ότι η Τσέλσι βιώνει οικονομικές δυσκολίες και ότι επήλθε συμφωνία με έναν άνθρωπο για τον οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα, με ιστορικό για το οποίο επίσης δεν γνωρίζουμε τίποτα, από μία χώρα που έχει αναξιόπιστη φήμη όσο αφορά την οικονομική της κατάσταση», διαμηνούσε τότε στο βρετανικό κοινοβούλιο για τη «ρωσική απειλή» που είχε μόλις... επιβιβαστεί στο όχημα της Τσέλσι.
Οι οικονομικές δυσκολίες ήταν δεδομένες. Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς έσωσε τον λονδρέζικο σύλλογο από προοπτική πτώχευσης. Όπως είχε αφηγηθεί στο παρελθόν ο νυν πρόεδρος της Τσέλσι και διαχρονικός σύμβουλος του Αμπράμοβιτς από τις επιχειρήσεις της «Sibneft», Μπρους Μπακ, οι Μπλε την περίοδο της εξαγοράς ήταν «βαλτωμένοι» στο χρέος. Το ευρω-ομόλογο των 75 εκατομμυρίων λιρών Eurobond εκκρεμούσε και η προηγούμενη διοίκηση αδυνατούσε να αποπληρώσει τη δόση του Ιουλίου. Τα δάνεια είχαν συσσωρευθεί, για να βγάλει τη σεζόν η Τσέλσι είχε υποθηκεύσει τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα της επόμενης περιόδου. Κι αν αυτά τα σοβαρά προβλήματα θα λειτουργούσαν ανασταλτικά για τους περισσότερους επίδοξους αγοραστές, για τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς αποτέλεσαν την κατάλληλη επιχειρηματική ευκαιρία: αγορά σε φθηνότερη τιμή, επίσπευση των διαδικασιών αφού το κλαμπ έδινε «μάχη» με τον χρόνο για να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του.
Ο Αμπράμοβιτς, πάντως, είχε την ευκαιρία και την ευχέρεια να επιλέξει μεταξύ κι άλλων αγγλικών συλλόγων για την επένδυσή του. Η έρευνα που διεξήγαγε η ομάδα του απέφερε στο τραπέζι πέντε ιδανικούς συλλόγους-προορισμούς, ανάμεσά τους η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ. Καθοριστικό ρόλο στην επιλογή του, όμως, έπαιξε το γεγονός ότι η βάση της Τσέλσι βρισκόταν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Η μεταβίβαση, λοιπόν, ολοκληρώθηκε σε fast-track ρυθμούς, όπως fast-track ήταν και ο ρυθμός ανάπτυξης που ακολούθησε η Τσέλσι από την πρώτη κιόλας ημέρα του Ρώσου ολιγάρχη στο τιμόνι της.
Η... Τσέλσκι, σε παράφραση του ονόματός της με τη ρωσική κατάληξη, δεν έχασε ούτε δευτερόλεπτο. Ο Αμπράμοβιτς «έσπρωξε» με το... καλησπέρα συνολικό ποσό 150 εκατομμυρίων για την αναβάθμιση της πρώτης ομάδας και του ρόστερ. Πριν αρχίσει τις μεγάλες μεταγραφές, φρόντισε να φέρει τον ειδικό για να τις διεκπεραιώσει. Ο πρώην διευθυντής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Πίτερ Κένιον προσλαμβάνεται από τους Μπλε σε θέση CEO με στόχο να καταστρώσει και να φέρει εις πέρας το πλάνο για να φτάσει η ομάδα στην κορυφή.
Έχοντας διανύσει χιλιόμετρα στη Γιουνάιτεντ ως ο βασιλιάς του μάρκετινγκ των Κόκκινων Διαβόλων στην εποχή του Σερ Άλεξ και της περίφημης γενιάς του '93, ο Κένιον βρήκε «λευκό καμβά» στην Τσέλσι και δεν χρειάστηκε πολύ καιρό για να ζωγραφίσει το μέλλον της κραταιάς Τσέλσι. Μέσα σε λίγο διάστημα, έκλεισε πενταετές συμβόλαιο με τη Samsung για χορηγία στη φανέλα ύψους 11 εκατ. λίρες ετησίως και οκταετές συμβόλαιο με την Adidas για το ποσό των 12 εκατ. λιρών ετησίως. Επεξέτεινε τις διαφημίσεις της Τσέλσι σε ΗΠΑ και Ασία, ήταν εκείνος που άλλαξε το 2005 το έμβλημα της ομάδας με το σλόγκαν «ας κάνουμε τον κόσμο Μπλε».
Κι αφού η Τσέλσι απέκτησε το προσωπικό που της έλειπε για δεκαετίες, το φυσικό επακόλουθο ήταν η γερή «ένεση» ποιότητας. Μέσα σε ένα καλοκαίρι, η Τσέλσι αποκτά τον Κρέσπο από την Ίντερ (26 εκατ.), τον Ντέιμιεν Νταφ από τη Μπλάκμπερν (24,5), τον Βερόν από τη Γιουνάιτεντ (21,8), τον Μακελελέ (20) και τον Γκέρεμι (10) από τη Ρεάλ Μαδρίτης, τον ανερχόμενο τότε Αντριάν Μούτου από την Πάρμα (19), τον διεθνή με τα Λιοντάρια, Γουέιν Μπριτζ από τη Σαουθάμπτον (10,5) και τους γηγενείς νεαρούς και πολλά υποσχόμενους, Τζο Κόουλ (9,9) και Γουές Τζόνσον (8,3) από Γουέστ Χαμ και Σκοτ Πάρκερ από την Τσάρλτον (14,5). Το μεταγραφικό παζάρι «ταρακουνιέται» από το δυναμικό ντεμαράζ της ομάδας του Αμπράμοβιτς, που ουσιαστικά δηλώνει σε όλη την Premier League πως το νέο αφεντικό... έρχεται για να μακροημερεύσει και να χτίσει τη δική του δυναστεία.
Μπορεί τα έξοδα να ξέφυγαν σε ανεπανάληπτα επίπεδα, μπορεί να πέρασε σχεδόν μια δεκαετία για να κλείσει μία σεζόν με κέρδος στον ισολογισμό της Τσέλσι, το «Abramovich effect», όμως, σκέπασε κάθε υποχρέωση και εκτόξευσε το brand-name των Λονδρέζων σε αμύθητα επίπεδα. Κατά την πρώτη του σεζόν στον σύλλογο το 2003/04, τα συνολικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 62%. Η ανιούσα πορεία συνεχίστηκε χρόνο με τον χρόνο, οδηγώντας στον αριθμό-ρεκόρ των 513 εκατ. ευρώ σε έσοδα την τελευταία σεζόν πριν τον κορονοϊό (2018/19). Ποσό που μεταφράζεται σε αύξηση 282% από τα έσοδα της πρώτης σεζόν στο τιμόνι των Μπλε.
Νέα εποχή γεμάτη... λάμψη
Η μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου στον Αμπράμοβιτς πίσω στο 2003 σηματοδότησε την αυγή μιας νέας εποχής για τον οργανισμό Τσέλσι. Μιας εποχής απελευθερωμένης από τα δεσμά της ανυποληψίας και της αφάνειας, μιας νέας περιόδου που θα έφερε ως σφραγίδα τη λάμψη από τα... ασημικά. Με «όπλο» τα γεμάτα ταμεία και τον αέρα αυτοπεποίθησης και αισιοδοξίας, ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς ξεκίνησε με το καλημέρα να εμπλουτίζει την τροπαιοθήκη των Μπλε. Αρχής γενομένης με το double του 2005 (Premier League και League Cup) η Τσέλσι ανελίχθηκε με βήμα γοργό σε ένα από τα πιο επιτυχημένα κλαμπ της Αγγλίας, τη στιγμή που τον περασμένο αιώνα βρισκόταν συνεχώς βυθισμένη στην εσωστρέφεια!
Ακολούθησαν ακόμα τέσσερα πρωταθλήματα με τελευταίο επί εποχής Κόντε το 2017, δυο ακόμα League Cups, 5 FA Cups, 2 Community Shields, 2 Europa League και φυσικά η κορωνίδα όλων: τα δυο Champions League που οδήγησαν και στα τελευταία χρονολογικά τρόπαια επί εποχής Αμπράμοβιτς, το Super Cup Ευρώπης αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων μέσα στον Φεβρουάριο. Απαριθμώντας λοιπόν τους τίτλους, το μέτρημα σταματά στον εντυπωσιακό αριθμό των 21, τη στιγμή που στα προηγούμενα 98 χρόνια ιστορίας του το κλαμπ μετρούσε συνολικά 15!
Μεταγραφές που γέννησαν ιστορία
Τα ασημικά ωστόσο αποτελούσαν πάντα το επιστέγασμα. Το αποτέλεσμα και τους καρπούς που γεύτηκε η Τσέλσι έπειτα από κόπο, προσπάθεια και 2,1 δισεκατομμύρια λίρες σαν... θυσία για ηχηρές μεταγραφές! Πως αλλιώς εξάλλου θα μπορούσε να φτάσει δυο φορές στην κορυφή της Ευρώπης και άλλες πέντε στο πρώτο σκαλί της Premier League δίχως τα κατάλληλα εργαλεία; Και η αλήθεια είναι πως ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς δεν ήταν φειδωλός στα μεταγραφικά. Αντιθέτως έκανε ό,τι μπορούσε για να εξοπλίσει όσο το δυνατόν καλύτερα την Τσέλσι και να της προσδώσει μια νέα δυναμική.
Το πρώτο καλοκαίρι μάλιστα έμελλε να λειτουργήσει σαν προπομπός για το τι θα ακολουθούσε. Γουέιν Μπριτζ, Τζο Κόουλ, Γκλεν Τζόνσον, Ερνάν Κρέσπο, Κλοντ Μακελελέ και Νταμιέν Νταφ έδειξαν το δρόμο για την νέα μεταγραφική πολιτική που θα υιοθετούσε το κλαμπ μέσα στα επόμενα χρόνια, αλλά συγχρόνως αποτέλεσαν την απόδειξη πως η Τσέλσι πλέον θα δέσποζε σε περίοπτη θέση χάρη σε μια εντελώς διαφορετική δυναμική. Μια δυναμική που έντυσε στα Μπλε ονόματα που τα προηγούμενα χρόνια θα αποτελούσαν απλώς όνειρο... απατηλό για τον σύλλογο του Λονδίνου. Και η σχετική λίστα είναι κάθε άλλο παρά φτωχή:
Τζον Όμπι Μίκελ από Λιν για 18 εκατομμύρια λίρες (2006)
Κλοντ Μακελελέ από Ρεάλ για 18 εκατομμύρια λίρες (2003)
Ρικάρντο Καρβάλιο από Πόρτο για 27 εκατομμύρια λίρες (2004)
Μάικλ Εσιέν από Λυών για 34,2 εκατομμύρια λίρες (2005)
Θέσαν Αθπιλικουέτα από Μαρσέιγ για 8 εκατομμύρια λίρες (2012)
Πετρ Τσεχ από Ρεν για 11,7 εκατομμύρια λίρες (2004)
Ενγκολό Καντέ από Λέστερ για 33 εκατομμύρια λίρες (2016)
Εντέν Αζάρ από Λιλ για 31 εκατομμύρια λίρες (2012)
Άσλεϊ Κόουλ από Άρσεναλ για 6,5 εκατομμύρια λίρες συν ανταλλαγή με Γκαλάς (2006)
Ντιντιέ Ντρογκμπά από Μαρσέιγ για 35 εκατομμύρια λίρες (2004)
Deals που άλλαξαν τη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, απέκτησαν θρυλική υπόσταση και οδήγησαν τους Μπλε σε τίτλους και ορόσημα. Παρόλα αυτά, τα δέκα προαναφερθέντα ονόματα αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου, αφού στο... βιογραφικό του Αμπράμοβιτς πιστώνονται και μεταγραφές όπως εκείνες των Άριεν Ρόμπεν, Σεσκ Φάμπρεγκας, Ντιέγκο Κόστα, Χουάν Μάτα, Νικολάς Ανελκά, Μίκαελ Μπάλακ, Νεμάνια Μάτιτς, Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, Ζορζίνιο, Ρομέλου Λουκάκου κ.τ.λ
Μια ντουζίνα προπονητές και... αποζημιώσεις
Ο Αμπράμοβιτς ωστόσο δεν σπαταλούσε μόνο χρήμα για τους ποδοσφαιριστές! Τουναντίον, έδωσε πολλά εκατομμύρια και για τον κατάλληλο «μάστορα» που θα χρησιμοποιούσε με μαεστρία τα εργαλεία αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων. Και ακόμα περισσότερα χρήματα σπατάλησε πάνω στις... αποζημιώσεις. Η σχέση άλλωστε του ισχυρού άνδρα των Μπλε με τους προπονητές μόνο άγνωστη δεν είναι, αφού πλέον οι απολύσεις τους αποτελούν κύριο γνώρισμα επί εποχής Αμπράμοβιτς.
Από τον Κλαούντιο Ρανιέρι μέχρι τον θρυλικό Ζοσέ Μουρίνιο, κανείς δεν κατάφερε να ξεφύγει από την οργή του Ρώσου μεγιστάνα, ο οποίος είχε αποδείξει πολλάκις πως δεν είχε... Ιώβια υπομονή. Και καλύτεροι μάρτυρες για αυτό είναι οι συνολικά 12 προπονητές που είδαν την πόρτα της εξόδου από το κλαμπ από το 2003 μέχρι σήμερα. Ρανιέρι, Μουρίνιο (δις), Γκραντ, Σκολάρι, Χίντινγκ, Αντσελότι, Βίλας Μπόας, Ντι Ματέο, Μπενίτεθ, Κόντε, Σάρι, Λάμπαρντ δεν κατάφεραν να μακροημερεύσουν στην τεχνική ηγεσία της Τσέλσι, αφού ακόμα και τα τρόπαια δεν ήταν αρκετά για να τους χαρίσουν μια ασφαλή θέση.
Ο Μουρίνιο μετρούσε back-to-back πρωταθλήματα και ένα FA Cup προτού απομακρυνθεί από τον πάγκο το 2007, o Ντι Ματέο αποτέλεσε μακρινή ανάμνηση λίγους μόλις μήνες μετά την κατάκτηση του Champions League, ενώ Αντσελότι και Κόντε δεν κατάφεραν να πιστωθούν παράταση χρόνου, παρά την κατάκτηση της Premier League. Και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, εφόσον οι καλύτεροι δεν στάθηκαν αρκετοί, ήταν φυσικό επακόλουθο τον ίδιο δρόμο να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι...
Ωστόσο, υπάρχει ένας που κατάφερε να ξεφύγει από τη λίστα! Ο Τόμας Τούχελ προσελήφθη υπό από την ηγεσία του Αμπράμοβιτς και θα εξακολουθεί να βρίσκεται (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) στο τιμόνι του συλλόγου και κατά την μετάβαση προς τη νέα εποχή. Γεγονός που τον καθιστά αυτομάτως τον μοναδικό που ξέφυγε από τα... δόντια του Αμπράμοβιτς, αλλά συγχρόνως και την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Φάκελος «Στάμφορντ Μπριτζ»: Τα πλάνα για ανακατασκευή και το μεγάλο μπλόκο
Αυτή τη στιγμή ο χρόνος μετράει αντίστροφα ώστε να πεταχθούν στα σκουπίδια όλα τα πλάνα που είχαν γίνει στην Τσέλσι αναφορικά με την πλήρη ανακατασκευή του «Στάμφορντ Μπριτζ» για πρώτη φορά μετά την δεκαετία του '90. Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς επρόκειτο να καλύψει όλα τα έξοδα ώστε το «σπίτι» της ομάδας να γίνει από τα πλέον υπερσύγχρονα γήπεδα στην Ευρώπη και τον κόσμο, όμως, με τον «πάγο» να έχει ήδη υποδεχθεί όλα τα σχέδια που είχαν γίνει μέχρι και το 2018, το πρότζεκτ οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στον κάλαθο των αχρήστων.
Η Τσέλσι είχε καταφέρει έπειτα από τεράστια προσπάθεια, συνεννοήσεις, διαπραγματεύσεις με ανθρώπους που κατείχαν στρέμματα στην ευρύτερη περιοχή που είναι χτισμένο το «Στάμφορντ Μπριτζ», να ετοιμάσει ένα ολόκληρο πλάνο για παραμονή της ομάδας στον ίδιο χώρο. Αν και στο πιο μακρινό παρελθόν εξετάστηκε και το σενάριο κατά το οποίο η Τσέλσι ίσως και να μετακόμιζε στην περιοχή του Battersea Power Station, ωστόσο, αυτό δεν προχώρησε, προς ικανοποίηση και του κόσμου της ομάδας.
Το θέμα είναι ότι με την απόφαση του Ρομάν Αμπράμοβιτς να πουλήσει τους «μπλε» και να μην βρίσκεται πλέον στην ιδιοκτησία, προφανώς δεν θα υπάρξει εύκολα κάποιος νέος ιδιοκτήτης που θα διαθέσει το ποσό κοντά στα 2 δισεκατομμύρια λίρες για να φτιαχθεί εκ νέου το γήπεδο της ομάδας. Πίσω στο 2018 κι ενώ όλα βρίσκονταν σε μια θετική τροχιά για την υλοποίηση του πλάνου για το νέο «Στάμφορντ Μπριτζ», η υπόθεση μπήκε στο συρτάρι. Η πρόφαση, ήταν πως επρόκειτο για μια προσωρινή απόφαση λόγω της γενικότερα κακής περιόδου για επενδύσεις. Πάνω απ' όλα ο Αμπράμοβιτς είναι επιχειρηματίας και ασφαλώς θα είχε κοντά συμβούλους που θα του συνέστησαν να το κάνει αυτό. Από το 2017, πάντως, η άδεια από το Συμβούλιο του προαστίου Χάμερσμιθ και Φούλαμ του Λονδίνου είχε εξασφαλιστεί επίσημα ώστε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ανάπλασης του γηπέδου. Και επιπλέον, δύο μήνες αργότερα το σχέδιο εγκρίθηκε από τον Δήμαρχο της αγγλικής πρωτεύουσας.
Έπειτα από εκείνο το stop που μπήκε από τον απερχόμενο ιδιοκτήτη του κλαμπ, «πλάκωσε» ο κορονοϊός και τα πάντα πήγαν ακόμα πιο πίσω. Στην έναρξη του 2020 και πιο συγκεκριμένα από τον Μάρτιο και μετά ο πλανήτης Γη έπαψε να θυμίζει αυτό που είχε συνηθίσει η ανθρωπότητα. Πόλεις – φαντάσματα, άνθρωποι κλεισμένοι στα σπίτια τους. Νοσούντες. Δυστυχώς αρκετοί δεν τα κατάφερναν όταν ο κορονοϊός αποφάσισε να τα βάλει μαζί τους. Και κάπως έτσι με δεδομένο πως άλλαξε όλη η ζωή και ουδείς ήξερε τι του ξημέρωνε, δεν υπήρχε καμία σκέψη για το γηπεδικό...
«Θα επιστρέψουμε σε αυτό το κομμάτι μόλις το ευνοούν και οι οικονομικές συνθήκες» ανέφεραν οι «μπλε» σε ανακοίνωσή τους, στις 29 του Μάρτη του 2020 και είχαν μπροστά τους ακριβώς δυο χρόνια για να... τρέξουν, εφόσον ήθελαν πράγματι να προχωρήσουν το θέμα του νέου «Στάμφορντ Μπριτζ». Και εξηγούμαστε γι' αυτή τη διετία... Η Κυβέρνηση είχε λάβει υπόψιν της όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που βίωνε ο κόσμος και είχε επεκτείνει τη διορία μέχρι και τον Απρίλη του 2021 για να μπορέσει η Τσέλσι να καταθέσει το πλάνο ανακατασκευής.
Ωστόσο, η αναγκαστική, προσωρινή αναβολή του πρότζεκτ λόγω της πανδημίας και το όνειρο για το νέο «Στάμφορντ Μπριτζ» των 60.000 θέσεων και του κόστους περί των 1-1,4 δισεκατομμυρίου λιρών, έχει γίνει πλέον... μόνιμη. Με τη λήξη της διορίας που είχε εξασφαλίσει ο σύλλογος του Λονδίνου, καλείται να ξεκινήσει τα πάντα από την αρχή σε ό,τι αφορά την παρουσίαση του σχεδίου, το συνολικό κόστος και να κάνει εκ νέου τη διαδικασία. Να μιλήσει με τις εμπλεκόμενες πλευρές στα πέριξ της έδρας της ομάδας για τον τρόπο που θ' ανοίξουν οι εξέδρες για ν' αυξηθεί η χωρητικότητα. Έπειτα να λάβει όλες τις άδειες, αρχικά από το Συμβούλιο του προαστίου Χάμερσμιθ και Φούλαμ, έπειτα από τον Δήμαρχο και εν συνεχεία να υπάρξει και η επικοινωνία με την Κυβέρνηση. Και πλέον δεν ισχύει το ποσό για την πληρωμή του οποίου ουδέποτε είχε γίνει γνωστή η προέλευση των χρημάτων και το πιθανότερο σενάριο ήθελε τον Ρομάν Αμπράμοβιτς να τα βάζει όλα από τον προσωπικό του λογαριασμό.
Όπως αναφέρει ο αγγλικός Τύπος, όποιος αποφασίσει ν' ασχοληθεί ξανά με το γηπεδικό της Τσέλσι, θα ξέρει πως το κόστος θα κάνει εκκίνηση από τα 2 δισεκατομμύρια λίρες και πάνω... Και αυτό μπορεί ν' αποτελέσει «εμπόδιο» στις βλέψεις των ανθρώπων που ορέγονται τις μετοχές του κλαμπ. Θεωρητικά στην έναρξη της δεκαετίας που διανύουμε, η Τσέλσι θα έπρεπε ήδη να έχει μπει στο νέο της «σπίτι», χωρητικότητας 60.000 θέσεων με υπερσύγχρονες παροχές και εμπειρίες για τον κόσμο που θα το επισκεπτόταν στις αναμετρήσεις. Και μάλιστα, θα είχε προηγηθεί και τριετής μετακόμιση στο «Γουέμπλεϊ», σε στυλ... Τότεναμ που σίγουρα δεν θέλει να θυμάται το γήπεδο αυτό για όλα τα στραβά αποτελέσματα που είχε εκεί, μέχρι να μπει στο δικό της «παλάτι». Και εν έτει 2022, όλα τα παραπάνω φαντάζουν τόσο μακρινά για την πρόοδο του κλαμπ στο γηπεδικό ζήτημα.
Το χρονικό της εξόδου: Οι πιέσεις, ο πόλεμος και η ανακοίνωση
22/2
Ο Μπόρις Τζόνσον ανακοινώνει τις τιμωρίες που θα επιβάλλονται στους Ρώσους λόγω των κινήσεων του Πούτιν και της μεταφοράς στρατευμάτων προς την Ουκρανία. Πέντε τράπεζες αντιμετώπισαν το απόλυτο «πάγωμα», ενώ, τρεις δισεκατομμυριούχοι από την Ρωσία ενημερώθηκαν πως τους απαγορευόταν πλέον η είσοδος στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον θα απαγορευόταν στην βρετανική αγορά να συνεχίσει τα «πάρε-δώσε» με τους Ρώσους. Κάπου εκεί ήρθε και το όνομα του Ρομάν Αμπράμοβιτς να εμπλακεί και ν' αναφερθεί στο θέμα των κυρώσεων που είχε αποφασίσει το Ηνωμένο Βασίλειο. Βέβαια, μερικές ώρες αργότερα, το γραφείο του Μπόρις Τζόνσον έκανε λόγο για λανθασμένη αναφορά στο όνομα του αφεντικού της Τσέλσι....
23/2
Η βρετανική κυβέρνηση φερόταν να έχει ασκήσει στον Ρόμαν Αμπράμοβιτς βέτο παραμονή στο Νησί λόγω της σχέσης του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Βέβαια, ο Ρώσος είχε ήδη αρκετούς μήνες να βρεθεί εντός των ορίων του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ, από το 2018 είχε αποσύρει την αίτηση για χορήγηση επενδυτικής βίζας καθώς οι Βρετανοί καθυστερούσαν να την εγκρίνουν. Κάπως έτσι είχε μείνει κενή και η σουίτα του στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Κι ενώ το όνομα του αφεντικού της Τσέλσι βρισκόταν ολοένα και περισσότερο στα πρώτα θέματα του αντίκτυπου των κινήσεων της Ρωσίας, ερχόταν η πιο δύσκολη ώρα για τους Ουκρανούς...
24/2
Η μαύρη μέρα. Από τα ξημερώματα εκείνης της Πέμπτης αποφασίζει η Ρωσία να πραγματοποιήσει εισβολή στην Ουκρανία. Εκείνο το πρωινό ήχησαν οι σειρήνες του πολέμου. Του επετακτικού πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και μια εβδομάδα εντός της Ουκρανίας από τους Ρώσους. Βομβαρδισμοί που κάνουν τον γύρο του κόσμου μέσω των Media και αλυσιδωτές αντιδράσεις, ακόμα και από τον αθλητισμό. Θα μπορούσε να πει κανείς, η αρχή του τέλους για την παρουσία του Αμπράμοβιτς στην ιδιοκτησία της Τσέλσι.
24/2
Με τους Ρώσους να ξεκινούν τον πόλεμο, ο Ρομάν Αμπράμοβιτς και οι συμπατριώτες του, βρίσκονται στο «στόχαστρο». Ο Κρις Μπράιαντ από το βρετανικό Κοινοβούλιο αναφέρει πως λόγω «των διεφθαρμένων δράσεων του Αμπράμοβιτς και της τακτικής που ακολουθεί, θα πρέπει να του κατασχεθεί όλη η περιουσία που έχει στο Ηνωμένο Βασίλειο και να του απαγορευθεί να είναι το μεγάλο αφεντικό ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου». Μάλιστα, ο Μπράιαν επανέφερε στην επιφάνεια ντοκουμένα από το 2019 όπου ο Ρώσος μεγιστάνας παρουσιάζεται ως κομμάτι υποθέσεων διαφθοράς λόγω των σχέσεών του με τον Βλάντιμιρ Πούτιν...
25/2
Η κόρη του Αμπράμοβιτς, Σοφία, έριξε όλη την ευθύνη για τον πόλεμο στον Πούτιν, παρά τις σχέσεις του πατέρα της μαζί του... Ωστόσο, οι Βρετανοί είχαν ήδη αρχίσουν να δείχνουν την απέχθειά τους προς τη γενικότερη κατάσταση. Ο κόσμος άρχισε να τάσσεται εις βάρος της Ρωσίας, με τις εξελίξεις να οδηγούν σε πλήρη απομόνωση της χώρας ως μοχλό πίεσης για το φινάλε των πολεμικών επιχειρήσεων. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε αναφορικά με τις κυρώσεις που θα πρέπει να υποστούν οι Ρώσοι στο Νησί, το 35% θεώρησε ορθό ν' αφαιρεθεί ο σύλλογος από την κατοχή του Ρώσου μεγιστάνα, ενώ, έρχεται συμπληρωματικά σε αυτό και ένα ποσοστό 25% που λέει ότι η συγκεκριμένη κίνηση δεν είναι αρκετή για ν' αποτελέσει παραδειγματική κύρωση!
26/2
Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς ενεργοποιεί την πρώτη «βόμβα». Ανακοινώνει ότι αφήνει τη λειτουργία της Τσέλσι στους ανθρώπους του φιλανθρωπικού οργανισμού του συλλόγου. Ο ισχυρισμός του εκείνο το βράδυ του Σαββάτου, ήταν πως λόγω της κατάστασης με τον πόλεμο στην Ουκρανία και το γεγονός πως τα Media είχαν στραφεί πάνω του λόγω Ρωσίας και σχέσεων με τον Πούτιν, θα κατάφερνε ν' αποφορτίσει κάπως την ομάδα από τη δική του παρουσία και την καθημερινή ενασχόληση του Τύπου με το όνομά του. Ορισμένοι αντιλήφθηκαν πως ήταν το πρώτο βήμα προς την απόλυτη απεμπλοκή. Άλλοι το θεώρησαν ως ένα τέχνασμα του Αμπράμοβιτς να κάνει πίσω ώστε οι «μπλε» να συνεχίσουν με περισσότερη ηρεμία τη φετινή τους διαδρομό, έχοντας μάλιστα να παίξουν και τον τελικό του Carabao Cup την αμέσως επόμενη μέρα. Εκείνες τις ώρες, όλα ήταν λίγο – πολύ μπερδεμένα και όλοι έψαχναν να βρουν τι ακριβώς συνέβαινε και τι κρυβόταν πίσω από τις λέξεις.
27/2
Μπορεί ο Αμπράμοβιτς να επισημοποίησε ότι παρέδωσε τα κλειδιά για τον απόλυτο έλεγχο της Τσέλσι, ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ήταν άμεσα εφικτό. Μάλιστα, αυτό παρουσιαζόταν ως εξέλιξη για την οποία ουδείς είχε ενημερωθεί και συμφωνήσει! Όπως ανέφερε το BBC, οι υπεύθυνοι του φιλανθρωπικού οργανισμού της Τσέλσι δεν είχαν προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο, εξεπλάγησαν από την ανακοίνωση και κλήθηκαν οι δικηγόροι να κάνουν όλη τη δουλειά. Θα έπρεπε να διασφαλιστεί ότι υπάρχει απόλυτη νομιμότητα στην κίνηση του Αμπράμοβιτς και υπάρχει η δυνατότητα να «τρέξουν» τον σύλλογο οι άνθρωποι του φιλανθρωπικού οργανισμού...
28/2
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Ρώσου μεγιστάνα και ιδιοκτήτη της Τσέλσι, ενημέρωσε για την παρουσία του Αμπράμοβιτς στο τραπέζι των συζητήσεων ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία! Προσπάθησε κι εκείνος να βρεθεί ο τρόπος να υπάρξει ξανά ειρήνη μετά τον πόλεμο που μαίνεται από το πρωί της Πέμπτης. «Επιβεβαιώνεται πως οι Ουκρανοί ήρθαν σε επαφή μαζί του για να βοηθήσει κι εκείνος παρέχει την στήριξή του για να επιτευχθεί μια ειρηνική συνθήκη. Από την πρώτη στιγμή έχει προσπαθήσει να βοηθήσει και δεδομένων των δυσκολιών και της σοβαρότητας της κατάστασης δεν θα θέλαμε να υπάρξει κάποιο περαιτέρω σχόλιο» ήταν το μήνυμα, με τον Αμπράμοβιτς να έχει κληθεί από τους Ουκρανούς να βάλει την καλή του διάθεση και την καλή του σχέση με τον Πούτιν ώστε να μεταπείσει τον Ρώσο Πρόεδρο. Αποδείχθηκε μάταιο...
1/3
Το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σφίγγει τον κλοιό γύρω από τον Ρομάν Αμπράμοβιτς και την παρουσία του σε ό,τι αφορά την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου και τον αθλητισμό. Η πρόεδρος, Ρομπέρτα Μετσδόλα, αναφέρει πως το μεγάλο αφεντικό της Τσέλσι, όπως και όλοι οι υπόλοιποι επιφανείς Ρώσοι θα πρέπει να σταματήσουν να βρίσκονται στους αθλητικούς συλλόγους και να δραστηριοποιούνται στις πόλεις, τις κοινωνίες και τα σπορ. Και μια μέρα μετά, έρχεται το μεγάλο «μπαμ». Αυτό που φαινόταν ότι έρχεται, με τον Ρομάν Αμπράμοβιτς να σπεύδει ώστε τουλάχιστον να μπει τέλος στην φημολογία και τα σενάρια, από τη στιγμή που το είχε πάρει πλέον απόφαση...
2/3
Ο επικεφαλής των Εργατικών στο βρετανικό Κοινοβούλιο, Σερ Κιρ Στάρμερ, διερωτάται γιατί το όνομα του Αμπράμοβιτς δεν έχει τιμωρηθεί και γιατί η Κυβέρνηση ενώ πριν από μια εβδομάδα ισχυριζόταν πως αυτό θα συνέβαινε, τελικά... ανασκεύασε αναφορικά με τον Ρώσο μεγιστάνα. Επιπλέον, ο Μπόρις Τζόνσον αρνήθηκε να τοποθετηθεί για το θέμα του Ρομάν Αμπράμοβιτς και τις κυρώσεις που ενδεχομένως ν' αντιμετωπίσει ο απερχόμενος ιδιοκτήτης της Τσέλσι. Όσο κι αν δέχθηκε πιέσεις για να το κάνει και να μιλήσει εκτενώς για το ζήτημα αυτό, ο Τζόνσον αρκέστηκε ν' αναφέρει πως το θέμα των κυρώσεων προς τους Ρώσους ολιγάρχες είναι αρκετά πιο γενικό και δεν θα ήθελε να τοποθετηθεί τόσο συγκεκριμένα για το αφεντικό των «μπλε». Μάλιστα, αυτό προκάλεσε και το ξέσπασμα της δημοσιογράφου, Ντάρια Κάλενιουκ, από την Ουκρανία, που ξέσπασε σε κλάματα καθώς του απηύθυνε το ερώτημά της, λέγοντας: «Λέτε ότι θα επιβάλλετε τιμωρίες όμως ακόμα δεν έχετε τιμωρήσει τον Ρομάν Αμπράμοβιτς; Είναι στο Λονδίνο και τα παιδιά του είναι στο Λονδίνο μαζί του, δεν είναι στις περιοχές που δέχονται τους βομβαρδισμούς όπως τα δικά μας παιδιά στην πατρίδα μας. Τα παιδιά του Πούτιν είναι στην Ολλανδία και την Γερμανία σε πολυτελή σπίτια...».
2/3
Η ανακοίνωση. Απόγευμα Τετάρτης, λίγο μετά τις 20:00 ώρα Ελλάδας, η Τσέλσι αναρτά επίσημη ανακοίνωση του Ρομάν Αμπράμοβιτς στην ιστοσελίδα της και όλα παίρνουν... φωτιά. Από το πρωί της Τετάρτης κυκλοφορούσαν δημοσιεύματα περί των προθέσεων του Ρώσου να πουλήσει άμεσα το πακέτο των μετοχών της Τσέλσι. Βγήκε δημόσια στον Τύπο της Ελβετίας (Blick) ο δισεκατομμυριούχος, Χάνγιοργκ Βάις και ανέφερε: «Πρέπει να περιμένω 4-5 μέρες, όμως ο Ρομάν ζητάει πάρα πολλά για να δώσει τις μετοχές. Η Τσέλσι του οφείλει 2 δισεκατομμύρια ευρώ και θέλει να πάρει αυτό το ποσό αποχωρώντας. Δεν είμαι μόνος μου σε αυτό, υπάρχουν ακόμα 6-7 επενδυτές μαζί μου».
Λίγο αργότερα κυκλοφόρησε και η εντολή που έδωσε ο Αμπράμοβιτς στην τράπεζα των ΗΠΑ, Raine Group για την διαδικασία της πώλησης της ομάδας, μέχρι το βράδυ να έρθει η απόλυτη επισημοποίηση από τα δικά του χείλη. «Αποφάσισα να πουλήσω τον σύλλογο, προς όφελος του κλαμπ, των οπαδών, των υπαλλήλων, όπως επίσης και των χορηγών και των συνεργατών. Δεν θα ζητήσω καμία επιστροφή των χρημάτων από τα δάνεια και όλα τα καθαρά έσοδα θα διατεθούν για τη δημιουργία ενός φιλανθρωπικού οργανισμού που θα προσφέρει στους πληγέντες από τον πόλεμο στην Ουκρανία». Λίγη ώρα αργότερα, η Τσέλσι κλήθηκε να ξεπεράσει το σοκ στο ματς του Κυπέλλου με την Λούτον και το κατάφερε με το τελικό 3-2. Αν και όλα έχουν γίνει γκρίζα πάνω από την ομάδα αυτές τις ώρες...
Πηγές: Εquipe, Guardian, Athletic, Times
Built with Shorthand