«Στην ΑΕΚ με το ζόρι με κάλεσαν στη φωτογράφιση. Άξιζα περισσότερες ευκαιρίες»

Ο Ηλίας Σολάκης στο Gazzetta, στο βιβλίο της ζωής του: Ο Σάντος, ο Ντέμης, το «αγαπούλα σε θέλω στην ΑΕΚ» του Ψωμιάδη, το τηλεφώνημα του Μπέου μετά τη σύλληψη κι ένα «όχι» στη Σαρλερουά.

Ο Ηλίας Σολάκης δεν είναι «άλλος ένας επιθετικός» που πέρασε από το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Στην πολυετή καριέρα του έγραψε σχεδόν 330 επαγγελματικές συμμετοχές με πάνω από 120 γκολ και 31 ασίστ.

Από τον ΠΑΣ Φλώρινα, η Βέροια έγινε η ομάδα που τον έκανε επαγγελματία. Εκεί κάνει το... μπαμ και με ενδιάμεσους σταθμούς τον Αλμωπό Αριδαίος και τον Ιάλυσο, έρχεται στο δρόμο του η Παναχαϊκή. Από το 1998 μέχρι το 2001 κάνει... όργια και φορτώνει τα αντίπαλα δίχτυα και είναι ο ηγέτης της ομάδας στην άνοδό της στην Α' Εθνική.

Εκεί, ο θρυλικός Εντζο Σίφο, τον ξεχωρίζει και τον θέλει στη Σαρλερουά. Ο ίδιος δεν ήθελε με τίποτα να πάει στο Βέλγιο. Μέχρι και το ελικόπτερο του Βαρδινογιάννη του έστελναν να τον πάρει. Η ΑΕΚ όμως ήταν η μόνη του επιλογή, η οποία προέκυψε μετά τον ΑΠΟΕΛ, όπου στην Κύπρο σημείωσε 16 γκολ και στέφθηκε πρωταθλητής, με τον Θρύλο να επιστρέφει στην κορυφή.

Επί Ψωμιάδη καταφέρνει να πάρει μεταγραφή στην Ενωση. Με λιγότερα χρήματα απ' όσα αρχικά του είχε υποσχεθεί ο τότε ηγέτης της ομάδας. Πώς κατάφερε να κερδίσει τον Σάντος και πώς προήλθε η κόντρα με τη διοίκηση του Ντέμη Νικολαΐδη.

Στο τέλος όμως ξεκαθαρίζει, μέσω της εξομολόγησής της ζωής του, στο Gazzetta: «Περασμένα ξεχασμένα. Δεν είμαι κομπλεξικός και δεν κρατάω καμία κακία σε κανέναν. Δεν θέλω να κλαίγομαι. Είμαι πολύ περήφανος και ευλογημένος για την καριέρα που είχα».

Τι λέει για Μπέο και Ολυμπιακό Βόλου και πώς έζησε τη μέρα στο Λουξεμβούργο όπου έμαθαν ότι η ομάδα υποβιβάζεται. Το τηλεφώνημα του Μπέου μετά τη σύλληψη και τώρα η Καστοριά στην οποία είναι προπονητής και θέλει να αφήσει το αποτύπωμά του.

«"Mάνα, αυτά τα πόδια θα σου φέρουν λεφτά μια μέρα"» και τα 13 εκατ. δραχμές της Βέροιας

Με την οικογένεια ζείτε πλέον εδώ στη Φλώρινα;

«Ναι, εδώ είμαστε».

Ο πυρήνας της οικονομίας της περιοχής ποιος είναι;

«Εντάξει δεν έχει κάτι συγκεκριμένο. Η ΔΕΗ με τον λιγνίτη είναι, δημόσιοι υπάλληλοι, γεωργία, κτηνοτροφία. Είναι δύσκολα γενικά. Εγώ δεν είχα σκοπό να επιστρέψω, έλεγα ότι θα γίνω τεχνικός διευθυντής όταν σταματήσω και ξεκίνησα στον Βόλο. Μετά έφυγα από εκεί και ήθελα να γίνω προπονητής. Εφτασα μέχρι το UEFA B και λόγω του κορονοϊού δεν έγιναν άλλες σχολές, μείναμε λίγο πίσω σ' αυτό. Η Φλώρινα είναι μια καλή πόλη για να ζεις, δεν φοβάσαι για τα παιδιά σου.

Στον Βόλο έκανα βοηθός του Βόκολου για 1,5 χρόνο. Είδα ότι δεν βγήκε... Εντάξει, είμαι και εγώ λίγο δύσκολος. Δεν συμβιβάστηκα ποτέ. Ξέρετε τι γίνεται. Το πληρώνω ακόμη αυτό. Ήμουν πάντα επαγγελματίας και συνεπής σε όλα. Επειδή ποτέ δεν έδινα δικαίωμα για τίποτα θες και εσύ από τις ομάδες να είναι σωστές απέναντί σου. Υπήρξαν ομάδες με τις οποίες δημιουργήθηκαν ρήξεις λόγω των οικονομικών μας διαφορών. Οι πρόεδροι δεν το θέλουν αυτό και εγώ, ξέρετε, δεν ήταν ο χαρακτήρας μου να λέω "ναι". Υπήρξαν και πρόεδροι με τους οποίους ήρθα σε κόντρα γιατί καθαρά ποδοσφαιρικά στήριξα την ομάδα».

Στην Παναχαϊκή είχε γίνει κάτι;

«Τη δεύτερη φορά με Κούγια. Εκεί ήρθαμε σε κόντρα, ψιλοαρπαχτήκαμε αλλά έτσι είναι ο Αλέξης. Ήμουν 37-38 χρονών, δεν ήθελα να ταλαιπωρηθώ και έφυγα».

Να πάμε την ιστορία σου από την αρχή. Εδώ είναι η πόλη σου η Φλώρινα. Πώς θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια;

« Η μάνα μου μού έλεγε: "Γιατί ασχολείσαι;" και εγώ της απαντούσα: "Αυτά τα πόδια θα σου φέρουν λεφτά". Ήμασταν φτωχή οικογένεια.

Ξεκίνησα από τα τσικό του ΠΑΣ Φλώρινα που τώρα είναι στο Α' τοπικό. Από εδώ έφυγα και πήγα στη Βέροια. Πρόλαβα ακόμα τα ξερά, τα χωμάτινα γήπεδα. Ήταν μια περίεργη και δύσκολη εμπειρία, αν και εμείς δεν τα καταλαβαίναμε. Αλλά αργότερα, όταν έβλεπες τα γήπεδα με το χόρτο έλεγες "πού παίζαμε". Όταν έφυγα από την ομάδα ήμουν πρώτος σκόρερ στη Δ' Εθνική, στους 12 ομίλους που ήταν τότε. Αν δεν κάνω λάθος είχα βάλει 36 γκολ και από εκεί πήγα στη Βέροια. Με ήθελε κι ο Πανηλειακός τότε, ενώ την προηγούμενη χρονιά ο Άγγελος Αναστασιάδης με ήθελε στον Εδεσσαϊκό, αλλά είχα σπάσει την περόνη μου και δεν με πήραν. Στη συνέχεια ο Εδεσσαϊκός έπεσε και είπα να πάω σε μια ομάδα που είχε στόχους. Ήταν η Βέροια κι ο Πανηλειακός τότε στη Β' Εθνική. Ο Πανηλειακός είχε Σταυρόπουλο πρόεδρο και έπαιζαν οι Τζόρτζεβιτς-Γιαννακόπουλος, όμως οι γονείς μου δεν ήθελαν να φύγω τόσο μακριά. Τα χρόνια ήταν και περίεργα τότε. Αν ήσουν ποδοσφαιριστής θεωρούσαν ότι είσαι λίγο αλητάκι. Ετσι, για να μην φύγω τόσο μακριά, πήγα στη Βέροια».

Στη Βέροια ποιος ήταν πρόεδρος;

«Ο Τσαμήτρος ένας φρουτέμπορας, ο οποίος έκατσε στην ομάδα πολλά χρόνια μαζί με έναν Αλεξιάδη».

Πώς θυμάσαι εκείνα τα χρόνια;

«Εκανα πενταετές συμβόλαιο. Ήταν καλά. Εδωσαν 13.000.000 δραχμές στην Φλώρινα, αρκετά λεφτά. Εγώ πήρα 5 ή 6 εκατομμύρια. Ανεξάρτητα από το μισθό (80.000-100.000 δραχμές), το σπίτι, έδιναν κι αυτό το μπόνους».

«Ο μπαμπάς μου μας είχε πάρει τηλέφωνο από τους -51 βαθμούς της Μόσχας. Με τα πρώτα μου λεφτά του πήρα ταξί»

Όταν ήσουν πιο μικρός θυμάσαι τους γονείς σου να σε μαλώνουν; Εχεις καμία ωραία ιστορία;

«Ο μπαμπάς μου ήταν νταλικιέρης και δεν ήταν τόσο πολύ στο σπίτι. Ήταν φευγάτος. Πήγαινε πολύ Αραβία, Ρωσία, Αγγλία. Θυμάμαι μας πήρε μία φορά από την Ρωσία και μας είπε ότι έχει -51 βαθμούς. Ήταν δίπλα στη Μόσχα».

Αδέρφια έχεις;

«Εναν αδερφό, μεγαλύτερο 1,5 χρόνο».

Κι η μητέρα σου είναι από εδώ από τη Φλώρινα;

«Εδώ γεννηθήκαμε όλοι και μεγαλώσαμε εδώ».

Κι ο πατέρας σου δούλευε πολλά χρόνια;

«Ναι, δούλευε πολλά χρόνια. Όταν μάζεψα κάποια λεφτά εγώ του πήρα ένα ταξί για να σταματήσει τα ταξίδια. Είχε αρχίσει να μεγαλώνει και να κουράζεται. Τώρα είναι συνταξιούχος και χαίρεται τα εγγόνια του».

Όταν πήρες τα πρώτα σου χρήματα από το ποδόσφαιρο πώς ένιωσες;

«Εντάξει, σίγουρα νιώθεις σημαντικός αλλά επειδή δεν μεγάλωσα πλούσια, δεν έδινα και πολλή σημασία. Σπατάλες δεν έκανα, πήρα ένα αυτοκίνητο».

Τι αυτοκίνητο πήρες;

«Ενα Opel 1.800 κυβικά σπορ δίπορτο. Ξέρετε, για να κάνουμε τη μαγκιά. Το είχα πάρει με φουλ εξοπλισμό, το είχα φτιάξει κιόλας αλλά δεν πήρα κάτι το ξεχωριστό».

«"Καλά ρε Σολάκη, σε ήθελε ο Ολυμπιακός και πήγες στον Εθνικό"»

Κάποια ιδιαίτερη ιστορία από την Βέροια;

«Τότε με ήθελε ο Γαϊτάνος στους Πόντιους Βέροιας κι η Βέροια. Ο Πανηλειακός είχαμε πει ότι δεν είναι επιλογή. Ε, αποφάσισα να πάω στη Βέροια. Τον Γαϊτάνο δεν τον ήξερα, μόνο από το τηλέφωνο είχαμε μιλήσει που μου έλεγε ότι με ήθελε. Πήγα σε ένα καφέ να πάρω κάτι. Εκείνος καθόταν εκεί και μου λέει: "Ρε Σολάκη, ο Γαϊτάνος είμαι". Του είπα ότι χάρηκα και μου απάντησε: "Καλά ρε, αντί να έρθεις Ολυμπιακό πήγες στον Εθνικό;". Ήμουν πιτσιρικάς και ψαρωμένος. Μετά μου είπε: "Δεν πειράζει, καλή σταδιοδρομία"».

Τον είχες ποτέ προπονητή;

«Ήρθε μετά στη Βέροια και μ' αυτόν έφυγα από εκεί. Όταν ήρθε ύστερα από 1,5 μήνα έφυγα. Δεν με έβαλε καθόλου».

Στο κρατούσε που δεν πήγες στους Πόντιους;

«Δεν ξέρω, μπορεί. Με είχε στην απέξω και ζήτησα να φύγω από την ομάδα. Ε, και έφυγα».

«Ο Μητρόπουλος οδηγούσε ένα Cinquecento από το πίσω κάθισμα»

Και μετά πού πήγες;

«Στον Ιάλυσο στην Ρόδο, στη Γ' Εθνική. Καλή ομάδα... Στη Βέροια είχα τον Νούσια και μετά τον Κατσαβάκη που έμεινε πολλά χρόνια, μ' αυτόν βγήκε η ομάδα. Μ' αυτόν είχαμε ένα θέμα γιατί με έβαζε αριστερό μπακ χαφ. Του έλεγαν κι οι διοικούντες να με βάζει σέντερ φορ γιατί ήθελαν να με πουλήσουν.

Μία μέρα πήγα στο γραφείο του και του είπα ότι η θέση μου είναι σέντερ φορ και μπορώ να προσφέρω περισσότερο, αλλιώς να μην με χρησιμοποιείτε καθόλου. Όταν λες αυτά τα πράγματα σε έναν προπονητή συνήθως "καθαρίζεις". Μετά πήγα στρατό κι ήρθε στη Βέροια προπονητής ένας Ρουμάνος. Είχαμε Προτάσοφ, Τσαλουχίδη, Μητρόπουλο... Είχαμε καλή ομάδα. Παικταράδες. Να σας πω μια ιστορία με τον Τάσο. Είχε ένα Cinquecento...».

Χωρούσε;

«Είχε βγάλει το μπροστινό κάθισμα, από το πίσω οδηγούσε. Τέλος πάντων, μια μέρα είμαι έξω από το προπονητικό και μιλούσα με έναν συμπαίκτη μου. Ο Μητρόπουλος είναι μέσα στο αμάξι και θέλει να κάνει όπισθεν. Εκείνη την ώρα περνούσε ένα μηχανάκι και του έκανε τσαμπουκά χωρίς να ξέρει ποιος είναι και του τραβάει ένα χαστούκι ο Μητρόπουλος. Επαγγελματίας όμως, όπως κι ο Τσαλουχίδης. Ο Προτάσοφ ήταν ένας τζέντλεμαν από την κορυφή ως τα νύχια. Τρομερή νοοτροπία ποδοσφαιριστή, ήρεμες ομιλίες, σοβαρός. Πήρα παράδειγμα απ' αυτόν. Από το πως κινούνταν μέσα στα αποδυτήρια. Άλλη κουλτούρα έχουμε εμείς, άλλη εκείνος από τη Σοβιετική Ενωση. Εχει παίξει και Μουντιάλ. Είχαμε τρομερή ομάδα... Είχαμε επίσης, Τρούπκο, Μαλλούς, Πουρσαϊτίδη, Στόικα, Κουλακιώτη, Πέτκοβιτς. Πολύ καλή ομάδα».

Η «συγγνώμη» του Κατσαβάκη, το «θες να σκοτωθούμε;» στον Μπέο και η Βέροια που ήθελε να τον πουλήσει στον Ολυμπιακό

Θυμάσαι να σου είχε μιλήσει ο Προτάσοφ;

«Κάτι συγκεκριμένο δεν θυμάμαι αλλά σε όλους μιλούσε. Εγώ παρακολουθούσα τις κινήσεις του, μου άρεσε».

Φαντάζομαι δεν θα ήσουν σε καλή ψυχολογική κατάσταση επειδή δεν έπαιζες. Σε στήριξε κανένας;

«Δεν θυμάμαι, μη σας πω ψέματα».

Πλάκες σου έκαναν; Επειδή ήσουν και μικρός.

«Ναι πειραζόμασταν, αλλά δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη».

Στη Βέροια πόσο έκατσες;

«Είχα 5ετές συμβόλαιο και έμεινα εκεί 3,5 χρόνια. Όταν ήμουν φαντάρος είχα πάει δανεικός στην Αριδαία για μισό χρόνο».

Στη Βέροια είχες μόνο Κατσαβάκη;

«Στη Βέροια είχα αυτόν τον Ρουμάνο, ο οποίος με πήγαινε πάρα πολύ στην προετοιμασία. Εκ των υστέρων έμαθα ότι η ομάδα ήθελε να παίξω εγώ για να με στείλουν μετά στον Ολυμπιακό. Είχε καλές σχέσεις η ομάδα με τον Ολυμπιακό τότε. Δεν έπαιξα εγώ και τελικά πήγε ο Πουρσαϊτίδης».

Εσύ για ποιον λόγο δεν έπαιξες;

«Επαθα ένα σοβαρό πρόβλημα στο γόνατο, το οποίο μου πέρασε μετά από ένα 5μηνο, έμεινα πολύ πίσω. Απ' ό,τι έλεγαν είχα έσω πλάγιο με έσω μηνίσκο αλλά δεν έκανα εγχείρηση. Μετά πήγα στρατό που με πήγε κι άλλο πίσω κι όταν έγινα καλά με έστειλαν δανεικό στην Αριδαία για να πάρω ματς. Μετά γύρισα, έφυγε ο Κατσαβάκης... Και μετά όταν ήρθε στον Βόλο είπα στον Μπέο: "Τι θες, να πλακωθούμε;". Μου είπε ο Μπέος "είναι όλα τακτοποιημένα, μη στεναχωριέσαι". Ο Κατσαβάκης, προς τιμήν του, όταν βρεθήκαμε σε ένα φιλικό Πανηλειακός-Παναχαϊκή, εγώ πέρασα από μπροστά του χωρίς να του μιλήσω. Παιδιά ήμασταν, κρατούσαμε και μούτρα. Δεν ήθελα να του μιλήσω. Με φώναξε εκείνος: "Ηλία έλα να σου μιλήσω. Συγγνώμη, έκανα λάθος". Εντάξει έχω περάσει πολλά στην μπάλα. Θα τα δείτε στην πορεία. Εχω σταματήσει τη μπάλα έξι μήνες... Εχω μεγάλη ιστορία στο ποδόσφαιρο».

«Ελεγα ότι δεν θα προλάβω το αεροπλάνο για Βέλγιο και μου έστελναν το ελικόπτερο του Βαρδινογιάννη για να πάω στη Σαρλεορουά»

Και μετά τη Βέροια...

«Μετά τη Βέροια πήγα στον Ιάλυσο. Στο Αλμωπό πήγα και γύρισα, προπονητή εκεί είχα τον Αντώνη Μήνου. Ωραίος ο Αντώνης».

Για ποια χρονιά μιλάμε;

«Το 1996 αν δεν κάνω λάθος».

Δύο χρόνια μετά το Μουντιάλ που είχε πάει.

«Ναι, ξεκίνησε αυτός λίγο την προπονητική».

Από τον Ιάλυσο τι θυμάσαι;

«Είχα προπονητή τον Γιάννη Γκαϊτατζή, τον Σκαρτάδο συμπαίκτη, τον Σταύρο Λαμπράκη, τον συγχωρεμένο Χρήστο Καλλιμάνη. Είχαμε καλή ομάδα».

Υπήρχαν χρήματα στο ποδόσφαιρο τότε;

«Εγώ μέχρι τότε δεν είχα πάρει τρελα λεφτά. Από εκεί και μετά έγιναν καλύτερα τα πράγματα. Βγήκα πρώτος σκόρερ με 21 γκολ κι η ομάδα ανέβηκε κατηγορία. Βγήκαμε στη Β' και μετά έφυγα και πήγα στην Παναχαϊκή. Με ήθελε πολύ κι ο Εθνικός αλλά επέλεξα να πάω στην Πάτρα, με τον Άρη Λουκόπουλο πρόεδρο.

Εκεί άρχισα να ανεβαίνω. Στην προετοιμασία παρουσιάστηκε ένας μηνίσκος. Εμεινα εκτός για 1-1,5 μήνα και μετά άρχιζα να παίζω. Η ομάδα ανέβηκε τρένο. Ήμασταν εμείς, η Καλλιθέα κι η Καλαμάτα που πρωταγωνιστούσαμε. Η ομάδα ανέβηκε στη Super League και έπαιξα στην πρώτη κατηγορία. Στο τέλος του συμβολαίου μου είχα μιλήσει με την ΑΕΚ, τον ΟΦΗ και την Σαρλερουά. Ο Εντσο Σίφο είχε έρθει σε τρία ματς να με δει. Με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο και κάπου αλλού, δεν θυμάμαι. Βρεθήκαμε στο ξενοδοχείο, στο Stanley, στην Πλατεία Καραϊσκάκη. Μάνατζερ είχα τότε τον Δημήτρη Καρύδα. Αυτός είχε μιλήσει με την ΕΝΙΚ και σχεδόν είχαμε συμφωνήσει. Ήταν να πάω στην ΑΕΚ του Παθιακάκη. Μου είπε ο συγχωρεμένος: "Ηλία όλα είναι κομπλέ σε περιμένουμε να έρθεις". Ο Λουκόπουλος δεν με άφησε να φύγω τον Γενάρη, γιατί ήθελε να σωθεί η ομάδα. Μάλιστα, ο άνθρωπος προς τιμήν τουμ μου έκανε και πρόταση να μείνω στην Παναχαϊκή με 100.000.000 δραχμές το χρόνο. Ήταν πολύ καλά τα λεφτά αλλά του είπα: "Πρόεδρε θέλω να φύγω, τρία χρόνια έδωσα ό,τι είχα να δώσω". Σώθηκε η ομάδα και δεν ανανέωσα. Αν δεν κάνω λάθος το καλοκαίρι εκείνο την ΑΕΚ την πήρε ο Ψωμιάδης. Δεν ξέρω τι τσακωμοί έγιναν με τον Καρύδα. Ο Καρύδας μού πασάρει τον Κοκορόγιαννη μετά. Ο Καρύδας μού είχε πει ότι ο Κοκορόγιανης θα έκανε τη δουλειά για να πάω στην ΑΕΚ. Με τον Καρύδα δεν είχα ποτέ συμβόλαιο. "Θα αναλάβω εγώ να πας στην ΑΕΚ", μου είπε ο Κίμωνας (Κοκορόγιαννης). Ο Ψωμιάδης καθυστερούσε την υπόθεση όμως. Πριν γίνουν όλα αυτά με είχε πάρει ο Γιάννης Καινούργιος, άλλος μάνατζερ. Αυτός είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Μπάγεβιτς. Δεν τον άκουσα και αυτό είναι ένα από τα λάθη που έχω κάνει γιατί δεν ήθελα να πουλήσω τον Καρύδα. Ο Καρύδας μού είπε: "Εγώ ποτέ δεν σου ζήτησα κάτι αλλά αν θες να πας εκεί, να πας". Από φιλότιμο δεν τον πούλησα.  

Μετά πήρα τον Βαγγέλη Βλάχο τηλέφωνο, τον οποίο είχα στην Παναχαϊκή και τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Μας έφερε ένα άλλο στιλ στην Παναχαϊκή. Κάναμε πράγματα τα οποία τα έκαναν οι άλλοι πολύ μετά. Τον πήρα λοιπόν τηλέφωνο και μου είπε "πήγαινε στον Καινούργιο", αλλά δεν άκουσα ούτε αυτόν. Χαλάει η ιστορία με την ΑΕΚ και είναι να πάω στο Βέλγιο. Εγω τρωγόμουν να μην πάω. Ο μάνατζερ που πήγε να κάνει τη δουλειά ήταν ο Μούκας. Ο άνθρωπος έκανε τα πάντα για να πάω. Επειδή είχαν πολύ καλές εγκαταστάσεις πίστευαν ότι θα πάω. Στην πρώτη συζήτηση που κάναμε δεν τα βρήκαμε. Ωστόσο, μου είπαν "έλα να δεις το περιβάλλον εδώ". Εγώ δεν ήθελα να πάω, γιατί ήθελα να κάνω μεταγραφή στην ΑΕΚ. Ειδικά το Γενάρη εκείνο το θέμα ήταν τελειωμένο. Τέλος πάντων, λέω "θα έρθω στο Βέλγιο". Κανονίζει ο άνθρωπος εισιτήρια, τα πάντα. Αυτό που θα πω δεν είναι προς τιμήν μου, αλλά θα το πω.

Στην πορεία από Πάτρα για το αεροδρόμιο στην Αθήνα, με πιάνει κάτι και λέω: "Ποια Σαρλεουρά και ποιο Βέλγιο". Είπα αντί να κάνω διακοπές στο Βέλγιο, να έκανα στη Φλώρινα. Ε, παίρνει αυτός ο άνθρωπος (Μούκας) και με ρωτάει: "Πού είσαι;", του απάντησα ότι είχε κίνηση. Κλείνει το τηλέφωνο και με ξαναπαίρνει μετά από λίγο. Του είπα ότι είχε κίνηση, μποτιλιάρισμα και "δεν ξέρω αν θα προλάβω". Και τι μου λέει ο άνθρωπος; "Θα πάρω τον Βαρδινογιάννη τηλέφωνο, να στείλει ελικόπτερο να σε πάρει και να σε φέρει". Δεν ήξερα που να κρυφτώ. Εκεί του είπα: "Αστο, εντάξει, μην το κάνεις. Δεν είμαι έτοιμος, δεν θέλω"».

Νευρίασε;

«Ναι, εντάξει. Κοιτάξτε όταν είσαι ψηλά, δεν σε νοιάζει ο άλλος. Αυτόν φυσικά τον ένοιαξε. Μάλιστα, μου έστειλαν ένα απόκομα από βελγική εφημερίδα που έγραφε ότι από τα μεγάφωνα είπαν: "Στο γήπεδο είναι ο Ηλίας Σολάκης"».

«Ήμουν κολλημένος με την προοπτική της ΑΕΚ»

Ουσιαστικά εσύ περίμενες να πας στην ΑΕΚ.

«Ναι, ήμουν κολλημένος μ' αυτήν την προοπτική. Τσακώθηκα με τον Κοκορόγιαννη που δεν πήγα στην ΑΕΚ και έτσι προέκυψε ο ΑΠΟΕΛ».

Μικρός, ήσουν ΑΕΚ;

«Δεν ήμουν όχι, αλλά το να πας στην ΑΕΚ... Όταν έγινα επαγγελματίας έκοψα το οπαδιλίκι. Μικρός ήμουν Ολυμπιακός, μη το παρουσιάσουμε ότι ήμουν φανατικός. Καμία σχέση. Όταν πήγα στην ΑΕΚ μού άρεσε η κατάσταση από μέσα όπως την έζησα».

Και τελικά πώς ολοκληρώνεται και πας στην ΑΕΚ;

«Είχα τσακωθεί με τον Κοκκορόγιαννη. Του είπα: "Τι γίνεται; Με κοροϊδεύεις"; Είχα αγχωθεί γιατί είχα βάλει 14 γκολ στην Α' εθνική και είχα έτοιμη ομάδα. Ήμουν μέσα στην 5άδα των πρώτων σκόρερ με Βαζέχα και Νικολαΐδη. Μετά ήρθε ένας μάνατζερ από την Κύπρο και μου είπε για τον ΑΠΟΕΛ. Τα λεφτά ήταν καλά. Βρεθήκαμε με τους ανθρώπους της ομάδας στο Μακεδονία Παλάς και συμφωνήσαμε. Εγώ τις αποφάσεις τις παίρνω χωρίς υπομονή. Κάναμε ένα τετραετές συμβόλαιο. Πήγα γύρω στις 20-22 Ιουνίου. Με το που ανοίγει η πόρτα του αεροπλάνου με χτυπάει μια ζέστη, μια υγρασία... Εκανα βήμα προς τα πίσω. Με ρωτάει η αεροσυνοδός: "Τι έπαθες"; Της λέω: "Δεν βλέπεις"; Δεν είχα ιδέα από Κύπρο. Είχα συνηθίσει σε άλλες θερμοκρασίες. Πήγα, συνάντησα καλό περιβάλλον, ο πρόεδρος ήταν εντάξει».

«Τελικά, ο Ψωμιάδης μου έδωσε λιγότερα χρήματα απ' όσα συμφωνήσαμε»

Είχες και μια καλή χρονιά.

«Ναι και εγώ και η ομάδα, πήραμε πρωτάθλημα ύστερα από 6-7 χρόνια και εγώ έβαλα 16 γκολ. Δεν είχα ξεκινήσει καλά, είχα ένα θέμα στη μέση. Εναν χρόνο έκατσα τελικά στον ΑΠΟΕΛ, με τον Γκέραρντ να έρχεται μετά. Συμπαίκτες είχα Γκόγκιτς, Μαραγκό, Ουζουνίδη Αγαθοκλέους... Καλή ομάδα, πήραμε πρωτάθλημα. Τελείωσε η χρονιά και είχα άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο. Ερχεται ένας μάνατζερ, ο Κονστάντος και μου λέει: "Είμαι μάνατζερ, θα σε πάω στην ΑΕΚ". Αυτός ήταν Καλαματιανός, με μουσάκι. Αυτός μου είπε ότι είχε κολλητό τον Ψωμιάδη. Η ΑΕΚ τότε είχε πρόεδρο τον Ψωμιάδη. Ερχόμαστε εδώ στην Αθήνα και βρισκόμαστε με τον Ψωμιάδη στον Ιπποδρόμο, σε μια καφετέρια με κίτρινες τέντες. Μου λέει: "Αγαπούλα σε θέλω".

Ο μάνατζερ δεν μιλούσε, εγώ μιλούσα. Του ζήτησα προσύμφωνο, γιατί είχα τριετές συμβόλαιο με τον ΑΠΟΕΛ. Τέλος πάντων, γυρίζω στην Κύπρο και ζήτησα να λύσω το συμβόλαιό μου, δεν τους είπα ότι είχα πρόταση από την ΑΕΚ. Με άφησαν, προς τιμήν τους δεν μου ζήτησαν τίποτα. Επικαλέστηκα οικογενειακά προβλήματα. Με το που γυρίζω στην Ελλάδα, παίρνω τον μάνατζερ και του λέω: "Εχω το δελτίο στα χέρια μου". Πήρε τηλέφωνο τον Μάκη, αλλά ο Μάκης τίποτα. Ήμουν στο περίμενε. Στην ΑΕΚ είχαν πάρει ήδη τον Ναλιτζή εν τω μεταξύ... Κι αυτός άρχισε να μου τα μασάει μετά. Τι να μου έλεγε... Προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: "Σε θέλει ο πρόεδρος". Πήγα και τον συνάντησα στα παλιά γραφεία της Γ' Σεπτεμβρίου στον 5ο όροφο. Ε, πάμε εκεί... Ενα γραφείο τεράστιο. Μου είπε ότι με θέλει, αλλά δεν θα μπορούσε να μου δώσει τελικά τα λεφτά που μου είχε υποσχεθεί. Στην αρχή, είχαμε συμφωνήσει για τριετές συμβόλαιο, μετά μου είπε ότι θα μου κάνει πενταετές. Εκεί που είχαμε φτάσει, αναγκαστικά δέχτηκα».

«Αφησα τον ΑΠΟΕΛ για να πάω στην ΑΕΚ με πολύ λιγότερα χρήματα»

Τα λεφτά ήταν λιγότερα από το ΑΠΟΕΛ;

«Ναι, αρκετά λιγότερα. Στην αρχή ήταν σχεδόν τα ίδια αλλά μετά άλλαξε η πρόταση. Πήγα στην ΑΕΚ και στο πρώτο 6μηνο με δίνει δανεικό στον Πανιώνιο του Μπέου, όπου δεν έπαιξα πολύ. Συνεχίστηκε το πρόβλημα στη μέση. Πρέπει να έκανα 1-3 ματς. Γυρίζω στην ΑΕΚ και κάνω εγχείρηση και με το που επιστρέφω είμαστε προς τα τέλη της χρονιάς. Φεύγουμε για καλοκαίρι και στην προετοιμασία μού είπε ο Μπάγεβιτς "δεν σε υπολογίζω".

Είχε Οκκά, Ναλιτζή... Ψάχτηκα αλλά δεν βρήκα κάτι που να ήθελα. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να με βοηθήσει και να με στείλει κάπου καλύτερα πιστεύω. Τελικά, πήγα στη Νίκη Βόλου με Νίκο Κουρμπανά. Ωραίος, με γούσταρε με χίλια».

Πώς διαχειρίστηκες την απόφαση του Μπάγεβιτς να μην σε κρατήσει; Ενιωσες αδικημένος;

«Αυτό θα σας έλεγα. Αδικημένος και μετά με τον Ντέμη. Γενικά ένιωσα αδικημένος γιατί δεν μου έδωσαν τις ευκαιρίες. Όχι ότι μου φέρθηκαν άσχημα. Άξιζα να πάρω ποδοσφαιρικά ευκαιρίες.

Στη Νίκη Βόλου, από το πουθενά, πήγαμε να βγούμε. Μέχρι τελευταία αγωνιστική το παλέψαμε. Ερχεται η χρονιά να γυρίσω στην ΑΕΚ και με πήρε ο Ντέμης: "Ηλία, θα αναλάβω εγώ, δεν σε θέλει ο Σάντος. Πρέπει να φύγεις". Είχα συμβόλαιο άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο. "Ο προπονητής δεν με έχει δει", του είπα και επιστρέφω. Στην προετοιμασία είμαι πολύ καλός. Με φωνάζει ο Σάντος και μου λέει: "Ήταν να μην σε πάρω προετοιμασία, αλλά όπως σε βλέπω μου κάνεις". Ο Σάντος είναι ο κορυφαίος προπονητής που συνεργάστηκα.

Δεν με έβαζε στην κορυφή αλλά στα άκρα, στη θέση του Σωτήρη Κωνσταντινίδη. Ήμουν πρώτος στα εργομετρικά και στις προπονήσεις. Δεν είχαν κανένα πάτημα για να με διώξουν. Παίζουμε φιλικά με Ίντερ και Ατλέτικο. Ωραία πράγματα. Με υπολόγιζε, ήμουν στις αποστολές, με έβαλε και σε κάποια ματς. Είχα πολύ καλή αντιμετώπιση. Θυμάμαι ότι μπήκα στο ματς με τον Ηρακλή αλλαγή και βοήθησα να νικήσουμε 1-2 ενώ χάναμε 1-0. Μπήκα αλλαγή στον Άρη, πηδάω με τον Γόγολο για κεφαλιά, χτυπάμε τα κεφάλια μας και κάνω 12 ράμματα.

«Στην ΑΕΚ, με το ζόρι με κάλεσαν για τη φωτογράφιση»

Πάνω που έπαιζα έγινε αυτό με τα ράμματα, ενώ από πίσω στην ομάδα δεν είχα υποστηρίξη. Από τον Φεβρουάριο και μετά με είχαν στην απέξω, άρχισαν να με βάζουν να κάνω προπονήσεις μόνος. Περνάει κι η τρίτη χρονιά και έχω άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο. Αναλαμβάνει ο Ίβιτς τεχνικός διευθυντής και με παίρνει τηλέφωνο: "Ο πρόεδρος είπε να φύγεις και σου δίνει κάτι λίγα". Δεν δέχτηκα να φύγω τσάμπα. Ξεκινάει η προετοιμασία και δεν με καλούν. Τους έστειλα ένα εξώδικο με τον Παναγόπουλο δικηγόρο. Τελικά, με καλούν, αλλά όταν πας έτσι δεν έχει και νόημα. Με το ζόρι με κάλεσαν στη φωτογράφιση της ομάδας. Κάπως έτσι τελείωσε άδοξα η ιστορία. Περασμένα ξεχασμένα. Δεν είμαι κομπλεξικός και δεν κρατάω καμία κακία σε κανέναν. Δεν θέλω να κλαίγομαι. Είμαι πολύ περήφανος και ευλογημένος για την καριέρα που είχα.

Κάπου εκεί ήρθε ο Γρηγορίου ο δικηγόρος και μου έκανε πρόταση για την Δόξα Δράμας, μάνατζερ ήταν ο Ξανθόπουλος και μου είπαν ότι πάνε να κάνουν κάτι καλό. Στην ΑΕΚ δεν βρήκα το δίκιο μου, από ποδοσφαιρικής άποψης και έτσι έφυγα. Εκανα ένα τριετές συμβόλαιο στη Δράμα και από την Ευρώπη πήγα στη Γ' Εθνική γιατί μου άρεσε το ποδόσφαιρο. Πρόεδρος ήταν ο Τσιτσόπουλος στη Δόξα, πήρα μια καλή προκαταβολή. Προπονητής ήταν ο Γιώτης Τσαλουχίδης, αλλά κάπου στραβώνει η υπόθεση. Εκτός από την προκαταβολή δεν έχω πάρει φράγκο το υπόλοιπο διάστημα. Εχει πάει Δεκέμβριος και δεν είχαν λεφτά. Ο Γιώτης Τσαλουχίδης έχει πάει προπονητής στα Τρίκαλα και μου είπε ότι με θέλει εκεί. Μέχρι να βρω άκρη να πάω, δεν πρόλαβα την προθεσμία και μένω χωρίς ομάδα. Εκανα μόνος μου και με την Φλώρινα προπονήσεις. Οι άνθρωποι εκεί μου ζήτησαν να τους βοηθήσω μάλιστα. Ήμουν 31 ετών, δεν ήμουν έτοιμος να γυρίσω στο τοπικό. Το καλό ήταν ότι τότε γνώρισα τη γυναίκα μου, είχα ένα στήριγμα».

«Τον Μπάγεβιτς τον πέτυχα στη φάση που τον έβριζε ένα ολόκληρο γήπεδο»

Αυτό σε τράβηξε ψυχολογικά;

«Πάρα πολύ! Το χειμώνα εδώ τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Στις 17.00 το απόγευμα μπορεί να περπατάς μόνος σου στους δρόμους. Ευτυχώς είχα τη γυναίκα, έβγαινα μαζί της και έκανα προπονήσεις μόνος μου. Ξαφνικά έρχεται η πρόταση από την Καστοριά, που τότε ήταν στη Β' Εθνική. Γνωστός μου ήταν ο Θοδωρής Ποντίκης εκεί, με ήξερε και με πήρε τηλέφωνο για να πάω. Ετσι κι έγινε, υπογράφοντας συμβόλαιο για έναν χρόνο».

Εβαλες πολλά γκολ εκεί.

«Σε 30-31 συμμετοχές πέτυχα 21 γκολ. Μου ταίριαζαν οι ομάδες. Όπου παίζεις δείχνεις αν αξίζεις. Και γ' αυτό έχω παράπονο από την ΑΕΚ. Στα λίγα ματς που έπαιξα ήμουν καλός. Με Μπάγεβιτς έπαιξα σ' ένα ματς με τον Απόλλωνα και έβαλα δύο γκολ. Γι' αυτό νιώθω αδικημένος. Εκτός από έναν μικρό τραυματισμό που είχα, ήμουν πάντα "παρών", δεν κορόιδευα. Αυτό είναι παρένθενση.

Επιστρέφουμε στην Καστοριά, με την οποία χάσαμε την άνοδο στο τέλος από τον Πανθρακικό. Εφυγα από την Καστοριά, έμεινα ελεύθερος και πήγα στον ΠΑΣ Γιάννινα με τον φίλο μας τον Αλέξη Κούγια, του οποίου του εύχομαι και περαστικά. Είναι αυτός που είναι. Ξέρει από μπάλα, ξέρει αρκετό ποδόσφαιρο αλλά το χάνει όπως τα λέει. Μπορεί να τον κακολογούν, αλλά κάπου έχει κι ένα δίκιο. Τα Γιάννενα έκαναν πρωταθλητισμό, θέλαμε να βγούμε με Χατζάρα προπονητή. Ήμασταν πρώτοι μέχρι τις αρχές του β' γύρου. Χάσαμε ένα ματς από την Καστοριά, με τον Σιντιμπέ να του φεύγει η μπάλα από τα χέρια και μετά διακόπηκε η Β' Εθνική για ένα 3μηνο-4μηνο.

Αν θυμάστε, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν παίξαμε. Και μετά παίζαμε Κυριάκη-Τετάρτη. Χάσαμε ρυθμό και από εκεί που ήμασταν πρώτοι τερματίσαμε τέταρτοι. Φεύγει ο Κούγιας, πουλάει την ομάδα στον Χριστοβασίλη και έρχεται στον πάγκο ο Όγιος. Πολύ ήρεμος ο Χριστοβασίλης. Περίεργο να έχεις τον Κούγια και μετά τον Χριστοβασίλη. Ο Όγιος πολύ καλός προπονητής, μαζί με τον Βλάχο και τον Σάντος είναι από τους καλούς. Και για τον Μπάγεβιτς δεν μπορώ να πω, αλλά τον πέτυχα στην εποχή που τον έβριζαν οι ΑΕΚτσήδες και είχαν γίνει διάφορα σκηνικά. Στον Ιωνικό τον έβριζε όλο το γήπεδο».

Τον επηρέαζε όλη αυτή η κατάσταση; Εσύ που το έζησες πώς τον έβλεπες;

«Ε, σίγουρα σε επηρεάζει. Όσο σκληρός και να είσαι όταν σε βρίζει όλο το γήπεδο... Τότε είχε τον Μπουροτζίκα και τον Περσί βοηθούς. Δούλευαν πολύ. Ο Μπάγεβιτς ήταν οντότητα ως προσωπικότητα. Με τον Όγιος, λοιπόν, η ομάδα βγήκε αέρα. Φεύγει ο Όγιος, ήρθε ο Παράσχος που είπε ότι δεν με θέλει. Ίσως επειδή ήμουν 34 στα 35. Μαζί με τον Σαϊτιώτη είχαμε κάνει τρομερή χρονιά. Ε, πήγα στον Διαγόρα με Δερμιτζάκη προπονητή το 2009. Ήθελαν οι άνθρωποι το πρωτάθλημα. Είχαμε καλή ομάδα με Ρούσεφ και Ουέλινγκτον και ξεκινήσαμε καλά. Ε, κάτι έγινε και ήρθα σε ρήξη με τον Δερμιτζάκη. Για βλακεία μαλώσαμε. Δεν έφταιγε ούτε αυτός ούτε εγώ αλλά το σκηνικό αυτό μας πάγωσε. Είπα κάτι σε κάποιον βοηθό του, εκείνος θα του το μετέφερε αλλιώς και εκεί παρεξηγηθήκαμε. Αν ήθελα να πω κάτι κακό, δεν θα το έλεγα σε δικό του άνθρωπο.

«Ο Μπέος με πήρε πριν από το ματς με την Ντιφερντάνζ και σχεδόν έκλαιγε στο τηλέφωνο»

Εκεί χάλασε η ιστορία όλη. Εφυγε ο Δερμιτζάκης, ήρθε ο Φοιρός και μετά φεύγω για τον Ολυμπιακό Βόλου του Μπέου. Εκεί η ομάδα ήταν έτοιμη, πήγαμε όλοι τρένο.

Και εγώ και η ομάδα. Ήμασταν 11 βαθμούς πίσω από την Κέρκυρα και τερματίσαμε 7 μπροστά. Μετά ήρθε ο Τσιώλης και δέσαμε τέλεια. Α έλεγε Ω κάναμε. Τα πάντα μάς έβγαιναν. Ελεύθερος ποδόσφαιρο... Ο Σάκης σε άφηνε, δεν ήταν σφικτός. Παρεξηγήθηκε στην πορεία, τον είχα και στην Τρίπολη. Επρεπε να είχε καλύτερη εξέλιξη ως προπονητής. Ο άνθρωπος δουλεύει, του αρέσει αυτό που κάνει. Στην Α' Εθνική πήγαμε πολύ καλά, βγήκαμε Ευρώπη. Πανηγύρια, χαρές και μετά ήρθαν τα πάνω κάτω. Διαλύθηκε η ομάδα. Εγιναν κάποια δικαστήρια, πήγαμε και μάρτυρες εμείς και πιστεύαμε ότι η ομάδα θα ξεκινήσει με -6. Ξεκίνησαν οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, αποκλείσαμε και μία ομάδα, την Ραντ. Εχουμε πάει στο εκτός έδρας με την Ντιφερντάνζ στο Λουξεμβούργο. Ξυπνάω το πρωί πριν το ματς και είχα 50 μηνύματα. "Μας ρίξατε", μου έγραφαν. Εχεί βγει η απόφαση ότι η ομάδα πέφτει. Παίξαμε αυτό το ματς πάντως και νικήσαμε. Ο Μπέος δεν ήταν μαζί μας τότε, αλλά η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη.

Ο Τάκης (Γιαννόπουλος) ήταν γενικός αρχηγός και εγώ ήμουν αρχηγός της ομάδας. Μίλησα μαζί του στο τηλέφωνο όταν είχε συλληφθεί. Ήταν πολύ στεναχωρημένος, σχεδόν έκλαιγε. "Παίξτε για μένα", μου είπε. Του είπα να κάνει κουράγιο και το κλείσαμε. Μου έχει μείνει αυτό. Οι παίκτες ήμασταν πορωμένοι, έβαλα και το τρίτο γκολ ως αλλαγή. Εκεί έκανα το ρεκόρ ως ο γηραιότερος Ελληνας στην Ευρώπη (1ος στην Ελλάδα, 3ος στην Ευρώπη). Ήταν τιμή για εμένα. Τιμητικό να βάζεις σ΄αυτήν την ηλικία γκολ και να μένεις στην ιστορία. Μετά πέσαμε μια και καλή τον Οκτώβριο. Ήμασταν με κατεβασμένα κεφάλια, ράκος. Δικηγόροι ερχόντουσαν, έφευγαν... Μας έδωσαν δύο εβδομάδες για να βρούμε ομάδα και τότε πήγα στην Τρίπολη. Η ομάδα τότε ήταν τελευταία. Πήγα εγώ, ο Μπρέσκα κι ο Σανκαρέ στον Αστέρα. Ο Μπρέσκα τότε ζήτησε πριμ Ευρώπης. "Ρε πούστη Σλοβάκε, που την ψιλιάστηκες;", του είπα. Τότε έφυγε ο Πορτογάλος κόουτς και ήρθε ο Τσιώλης και έβγαλε την ομάδα Ευρώπη. Εγώ τότε δεν έπαιξα πολύ γιατί στις πρώτες μέρες έκανα εγχείρηση στη μέση. Πρώτο ματς που με βάζει ο Τσιώλης μέσα στην Προοδευτική, βάζω δύο γκολ και μετά παίζω με τον Παναθηναϊκό μέσα στο ΟΑΚΑ. Αυτά τα δοκάρια δεν θα τα ξεχάσω, θα μου άλλαζαν τη ζωή. Χάσαμε 2-1 ή 3-1... Ο Τσιώλης με έβαζε, έκανα και το 2-1 στα Γιάννενα, φτάσαμε και στα ημιτελικά στο Κύπελλο. Καλή ομάδα, οργανωμένη. Πήρα και τα λεφτά μου. Ήθελαν να μείνω, αλλά η ηλικία μου ήταν πρόβλημα. Το κατάλαβα φυσικά, δεν υπήρχε πρόβλημα.

Μετά με ήθελε ο Κούγιας στην Παναχαϊκή. Την πρώτη μας φορά είχαμε συνεργαστεί καλά. Εκεί η κατάσταση ήταν περίεργη όμως. Δύσκολα τα πράγματα. Ήρθαμε σε σύγκρουση για το συμφέρον της ομάδας, παρεξηγηθήκαμε και εκεί του είπα να φύγω. Με κούρασε η ομάδα, κάναμε μακριά προπόνηση. Το έχω πληρώσει ότι ποτέ δεν ήμουν του "ναι πρόεδρε, ό,τι θέλεις". Και τώρα που ξεκίνησα προπονητικά δεν το έχω αυτό. Το πληρώνω.

Λοιπόν, τον Δεκέμβριο είχε χτιστεί πάλι ο Ολυμπιακός Βόλου και τον έβαλαν στη Β' εθνική από το πουθενά. Είχα πει να πάω εκεί να κλείσω, με προπονητή τον Σούλη Παπαδόπουλο. Πήγαμε να κάνουμε καλή πορεία αλλά δεν βγήκε και ήρθε ο Βαζάκας. Με εκείνον η ομάδα πήγε μέχρι τα play off, αλλά χάσαμε την άνοδο με τον Παναιτωλικό.

Στα 38 μου έπαιξα βασικός 30 ματς. Δεν περίμενα να τελειώσω τη μπάλα τότε. Δεν είχα βάλει πολλά γκολ, αλλά βοήθησα πολύ. Ετσι, μου είπαν να γίνω τεχνικός διευθυντής. Μου άρεσε, πίστευα ότι μπορώ να βοηθήσω».

«Μου πήρε 100άρικο σε στοίχημα ο Μπέος, του είπα να το κρατήσει από τα... ψαλίδια»

Ξεκινάμε στη Β' Εθνική με Βαζάκα προπονητή. Σε 1-2 ματς δεν πήγαμε καλά και ήρθε μετά ο Μανουέλ Ρόκα. Πήραμε μια διαφορά 17 βαθμούς από τον δεύτερο. Δεν ξέρω τι έπαθε ο Αχιλλέας. Από το πουθενά ξεκίνησαν κάτι πανηγύρια. Μας φώναξε και μου είπε: "Ηλία να φύγετε". Εκεί αρπαχτήκαμε. Μου είπε "μου χαλάς την ομάδα". Μέχρι εκείνο το σημείο είχαμε άριστες σχέσεις.

Φανταστείτε του έκανα χαβαλέ. Η ομάδα πήγαινε τρένο και βγαίνουμε για προπόνηση. Του λέω: "Θα σου πετάξω τη μπάλα και αν στην σταματήσεις έχεις 100 ευρώ από μένα". Όντως την πετάω ψηλά, μ' ένα βολέ και την στοπάρει με το στήθος.

Μου είπε: "Θα στο κρατήσω" και του απάντησα "κράτα το από τα ψαλίδια". Και τώρα δεν μιλάμε».

A show poster for Kellar

«Ξεχωρίζω ένα ψαλιδάκι στον Βάντσικ κι άλλο ένα στον Νικοπολίδη»

Εχεις βάλει τόσα γκολ, αλλά ποιο είναι αυτό που πανηγύρισες έξαλλα;

«Δεν ήμουν του έξαλλου, δεν ξέρω».

Ποιο είναι αυτό που σήμαινε κάτι για εσένα;

«Όμορφο ήταν ένα ψαλιδάκι που είχα βάλει στον Βάντσικ, σ' ένα Παναχαϊκή-Παναθηναϊκός και ένα άλλο που είχα βάλει στον Νικοπολίδη, πάλι σε Παναχαϊκή-Παναθηναϊκός. Με το ΑΠΟΕΛ παίζουμε μέσα στην Πάφο. Αν χάναμε, θα χάναμε και το πρωτάθλημα και στο 87' έκανα το 1-1 και κρατήσαμε την κορυφή. Ήταν από τα πιο σημαντικά γκολ».

Πέτυχα τον Χένρικσεν, φοβερός. Με ποιότητα. Ο Καψής ήταν φοβερός, δύσκολος ήταν κι ο Ανατολάκης. Σκληρός. Ο Αβραάμ, τον οποίο πέτυχα στα ξεκινήματά του στον Άρη».

Βρώμικος;

«Κι οι δικοί μου ήταν βρώμικοι. Σκληροί. Τώρα το ποδόσφαιρο έχει γίνει πιο light. Τώρα κοιτάνε ο αμυντικός να ξέρει μπάλα για να σου κάνει ανάπτυξη».

Κάτι άλλο που θυμάσαι;

«Στον Βόλο παίζαμε 5-2 και ήταν ο Ογκουνσότο, ο οποίος είχε πολλή πλάκα. Ε, μου έκανε ποδιά σε μία φάση. Το έλεγε συνέχεια: "Εγώ έκανα Ηλία ποδιά, εγώ ποδιά Ηλία". Τον τραβούσε ο Καπετάνος σε videos. Ο Ντάσιος έκανε τρομερά τον Αναστόπουλο. Παιδιά, τον έκανε ίδιο. Αλέφαντο είχα προπονητή στην Παναχαϊκή».

Ε, θα μας πεις ιστορίες...

«Τότε είχα τρομερή πορεία στην Παναχαϊκή. Ο Αλέφαντος ήταν κορυφή. Είχαμε έναν Λάζαρο Ιακώβου, Κύπριο. Είχε κωτσίδα. Τον βάζει σ' ένα ματς με τον Ηρακλή αν θυμάμαι. Στο 25' τον κάνει αλλαγή. Την άλλη μέρα του λέει: "Ρε Ιακώβου 50' δεν έκανες τίποτα". Του λέει το παιδί: "Μα 25' έπαιξα". Και του απαντάει ο Αλέφαντος: "25' ήταν το ζέσταμα, άλλα 25' το ματς, άρα σε 50' δεν έκανες τίποτα. Δεν μπορείς". Ο κυρ Νίκος ήταν πολύ καλός προπονητής τακτικά, αλλά το έχανε στα άλλα».

«Ο Σανκαρέ μία φορά έκλαιγε επειδή κάπως τον χαρακτήρισαν»

Με σένα δεν έχει καμία ιστορία;

«Δεν θυμάμαι. Δεν ήμουν κωμικός εγώ. Γελούσα με την πλάκα, αλλά κι οι συμπαίκτες μου μάλλον με σεβόντουσαν και δεν μου έκαναν πλάκες».

Άρπαξες ποτέ κανέναν;

«Δεν θυμάμαι, δεν νομίζω. Σε προπονήσεις ναι, σίγουρα έχω αρπαχτεί. Για σκληρό μαρκάρισμα. Με τον Σανκαρέ αρπάχτηκα όταν είχε πρωτοέρθει στον Βόλο. Μου έκανε ένα μαρκάρισμα 1η - 2η προπόνηση, με σήκωσε στον αέρα. Κάτι μου είπε και τον μούνταρα. Στεναχωρήθηκε».

Είναι ευαίσθητο παιδί.

«Ναι, σ' ένα ματς κάτι του είπαν, κάπως τον χαρακτήρισαν και έκλαιγε».

Σ' έχουν πιάσει ποτέ να σου ζητήσουν να παίξεις πιο χαλαρά;

«Αν σας πω ότι δεν μου το έχουν πει ποτέ, δεν θα πιστέψετε. Όμως, δεν μου το έχουν πει ποτέ. Εγινε το ματς και πέντε μήνες μετά μου είπαν ότι κάτι ήθελαν να φτιάξουν. Εγώ θα μπορούσα να είμαι περισσότερο των δημοσίων σχέσεων, αλλά δεν το είχα. Και με δημοσιογράφους δεν είχα σχέσεις, παρόλο που με πλησίαζαν διάφοροι. Μου βγήκε σε κακό, δεν λέω. Εγώ θεωρούσα τους δημοσιογράφους εχθρούς μου. Πάντα ήμουν μαζεμένος με όλους. Και στο χώρο σας υπήρχαν περίεργοι».

Προπονητής ή τεχνικός διευθυντής;

«Όταν σταμάτησα από τεχνικός διευθυντής μου άρεσε αυτός ο ρόλος, θεωρώ ότι είναι μια θέση που μπορώ να την κάνω. Είναι δύσκολο όμως. Γιατί είναι δύσκολο; Ο κάθε πρόεδρος θα πάρει δικό του άνθρωπο. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να με πάρει ο Ατρόμητος. Πίστευα ότι στον Βόλο θα μείνω για μια ζωή, γιατί σας λέω ότι είχα άριστες σχέσεις με τον Μπέο. Οι πρόεδροι θέλουν σε όλα να τους λες "ναι". Εγώ έπαιρνα ευθύνες, σεβόμουν το ρόλο που είχα. Μπορεί οι πρόεδροι να βάζουν τα λεφτά τους, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι απ' όλους τους προέδρους που συνεργάστηκα ξέρω κάτι παραπάνω. Λένε ότι ο Μπέος ξέρει ποδόσφαιρο, σαφώς και ξέρει και είναι καλός στο να φτιάχνει ομάδες αλλά αγωνιστικά επιτρέψτε να λέω ότι ξέρω κάτι περισσότερο.

Στα 37 μου, στις προπονήσεις πήγαινα πάντα πρώτος και έφευγα τελευταίος. Αλλα στο τέλος μπούχτισα. Όσο μεγάλος και να ήμουν ήθελα να παίζω και να μην είμαι στον πάγκο, αλλά είπα από το να μαλώνω και να μην παίζω, να σταματήσω. Μου έδωσε την ευκαιρία κι ο Μπέος να γίνω και τεχνικός διευθυντής άσχετα που στο επτάμηνο σταμάτησε η συνεργασία μας».

Και τώρα προπονητής στην Καστοριά.

«Ναι, είναι μια πόλη που μου αρέσει πολύ και έχω ιδιαίτερο δέσιμο μ' αυτήν την ομάδα, γιατί στην ποδοσφαιρική μου καριέρα προέκυψε σε μια δύσκολή μου περίοδο. Στόχο μας φέτος είναι να φτιάξουμε κάτι καλό, να παίξουμε ωραίο ποδόσφαιρο και να εξασφαλίσουμε μια άνετη παραμονή».

«Στο ματς με τον Ιωνικό πήγα για να πανηγυρίσω το πρωτάθλημα. Δεν με κάλεσαν για τη βράβευση στο Κύπελλο»

Από τη σύντομη θητεία σου στην ΑΕΚ τι σου έμεινε πιο έντονα στο μυαλό;

«Πολύ καλή φουρνιά τα παιδιά που συνάντησα. Είχα καλύτερες σχέσεις με Νίκο και Σωτήρη Λυμπερόπουλο, Γεωργέα... Μ' αυτούς κάναμε περισσότερη παρέα, βγαίναμε για καφέ. Φοβερά παιδιά οι Ίβιτς, Ναλιτζής. Κάναμε φοβερή πορεία και γι' αυτό φτάσαμε να χάσουμε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική από το γκολ του Νατσούρα. Εγώ τότε ήμουν εκτός πλάνων. Ήμουν στα μπουθ του γηπέδου για να δω το ματς».

Αυτό το γκολ κατέστρεψε την ΑΕΚ;

«Δεν ξέρω αν την κατέστρεψε, αλλά ρε φίλε αυτό που έγινε δεν πιστεύω να έχει γίνει ξανά. Εγώ πήγα να πανηγυρίσω το πρωτάθλημα και δεν το πήρα. Και εκείνη τη χρονιά πήραμε το Κύπελλο και δεν μου το έγραψαν».

Γιατί;

«Γιατί δεν με φώναξαν. Πουθενά δεν με φώναξαν ρε... Εγώ έφυγα τον Αύγουστο. Δεν έβαλε ο Ίβιτς το γκολ; Εγώ δικαιούμαι να είμαι Κυπελλούχος και δεν με έγραψαν πουθενά. Ολόκληρη ΑΕΚ και μου φέρθηκε έτσι. Και γούσταρα την ΑΕΚ. Να πεις ότι ήταν κωλοατμόσφαιρα; Επειδή κάποιος δεν με ήθελε. Φτάσαμε σε εξώδικα και ιστορίες... Εχω αρκετή πικρία από εκεί και ποτέ δεν είπα τίποτα».

Μήπως ότι δεν υπερασπίστηκες τον εαυτό σου ήταν λάθος σου;

«Να πω τι; Κατ' αρχάς εγώ τότε δεν ήξερα κάποιον δημοσιογράφο για να ζητήσω βοήθεια».

«Στο ΟΦΗ-Παναχαϊκή έκλεισαν την πόρτα της φουσούνας και μου είπαν: "να δούμε πώς θα φύγεις»

Υπήρχε έδρα που φοβήθηκες;

«Σ' ένα Παναιτωλικός-Παναχαϊκή, στο παλιό γήπεδο. Οι εξέδρες ήταν τίγκα, γεμάτες. Πέφτω λίγο στα σύρματα και πετάνε κροτίδα, η οποία περνάει δίπλα μου. Για λίγο τυφλώθηκα, δεν έβλεπα τίποτα. Σ'ένα άλλο ΟΦΗ-Παναχαϊκή, που μπήκε ο κόσμος μέσα και μας κυνηγούσαν. Νικούσαμε 0-1 και στο τέλος κάνει κάτι χειρονομίες ο Κορδονούρης και μπήκαν μέσα. Μιλάμε για σεζόν 2000-2001 στο Γεντί Κουλέ, νικήσαμε με σουτάρα του Κατσουράνη στο "γ". Μπαίνει ο κόσμος μέσα και αρχίζουν να μας χτυπάνε. Η φυσούνα αυτή έκλεινε με το πόδι, στην οποία φτάνω με καρατιές. Αυτή η πόρτα έκλεισε από κάποιον οπαδό. "Να δούμε από που θα φύγεις", μου είπαν. Πετάγεται εκείνη τη στιγμή κάποιος από τα επίσημα και φωνάζει: "Όχι τον Ηλία θα σας γ@μΗσW". Με άρπαξε και με έσωσε αυτός ο άνθρωπος, να τον ευχαριστήσω κιόλας. Μετά στα ντουζ, στα αποδυτήρια υπήρχαν δακρυγόνα. Της ποΥτanaS».

Από τον ΟΦΗ είχες πρόταση;

«Τη χρονιά που ήταν να φύγω από την Παναχαϊκή, ο ΟΦΗ που είχε τον Ρόναλντ Γκόμες μού έδινε 85.000.000 δραχμές. Που να τα θυμηθείς όλα αυτά. Μιλάμε για σεζόν 2000-2001. Τότε που είχαν συμφωνήσει με την ΕΝΙΚ της ΑΕΚ και χάλασε η δουλειά.Τελικά, πήγα στην Κύπρο που σας είπα».

Το «αν δεν μπορείς κόψε το το γ@μημEmeNo» του Μπέου

Κάτι άλλο που θυμάσαι από την τεράστια καριέρα σου;

«Όταν ήμουν στον Ολυμπιακό Βόλου τη σεζόν 2009-2010, ο Ούμπιδες μου φέρνει το παιδί του να με γνωρίσει. Τον ρωτάω: "Γιατί εμένα"; Και μου λέει: "Κάθε φορά στο γήπεδο ακούει το γκολ για την ομάδα μας ο Ηλίας Σολάκης. Μόνος αυτός βάζει γκολ; Και θέλει να σε γνωρίσει". Τότε δεν μιλούσε και καλά ελληνικά ο Ούμπιδες. Είναι μια ωραία ανάμνηση».

Άλλο περιστατικό;

«Α, δεν σας είπα σκηνικό... Παίζουμε στην Ξάνθη με τον Βόλο. Ο Μπέος με έχει θεοποιήσει. "Πάρτε για παράδειγμα τον Ηλία, επαγγελματίας". Χάνουμε 1-0 και στο 70' με βάζει αλλαγή ο Τσιώλης, στο 74' μου έρχεται η μπάλα και κάνω το πλασέ, η μπάλα πάει πάνω από το οριζόντιο και χάνουμε το ματς. Μπαίνει μετά στα αποδυτήρια ο Μπέος και λέει: "Καλά και εσύ ρε μοYnOpanO, αν δεν μπορείς κόψε το τα γ@μημEmeNo". Από τη μία σε αποθεώνει και από την άλλη σου χώνει. Του είπα: "λες να μην ήθελα ρε πρόεδρε"; Αμα τους μάθεις να βάζεις γκολ μετά τους κακοφαίνεται αν δεν τα βάλεις. Εκεί ήταν η υπερβολική σιγουριά. Μου άρεσε κι η μία επαφή, είχα βάλει πολλά γκολ με τη μία».

Σήμερα τι κάνεις;

«Τώρα έχω ένα καφέ στην Πτολεμαΐδα με τον Παντελή και τον Κώστα Καπετάνο. Σε κάποιους τα πράγματα ήρθαν πιο εύκολα, εγώ μάτωσα δικαιούμαι να είμαι σήμερα σε ομάδα. Το αγαπάω το ποδόσφαιρο και δεν το έχω αδικήσει. Με ενοχλεί που δεν είμαι στο χώρο...».

Art direction: Χρήστος Ζωίδης

Φωτογραφίες: Βασίλης Τσίγκας