«Ονειρεύομαι να παίξω με
τον ΠΑΟΚ στον τελικό του Conference League»

«Ο ΠΑΟΚ είναι έρωτας με την πρώτη ματιά»

Ο Αντρέ μέχρι τα 21 του δεν ήξερε καλά-καλά κατά που πέφτει η Θεσσαλονίκη και τι είναι ο ΠΑΟΚ. Όλα έγιναν εντελώς ξαφνικά το καλοκαίρι του 2008, ενώ βρισκόταν σε διακοπές στο Αλγκάβρε. Το κινητό του χτύπησε και στην άλλη άκρη ήταν ο αθλητικός διευθυντής της Πόρτο, ο Αντέρο Ενρίκε. Το μόνο που του είπε επί λέξη ήταν: «Αύριο πρέπει να είσαι στο γραφείο μου, γιατί υπάρχει ένας Πορτογάλος προπονητής στο εξωτερικό, που σε θέλει στην ομάδα του».

Η παραμικρή νύξη στο όνομα του προπονητή, ούτε καν τη χώρα που εργάζεται, γιατί θα του ήταν εύκολο να το βρει, τίποτα απολύτως. Ο Βιεϊρίνια μπήκε στο αυτοκίνητό του και κάλυψε σε χρόνο ρεκόρ τα 580 χιλιόμετρα ως το Οπόρτο, για να είναι συνεπής στο… «ραντεβού στα τυφλά»! O αθλητικός διευθυντής της Πόρτο σχημάτισε το νούμερο και του έδωσε το τηλέφωνο: «Μίλα, είναι ο προπονητής που σε θέλει στην ομάδα του…».

Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Φερνάντο Σάντος. «Μου λέει, “μου αρέσεις σαν παίκτης, σε ξέρω και σε θέλω, έχουμε συμφωνήσει για το δανεισμό σου, εσύ τι θέλεις”, τι να θέλω μίστερ, θέλω να παίζω…». Κάπως έτσι προέκυψε ο ΠΑΟΚ στη ζωή του, λίγες μέρες πριν βγει και ο Ιούνιος το καλοκαίρι του 2008, κάπως έτσι ήρθε και η πρώτη συνεργασία με τον Σάντος, που σ’ ένα παιχνίδι της μοίρας, αυτός ήταν η αιτία που επέστρεψε για τρίτη φορά στην Ελλάδα και ανέλαβε τον «Δικέφαλο» ένα χρόνο νωρίτερα. «Εγώ τον έδιωξα από την Μπενφίκα», θυμάται και γελάει με την ψυχή του ακόμη και σήμερα ο Βιεϊρίνια, «αλλιώς μπορεί και να μην ερχόταν στον ΠΑΟΚ…». Όντως, μετά από μια ισοπαλία 1-1 της Μπενφίκα απέναντι στη Λεϊσόες, στις 18 Αυγούστου του 2007, ο Φερνάντο Σάντος απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία των «Αετών» και κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για να τον συναντήσει μερικές μέρες μετά στο Μόναχο ο πρόεδρος του «Δικεφάλου», Θόδωρος Ζαγοράκης, να συμφωνήσει και να τον φέρει στην Τούμπα. «Εκείνη τη χρονιά διώξαμε τρεις προπονητές. Δύο από την Μπενφίκα και έναν από την ομάδα μας, αλλά ναι, το θυμάμαι, ο ένας ήταν ο μίστερ Σάντος».

- Θυμάσαι την πρώτη σου μέρα στην Τούμπα;

«Ξεχνιέται… Ο ΠΑΟΚ είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Για μένα ήταν από την πρώτη προπόνηση. Κεραυνοβόλος έρωτας από την πρώτη προπόνηση».

Το ημερολόγιο έδειχνε «2 Ιουλίου 2008», στις 7 το πρωί ο Βιεϊρίνια βρισκόταν στην κλινική για να περάσει από τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, γιατί στις 10 ο συμπατριώτης του προπονητής είχε βάλει διπλή προπόνηση, η απογευματινή θα γινόταν στην Τούμπα και θα ήταν ανοικτή στο κοινό.

«Μπαίνοντας στο γήπεδο και βλέποντας 15.000 κόσμο, κατάλαβα τι σημαίνει ΠΑΟΚ, μέχρι τότε δεν μπορούσα να φανταστώ το μέγεθος της ομάδας, αν και μου είχαν πει τι επρόκειτο να συμβεί το απόγευμα. Όμως, δεν είχα στο μυαλό αυτό που αντίκρισα. Είπα από μέσα μου, “πώς γίνεται να μην αγαπάς αυτή την ομάδα”, μέχρι τότε στην Πορτογαλία μόνο στα ντέρμπι είχα δει τόσο κόσμο και εδώ το έβλεπα στην πρώτη προπόνηση της σεζόν. Ένιωθα ότι είχα έρθει σε μια μεγάλη ομάδα».

«Εγώ θα αποφασίσω πότε θα σταματήσω, όχι ο κάθε άσχετος που θα μου πει ότι είμαι γέρος»

Στα 36 του, πια, ο «κάπτεν» του «Δικεφάλου» έχει αποδείξει πως η ηλικία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας αριθμός. Γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν σημαίνει κάτι, δεν είναι καθοριστική για να κάνεις πράγματα στην ζωή σου, ηλικία σε χρόνια είναι απλά η μαθηματική διαφορά ανάμεσα στο έτος που γεννηθήκαμε και στο έτος που είμαστε σήμερα στην ζωή.

- Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να δούμε και του χρόνου στα γήπεδα την «ασπρόμαυρη» φανέλα με το “20” στην πλάτη που γράφει «Βιεϊρίνια».

«Αυτό δεν το ξέρω, είναι κάτι που το ξέρει ο κ. Μπότο. Έχει πει ότι έχει ένα πλάνο για μένα, θα περιμένω να δω το πλάνο του. Θέλω να τελειώσει αυτή η σεζόν, νιώθω ότι θα μπορώ ακόμη ένα χρόνο να βοηθήσω, αλλά δεν είναι στο χέρι μου, ούτε θέλω να βάλω πίεση στην ομάδα. Αν θέλουν να με κρατήσουν, θα με κρατήσουν, αν όχι θα φύγω και πάλι αγαπημένοι θα είμαστε...».

- Αντέχεις κι άλλο;

«Αντέχω! Κοιτάξτε, αν αντιληφθώ ότι είμαι βάρος στην ομάδα, θα σταματήσω την ίδια στιγμή. Αν σε ένα μήνα νιώθω ότι δεν είμαι καλά, θα φύγω. Θα ζητήσω από τον προπονητή να μη με παίρνει στις αποστολές, τελειώνει το συμβόλαιο μου και φεύγω. Αυτό είναι και μια απάντηση προς όλους αυτούς που στέκονται στην ηλικία μου. Έχω δώσει δείγματα για το ποιος είμαι, τι σκέφτομαι για τον ΠΑΟΚ και δεν πρόκειται, πλέον, να βάλω πάνω από οποιαδήποτε απόφαση μου τα χρήματα. Τι να κλέψω, που λέει ο λόγος, την ομάδα που αγαπώ. Αν δεν αγαπούσα τον ΠΑΟΚ και έβαζα ως προτεραιότητα τα χρήματα, δε θα επέστρεφα ποτέ στην Ελλάδα. Δόξα τω θεό είχα πολύ καλύτερες προτάσεις».

- Πριν επιστρέψεις το 2017 από τη Βόλφσμπουργκ;

«Και τότε είχα καλύτερη πρόταση από τη Γαλλία και ένα χρόνο μετά… Αυτό είναι κάτι που δεν το ήξερε κανείς, αλλά ήταν κάτι πραγματικό»

- Σκέφτηκες, δηλαδή, να φύγεις από τον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2018;

«Εδώ είμαι δεν με βλέπετε, δεν έφυγα…».

- Από που ήταν η πρόταση;

«Από ομάδα της Μπουντεσλίγκα, μάλιστα, οι συζητήσεις ήταν προχωρημένες, είχα μπροστά μου έτοιμα τα συμβόλαια, έλειπε μόνο η υπογραφή…».

- Τελικά, τι σε κράτησε και δεν έβαλες την υπογραφή;

«Απλά δεν γινόταν να φύγω από τον ΠΑΟΚ μέσα σε ένα χρόνο. Η διοίκηση δε θα με έδινε, ούτε και εγώ ήθελα να φύγω με αυτόν τον τρόπο. Θα αθετούσα την υπόσχεση που είχα δώσει όταν πήγα στη Βόλφσμπουργκ, ότι θέλω να επιστρέψω και να κατακτήσω τίτλους με τον ΠΑΟΚ».

- Πάντως, δύο χρόνια αργότερα έφτασες μια ανάσα από την αποχώρηση.

«Όντως και τότε θα μπορούσα να είχα φύγει και να είχα πάει στη Σαουδική Αραβία, απλά για να πάρω τα χρήματα. Η προτεραιότητα μου, μετά από κάποια ηλικία, δεν ήταν και δε θα είναι τα χρήματα. Δεν γεννήθηκα πλούσιος, με λίγα μεγάλωσα, στην Πορτογαλία λέμε ότι “δε θέλω να είμαι ο πιο πλούσιος του νεκροταφείου”, αν πήγαινα στη Σαουδική Αραβία σε ένα χρόνο θα έπαιρνα τα τριπλάσια λεφτά απ’ ότι πήρα από τον ΠΑΟΚ, όμως εδώ έχω την οικογένεια μου, την ομάδα που αγαπώ, πράγματα που δεν μετριούνται μόνο με τα χρήματα. Θεωρώ ότι δεν είχα τελειώσει και δεν έχω τελειώσει ακόμα και τώρα το έργο μου ως ποδοσφαιριστής στον ΠΑΟΚ. Στο τέλος θα κριθεί το αν έχω αφήσει καλό έργο πίσω μου ή πήρα λάθος αποφάσεις».

Ο Σάντος με έκανε να αγαπήσω ξανά το ποδόσφαιρο. Δε θα τον ήθελα αντίπαλο στην ΑΕΚ»

Ο Φερνάντο Σάντος είχε μεγάλη επιρροή στην καριέρα του, το καταλαβαίνει και ο πιο αδαής, αν ρίξει μια ματιά στη διαδρομή του, δεδομένη η εκτίμηση προς το πρόσωπό του.

- Πόσο καταλυτικός ήταν ο ρόλος του Φερνάντο Σάντος στην καριέρα σου;

«Ο μίστερ είναι ο άνθρωπος που με έκανε να ξανά αγαπήσω το ποδόσφαιρο, μου έδωσε ξανά την ευκαιρία να χαρώ που παίζω μπάλα. Είχα χάσει αυτό το συναίσθημα, αυτή την αγάπη για το ποδόσφαιρο. Στις προπονήσεις με την Πόρτο είχα γίνει το παιδί για κάθε θέση. Πότε δεξί χαφ, πότε αριστερό μπακ, όπου υπήρχε κενό με έστελναν οι προπονητές να το καλύψω. Ήταν μια από τις χειρότερες στιγμές της καριέρας μου. Δεν ήταν αυτό που ήθελα στην καριέρα μου, είχα ανάγκη να παίξω, όμως η Πόρτο δεν με άφηνε να φύγω. Ένα χρόνο πριν έρθω στον ΠΑΟΚ είχα πρόταση από ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ να πάω δανεικός για έξι μήνες με οψιόν αγοράς το καλοκαίρι. Το συζήτησα με τον Ζεζουάλδο Φερέιρα, που ήταν προπονητής κι ενώ ήξερα ότι δε παίξω, εκείνος μου έλεγε ότι είμαι το μέλλον της Πόρτο και πρέπει να μείνω».

- Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο ΠΑΟΚ…

«Ευτυχώς, τότε, βρέθηκε ο ΠΑΟΚ. Ο κ. Σάντος με εμπιστεύτηκε, με πίστεψε ακόμη κι όταν με έβριζε στις προπονήσεις. Ευτυχώς, που οι Έλληνες δεν καταλαβαίνετε τα Πορτογαλικά, δε θα πιστεύατε αυτά που μου έλεγε, αλλά για μένα ήταν… πανεπιστήμιο. Γυρνούσα σπίτι και χτυπούσα τους τοίχους, γιατί ο Σάντος μου έβαζε τις φωνές στην προπόνηση, αλλά εκείνος είχε φροντίσει να μου μιλήσει και να μου εξηγήσει, ότι το κάνει γιατί με πιστεύει ως έναν παίκτη που έχει ποιότητα, μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω, να κάνει μεγάλη καριέρα. Με πίεσε πολύ, με έφερε στα όρια μου, αλλά στο τέλος έβλεπα ότι ήξερε καλά τι κάνει μαζί μου, όσα πήρα από αυτόν με ακολούθησαν σ’ όλη μου τη μετέπειτα καριέρα».

- Θα τον ήθελες αντίπαλο στον πάγκο της ΑΕΚ;

«Όχι με τίποτα! Φυσικά δεν είμαι εγώ εκείνος που θα αποφασίσει για το που θα δουλέψει ο κ. Σάντος, αλλά δεν μπορώ να τον φανταστώ στον πάγκο της ΑΕΚ. Ξέρω ότι έχει περάσει από εκεί, όπως και από τον Παναθηναϊκό, αλλά για μένα ο Σάντος είναι... ΠΑΟΚ».

- Αμέσως μετά την πρόκριση της Πορτογαλίας στα τελικά του Μουντιάλ, δήλωσε ότι στόχος του είναι να το κατακτήσει κι αυτό μετά το Euro και το Nations League. Τι λες μπορεί να το καταφέρει κι αυτό τον ερχόμενο Δεκέμβριο;

«Μπορεί να κατακτήσει το Μουντιάλ. Να σας θυμίσω τι είχε πει και τι είχε κάνει το 2016 στο Euro της Γαλλίας. Ήμασταν στην αρχή της φάσης των ομίλων, πήρε ένα χαρτί και έγραψε ότι θα επιστρέψουμε στην Πορτογαλία στις 11 Ιουλίου όταν θα είχε τελειώσει η διοργάνωση. Το είπε και σε μια συνέντευξη που ήμασταν μαζί πριν από ένα παιχνίδι και τον κορόιδευαν όλοι οι δημοσιογράφοι».

«Οι τρεις μήνες που δεν ήμουν στην ομάδα ήταν η χειρότερη στιγμή μου στον ΠΑΟΚ»

- Φαντάζομαι ότι θα ήθελες να είχες αγωνιστεί στα παιχνίδια με την Κρασνοντάρ, όπου ο ΠΑΟΚ άγγιξε την πρόκριση στους ομίλους του Champions League, ένα απωθημένο για τον σύλλογο;

«Όχι μόνο τα παιχνίδια με την Κρασνοντάρ, αλλά και με την Μπεσίκτας και την Μπενφίκα που είχαν προηγηθεί. Με πείραξε που δεν είχα τη δυνατότητα να αγωνιστώ. Με πείραξε πάρα πολύ. Γενικά όλο εκείνο το διάστημα που ήμουν εκτός ομάδας. Αυτοί οι τρεις μήνες θα έλεγα ότι ήταν η χειρότερη στιγμή μου στον ΠΑΟΚ».

- Και ποια ήταν η καλύτερη στιγμή, αυτή που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις;

«Η στιγμή που μπήκα με χιαστό να παίξω έστω και ένα-δυο λεπτά στο ματς της φιέστας με τον Λεβαδειακό. Δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ, όσο ζω θα θυμάμαι εκείνα τα λεπτά, που ένα ολόκληρο γήπεδο, 30-35.000 κόσμος φώναζε ρυθμικά το όνομά μου. Δεν μπορώ να περιγράψω το τι ένιωσα, πιστεύω ότι και το Μουντιάλ να είχα καταφέρει να κερδίσω, αυτό που έζησα εκείνο το βράδυ στην Τούμπα, δεν θα ήταν το ίδιο. Θα είναι για μένα ένας… τίτλος. Ο δικός μου ξεχωριστός τίτλος. Ήταν σαν να σήκωσα δύο τίτλους σ’ εκείνη τη φιέστα».

- Τελικά, Αντρέ, τι έγινε το καλοκαίρι του 2020;

«Ένα μεγάλο μπέρδεμα, μια παρεξήγηση. Έλεγαν ότι είχα πρόβλημα με τον Αμπέλ Φερέιρα, ενώ μιλούσαμε καθημερινά. Είπαν ότι δεν έδωσα συγχαρητήρια για την πρόκριση επί της Μπεσίκτας και της Μπενφίκα. Έπρεπε να το κάνω στα social media, απλά για να το δει ο κόσμος; Μιλούσα σε καθημερινή βάση πριν και μετά τα παιχνίδια με όλα σχεδόν τα παιδιά, με τον προπονητή, με τον Όλαφ Ρέμπε, κάθε μέρα. Ψυχολογικά με πείραξε πάρα πολύ ότι έγινε εκείνο το διάστημα και επί προσωπικού και για την οικογένεια μου».

- Όποιος διάβαζε πίσω από τις λέξεις στην ανακοίνωση της αποχώρησης σου, το καταλάβαινε ότι είχες ενοχληθεί.

«Είχα… σκάσει! Το τι είχα ακούσει εκείνο το διάστημα δεν μπορώ να το περιγράψω. Ειδικά από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν πως λειτουργεί μια ομάδα, δεν έχουν μπει ποτέ σε αποδυτήρια, δεν ξέρουν τι είναι αυτό που μπορεί να ενοχλήσει έναν ποδοσφαιριστή. Ενδεχομένως, θα έπρεπε να έχω βγάλει νωρίτερα εκείνη την ανακοίνωση. Μόνο έτσι θα σταματούσαν να ακούν η γυναίκα μου, το παιδί μου, όλα όσα έλεγαν για μένα. Από τα 100 πράγματα που ειπώθηκαν τότε, τα 99,9 ήταν ψέματα».

- Ένιωσες να έχει έρθει το τέλος της διαδρομής σου στον ΠΑΟΚ;

«Δεν το ένιωσα απλά, ήταν το τέλος! Δεν μπορούσα να βλέπω άλλο έτσι την οικογένεια μου. Εντάξει, αγαπώ τον ΠΑΟΚ, τον έχω σαν δεύτερη οικογένεια, αλλά πιο πολύ απ’ όλα, πάνω απ’ όλα αγαπώ την οικογένεια μου. Γι’ αυτό δεν ήθελα να μείνω και να βλέπω σε τέτοια κατάσταση τους ανθρώπους μου. Προτιμούσα να τελειώσω εκεί την καριέρα μου».

«Δεν είπα ποτέ ότι η ΑΕΚ μας έκλεψε το πρωτάθλημα...»

Ο Νέτο Γκουερίνο που θα τον ξανασυναντήσουμε πιο κάτω στην ιστορία μας, το 1976 είχε πετύχει ένα γκολ-πρωτάθλημα, όπως χαρακτηρίστηκε, σε ματς με την ΑΕΚ στην Τούμπα, στο 89’. Σαράντα δύο χρόνια αργότερα, στην ίδια εστία, ο Φερνάντο Βαρέλα έβαλε ένα γκολ-πρωτάθλημα πάλι σε ματς με την ΑΕΚ, πάλι στην Τούμπα, πάλι στο 89’.

Ένα γκολ, το πιο πολυσυζητημένο γκολ της τελευταίας δεκαετίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που έχει αφήσει τα σημάδια του, αν και ο Αντρέ Βιεϊρίνια επιλέγει συνειδητά να αφήνει πίσω όλα όσα συνέβησαν τον ταραγμένο Μάρτιο του 2018.

«Δεν αξίζει να συζητάμε τα ίδια και τα ίδια πράγματα. Δεν έχει, πλέον, κανένα απολύτως νόημα, η ζωή προχωρά, πέρασαν τέσσερα χρόνια, απλώς θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι που με έχει ενοχλήσει. Βγήκαν διάφοροι και είπαν ότι είχα δηλώσει πως “η ΑΕΚ μας έκλεψε το πρωτάθλημα”. Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Αυτό που είπα, το επαναλαμβάνω και τώρα, είναι ότι μέσα μου ένιωθα πως μου έκλεψαν το πρωτάθλημα. Ποτέ δεν έβαλα την ΑΕΚ στην ίδια πρόταση. Η ΑΕΚ κέρδισε το πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά, αυτό λένε και τα χαρτιά, όχι ο ΠΑΟΚ...».

- Βλέπω ότι είναι κάτι που μέσα σου συνεχίζει και σε… τρώει ακόμη και σήμερα.

«Σας ξαναλέω τι ακριβώς ένιωθα μέσα μου. Ότι μου έκλεψαν το πρωτάθλημα. Αυτό με πείραξε μαζί με την συμπεριφορά κάποιων ποδοσφαιριστών. Αν ήταν άνδρες δε θα γελούσαν μέσα στα αποδυτήρια. Δεν μπορείς εκείνη την στιγμή, με ότι έχει συμβεί εντός και αγωνιστικού χώρου, να παίζεις με τον πόνο του άλλου».

- Πάντως, με τον Ολυμπιακό υπάρχει μεγαλύτερη κόντρα τα τελευταία χρόνια.

«Φυσιολογικό δεν είναι να υπάρχει μεγάλη κόντρα με τον Ολυμπιακό; Όλοι βλέπουν ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αυτές είναι οι δύο ομάδες που ξεχωρίζουν, δεν είναι σωστό να αφήνω έξω τις υπόλοιπες ομάδες με ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά εδώ και έξι χρόνια Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ είναι οι ομάδες που παλεύουν για τους τίτλους και αυτές που διατηρούν την Ελλάδα στην 15η θέση της Ευρώπης. Μακάρι να περάσουμε τη Μαρσέιγ και να συνεχίσουμε να βοηθούμε τη χώρα στην ειδική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ γιατί θα είναι καλό για όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο, όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ»

- Άρα, η Ευρώπη είναι που καθιερώνει μια ομάδα;

«Όντως, η Ευρώπη σε μεγαλώνει ως κλαμπ. Δείτε τι έγινε τη χρονιά του αήττητου πρωταθλήματος. Αποτύχαμε στην Ευρώπη και ήταν κάτι που με πίκρανε. Φυσικά, η γλύκα του νταμπλ ήρθε να σβήσει όλη την πίκρα, αλλά ήταν μια αποτυχία».

«Ήξερα πως αν μιλούσα με τον Ιβάν Σαββίδη θα έμενα στην ομάδα»

Τον Σεπτέμβριο του 2020 οι δρόμοι του ΠΑΟΚ και του Βιεϊρίνια φαινόταν ότι θα χώριζαν για δεύτερη φορά λες και ήταν στη μοίρα τους γραφτό να συμβαίνει, όπως είχε συμβεί και πριν από οκτώ μισή χρόνια. Μόνο που στον (πρώτο) αποχαιρετισμό από την Τούμπα, ο Πορτογάλος, μισός Έλληνας επί της ουσίας, φρόντισε να αφήσει ορθάνοικτο το παράθυρο της επιστροφής. Στο δεύτερο «αντίο» το μόνο που υπήρχε ήταν το «μια φορά ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚ», που είχε πει ως απλός φίλαθλος της ομάδας.

Το παράθυρο της επιστροφής παρέμενε ερμητικά κλεισμένο μέχρι που στα μέσα Οκτωβρίου μίλησε απευθείας με τον Ιβάν Σαββίδη.

- Κάποιος, τελικά, αποδείχθηκε ότι είχε άλλη άποψη και σε γύρισε πίσω…

«Ναι, ο Ιβάν Σαββίδης. Δεν χρειάστηκε σχεδόν να πούμε τίποτα, γιατί όλα όσα είχαν ειπωθεί και γραφτεί για μένα εκείνο το διάστημα ήταν ψέματα».

- Αυτός ήταν ο λόγος που επέμενες να μιλήσεις απευθείας με τον ιδιοκτήτη της ομάδας;

«Φυσικά, αυτός ήταν ο λόγος. Ο μοναδικός. Από την στιγμή που είχα τη δυνατότητα να μιλήσω απευθείας μαζί του, χωρίς να υπάρχουν άλλοι στη μέση, όλα λύθηκαν μέσα σ’ ένα λεπτό».

- Τι άνθρωπος είναι ο Ιβάν Σαββίδης;

«Δεν μπορώ να τον φωνάζω πατέρα, αλλά κατά μία έννοια είναι σαν ο πατέρας μας. Αυστηρός εκεί που πρέπει και όποτε πρέπει να είναι, ωστόσο από την άλλη έχει μια απίστευτη καρδιά. Σαν μικρού παιδιού. Υπάρχουν στιγμές που βγάζει ένα αυστηρό πρόσωπο, μου θυμίζει λίγο τον Φερνάντο Σάντος, αλλά και στιγμές που όταν σου μιλάει λιώνει σαν το βούτυρο. Μεταξύ μας υπάρχει άλλη σχέση. Καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον μόνον με μια ματιά. Πολλές φορές μου έχει φωνάξει, όχι γιατί είναι το αφεντικό της ομάδας, αλλά γιατί ξέρει ποια είναι η ποιότητά μου και τι μπορώ να προσφέρω, οπότε όταν δεν το βλέπει να συμβαίνει, εκνευρίζεται, φωνάζει και ζητάει εξηγήσεις.. Όταν έχεις έναν τέτοιον πρόεδρο, ο οποίος είναι δίπλα σου σε κάθε στιγμή, σου λέει και τα καλά και τα στραβά, είναι ειλικρινής, σου μιλάει στα ίσια, δε θέλεις κάτι άλλο».

- Η έλευση του στον ΠΑΟΚ ήταν «θείο δώρο» για τον σύλλογο;

«Υπάρχει κάποιος που μπορεί να υποστηρίξει κάτι διαφορετικό από αυτό που μόλις είπες; Έφερε την οργάνωση, γιγάντωσε την ομάδα, έριξε και γω δεν ξέρω πόσα χρήματα όχι μόνο στον ΠΑΟΚ, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, στη Βόρεια Ελλάδα, στην Ελλάδα. Για μένα είναι άνθρωπος με κεφαλαίο το άλφα».

Κεφάλαιο Ραζβάν Λουτσέσκου

- Ξεκινήσατε να παίζετε το καλοκαίρι με… 40 βαθμούς Κελσίου και συνεχίζετε να παίζετε φορώντας κοντομάνικα μετά από δεκατέσσερα παιχνίδια στην Ευρώπη. Το περίμενες όταν ξεκινούσε το ταξίδι από το Δουβλίνο ένα ζεστό βράδυ του Αυγούστου;

«Ναι, το περίμενα! Ξέραμε ότι δε θα είναι κάτι εύκολο, υπήρξαν στιγμές που είχαμε αμφιβολίες και εμείς οι ποδοσφαιριστές από τους εαυτούς μας, αλλά με την πίστη και την αυτοπεποίθηση που μας μετέφερε και συνεχίζει να το κάνει ο προπονητής μας, σιγά – σιγά αρχίσαμε να πιστεύουμε πολύ παραπάνω στους εαυτούς μας, στη δουλειά που κάνουμε καθημερινά στις προπονήσεις. Τώρα η ομάδα βρίσκεται σ’ ένα σημείο που είναι πολύ βελτιωμένη, σε σχέση με το ξεκίνημα της χρονιάς, μπαίνουμε στην πιο σημαντική περίοδο της σεζόν, όπου όλα κρίνονται, με καλή ψυχολογία και κοιτάζοντας παιχνίδι με το παιχνίδι».

- Η αγαπημένη ατάκα του Ραζβάν Λουτσέσκου…

«Κοιτάξτε, μπαίνουμε στην τελική ευθεία και παραμένουμε σε τρεις διοργανώσεις. Στο πρωτάθλημα ξέρουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί η απόσταση από τον Ολυμπιακό, όμως δεν πρόκειται να τα παρατήσουμε, όσο μαθηματικά δεν έχει κριθεί ο τίτλος, είμαστε στα ημιτελικά του κυπέλλου και στους 8 της Ευρώπης, κοιτάζοντας κάθε παιχνίδι ξεχωριστά».

- Αν κάποιος δει την πορεία σας από τον Ιανουάριο και μετά δε θα πιστεύει ότι αυτή η ομάδα είναι δέκα βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση.

«Μέσα στο 2022 έχουμε μόλις μια ήττα (σ.σ. από τη Μίντιλαντ στη Δανία) σ’ όλες τις διοργανώσεις. Αν το πρωτάθλημα είχε αρχίσει τον Ιανουάριο, τώρα θα ήμασταν τέσσερις βαθμούς μπροστά από τον Ολυμπιακό».

- Γιατί, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ είναι στο μείον 10 από τον Ολυμπιακό;

«Γιατί πολύ απλά χάσαμε πολλά παιχνίδια και πετάξαμε πολλούς βαθμούς στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν. Ήταν κάτι φυσιολογικό αυτό που συνέβη μέχρι να βρούμε τα πατήματά μας. Με έναν καινούργιο προπονητή, που τον ξέραμε και μας ήξερε, αλλά δεν ήταν η ίδια ομάδα που είχε το 2018 και το 2019, οπότε όλοι χρειαζόμασταν χρόνο, να συνηθίσουμε και να προσαρμοστούμε στο ίδιο σύστημα που παίζαμε και παλιότερα με τον κ. Λουτσέσκου. Η ομάδα χρειαζόταν χρόνο και ευτυχώς τον είχαμε, δουλέψαμε και φτάσαμε εδώ που είμαστε τώρα».

«Ο Λουτσέσκου πίστεψε σε εμάς, όταν κανείς άλλος δεν μας πίστευε…»

- Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες όταν πληροφορήθηκες την επιστροφή Λουτσέσκου;

«Πρώτα απ’ όλα στεναχωρήθηκα για τον Γκαρσία. Με την έννοια ότι είχε κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδας, ίσως να άξιζε μιας ευκαιρίας, αυτό θα το κρίνουν άλλοι, όχι εγώ, όμως από την στιγμή που η διοίκηση αποφάσισε να φέρει πίσω τον Λουτσέσκου, χάρηκα που θα συνεργαζόμουν και πάλι μαζί του. Έχει γράψει ιστορία στον ΠΑΟΚ. Ο προπονητής με τους περισσότερους τίτλους και τις περισσότερες νίκες. Γνώριζε πολύ καλά την ιδιοσυγκρασία του κλαμπ, τις υψηλές απαιτήσεις που υπάρχουν για την ομάδα, τον ξέραμε και μας ήξερε πολύ καλά, οπότε ήταν πιο εύκολο να προσαρμοστούμε μαζί του».

- Θεωρείς ότι ήταν μια σωστή κίνηση η επιστροφή του στον ΠΑΟΚ;

«Μπορεί αρκετοί να πίστευαν, ότι μετά τα όσα πέτυχε στην πρώτη περίοδο στην ομάδα, θα ήταν “μια απ’ τα ίδια”. Έκαναν λάθος. Βλέπω έναν άνθρωπο που συνεχίζει να διψάει για νίκες και τίτλους παρότι έχει πετύχει τόσα σπουδαία πράγματα στην Ελλάδα και στην Σαουδική Αραβία».

- Ο Λουτσέσκου του 2022 είναι ο ίδιος Λουτσέσκου με το 2019;

«Κοιτάξτε, στο ποδόσφαιρο όλοι θέλουν τον χρόνο τους, ακόμα και ο Λουτσέσκου που επέστρεψε σ’ ένα γνωστό περιβάλλον. Επιστρέφοντας δεν βρήκε την ομάδα που κατέκτησε το νταμπλ, βρήκε μια καινούργια και διαφορετική ομάδα, οπότε χρειαζόταν κι αυτός το χρόνο του. Από την στιγμή που η διοίκηση πίστεψε στη δουλειά του, του έδωσε χρόνο να δουλέψει, ήταν σίγουρο ότι θα έρθουν και τα αποτελέσματα και η βελτίωση της εικόνας μας, που όλοι βλέπουν ότι υπάρχει τους τελευταίους μήνες».

- Εσύ που τον ζεις από πολύ κοντά, θεωρείς ότι η παρουσία του είναι τόσο καθοριστική στην καθημερινότητα και την πορεία της ομάδας;

«Είναι ένας προπονητής που σε κάνει να πιστέψεις στον εαυτό σου ακόμα και όταν εσύ ο ίδιος δεν πιστεύεις. Έρχεται και σου δίνει αυτοπεποίθηση, στοιχείο που είχαμε χάσει τα δύο προηγούμενα χρόνια. Είχαμε φτάσει στο σημείο να αμφιβάλλουμε για όσα είχαμε πετύχει τη διετία 2017-2019, όμως ήρθε ο Λουτσέσκου να μας πιστέψει όταν κανείς άλλος δεν πίστευε σε μας. Το πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα το καταλαβαίνεις αν ακούσεις ή διαβάσεις αυτά που λένε παίκτες που έχουν φύγει από την ομάδα. Να δώσω ένα παράδειγμα. Δείτε τι είπε για τον Ραζβάν φεύγοντας ο Εσίτι, ένας ποδοσφαιριστής που δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής μαζί του. Εκεί θα καταλάβετε, ποιος είναι ο Λουτσέσκου για τον ΠΑΟΚ…».

«Ύψιστη τιμή να με βάζουν στην ίδια πρόταση δίπλα στον Κούδα και τον Πρέλεβιτς»

Ο Αντρέ δεν «έπεσε μέσα» στην ατάκα, που έγινε τίτλο στο Gazzetta -«θα μπω να παίξω στη Νέα Τούμπα», φυσικά χωρίς να ευθύνεται γι’ αυτό, άλλωστε που να γνώριζε ο άνθρωπος ότι ένα έργο-πνοής για ολόκληρη την πόλη της Θεσσαλονίκης θα είναι κολλημένο στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατία.

- Τι είναι η Τούμπα για τον Αντρέ Βιεϊρίνια;

«Το δεύτερο μου σπίτι. Εδώ νιώθω καλά κι άνετα».

- Πέρασε από το μυαλό σου ότι θα έφτανες δεκατέσσερα χρόνια μετά από εκείνη την πρώτη προπόνηση, ότι θα έχεις πετύχει τόσα σπουδαία πράγματα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ;

«Νιώθω ευλογημένος γιατί έκανα πράξη την υπόσχεση που έδωσα το 2012 στον κόσμο της ομάδας, επέστρεψα και κέρδισα τίτλους με τον ΠΑΟΚ»

- Αν αγωνιστείς με τον Παναθηναϊκό θα φτάσεις τις 277 συμμετοχές και θα «πιάσεις» τον Μλάντεν Φούρτουλα στη δεύτερη θέση της λίστας όλων των ξένων του ΠΑΟΚ.

«Ειλικρινά, δεν το ήξερα. Ποιος είναι στην πρώτη θέση;».

- Ο Νέτο Γκουερίνο με 287 συμμετοχές. Θέλεις άλλες δέκα για να φτάσεις στην πρώτη θέση…

«Και πόσα παιχνίδια απομένουν μέχρι το τέλος της σεζόν; Οκτώ για τα πλέι οφ, δύο ημιτελικοί με τον Ολυμπιακό, αν προκριθούμε στον τελικό του Κυπέλλου και του Κόνφερενς Λιγκ, σίγουρα θα τον ξεπεράσω από φέτος. Δυστυχώς, ο Ιβάν Σαββίδης άργησε έξι μήνες να έρθει στην ομάδα το 2012, είμαι σίγουρος ότι δε θα είχα φύγει τότε, για τη Βόλφσμπουργκ και θα είχα ξεπεράσει τον Γκουερίνο πολύ νωρίτερα. Αλήθεια, ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές στον ΠΑΟΚ;».

- Ο Γιώργος Κούδας με 607 (504 πρωτάθλημα, 70 κύπελλο, 33 Ευρώπη) συμμετοχές. Συνολικά αγωνίστηκε 21 χρόνια με τον ΠΑΟΚ.

«Καλά, δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κάποιος και να τον ξεπεράσει. Πρέπει να ξεκινήσει από τώρα ο Κούτσιας να παίζει και να σταματήσει μετά από είκοσι χρόνια».

- Όταν ο Κούδας αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ήταν 37 στα 38 του χρόνια.

«Έλεγαν και για εκείνον ότι είναι μεγάλος; Δεν νομίζω. Ακούγοντας όλα όσα έχει πει για μένα, ένας θρύλος του ΠΑΟΚ, όπως ο Γιώργος Κούδας, νιώθω υπερήφανος. Τεράστια τιμή τα λόγια του, επειδή τα είπε ο Κούδας και όχι ο… διπλανός μου. Είναι η σημαία του ΠΑΟΚ και θα πω μια λέξη: Σεβασμός».

- Αρχηγός και ηγέτης…

«Πολλοί είναι εκείνοι που με ρωτούν το πως είναι να είσαι ο αρχηγός του ΠΑΟΚ. Καταρχήν είναι τιμή να είσαι αρχηγός στον ΠΑΟΚ. Ύψιστη τιμή να με βάζουν στο ίδιο επίπεδο με αυτούς τους θρύλους της ομάδας, τον Πρέλεβιτς στο μπάσκετ και τον Κούδα στο ποδόσφαιρο».

- Εχεις αντιληφθεί το μέγεθος της αγάπης του κόσμου προς το πρόσωπό σου, όπως συμβαίνει με τον Κούδα, τον Πρέλεβιτς κι άλλους μεγάλους σε προσφορά παίκτες του συλλόγου;

«Δεν μπορώ να αντιληφθώ όλα όσα αισθάνονται για μένα οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Θα μπορέσω να καταλάβω τι έχω πετύχει και ποια ήταν η προσφορά μου στην ομάδα όταν θα σταματήσω να αγωνίζομαι και θα έχουν περάσει τα χρόνια. Αυτή την στιγμή όλα μου φαίνονται φυσιολογικά, ακόμη και όταν μου ανοίγει το κεφάλι και να συνεχίζω να παίζω. Δεν ήταν η πρώτη φορά, ενδεχομένως, να μην ήταν και η τελευταία. Ξέρετε και κάτι άλλο, αποτυχία δεν είναι να χάσεις ένα παιχνίδι, αποτυχία είναι να τελειώσει ένα παιχνίδι και να σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να είχες δώσει κάτι παραπάνω και δεν το έκανες».