«Σε έπαιρνε τηλέφωνο ο Κόκκαλης και σου έφευγαν τα κάτουρα»

«Καραπιάλης, το καλύτερο 10άρι που έχει βγάλει η Ελλάδα, Τζόρτζεβιτς ο καλύτερος ξένος που είδαμε»

Υπήρχε παίκτης με τον οποίο ήσασταν πιο κοντά;

«Όλοι, όλοι ήταν κοντά μου».

Μια ωραία ιστορία θυμάστε;

«Πολλές είναι οι ιστορίες που θυμάμαι... Ο Καραπιάλης για εμένα ήταν το καλύτερο 10άρι που είχε βγει στην Ελλάδα. Το καλύτερο 10άρι που είχε βγει στην Ελλάδα, κατά την κρίση τη δικιά μου και την όση μπάλα ξέρω. Ο Καραπιάλης κι ο Τζόρτζεβιτς - άλλη παικτάρα αυτή - πηγαίναμε στην προετοιμασία σε Αυστρία, Γερμανία... Τα παράθυρα στο δωμάτιό τους ήταν γεμάτο από πακέτα Marlboro. Τα κόκκινα τα Marlboro, αλλά ήταν παικταράδες, τι να λέμε».

Αυτό μού είπε κι ο «Τζόλε» στη συνέντευξή του στο Gazzetta, ότι τον ενδιέφερε να τελειώσει η η προπόνηση για να κάνει το τσιγαράκι του.

«Ναι, ο Τζόλε το έκανε το τσιγαράκι του και στα αποδυτήρια, στο ημίχρονο. Πήγαιναν με τον Καραπιάλη στον καμπινέ και έκαναν το τσιγαράκι τους. Όμως, ο Τζόρτζεβιτς, ήταν το κάτι άλλο και στην αποκατάσταση. Και όταν τον εγχείρησα εγώ στo χιαστό αυτό που είδα ήταν απίστευτο. Μοναδικός επαγγελματίας. Και γι΄ αυτό είχε αυτήν την καριέρα μέχρι και που σταμάτησε. Για εμένα είναι ο καλύτερος ξένος που πέρασε από τον Ολυμπιακό είναι ο Τζόρτζεβιτς.

Μπορεί να μην ήρθε ως "Ντέταρι", αλλά ήταν ο μόνος μ' αυτήν τη διάρκεια. Ή που έλεγαν ήρθε ο Βερόν ή ο Ριβάλντο, ο Τζιοβάνι. Ναι, ήρθαν, αλλά δεν είχαν τη διάρκεια του Τζόλε. Και δεν υπήρχε και ματς που να ήταν με άριστα το 10 κάτω από 7. Οι άλλοι ήρθαν για 4 χρόνια κι ο Τζόλε είχε 14 χρόνια! Και μη ξεχνάτε ότι ο Ολυμπιακός είχε Γεωργάτο - Τζόρτζεβιτς.

«Πήρα τον Αμανατίδη φυτό από το Τζάννειο, ο Κόκκαλης μού ζήτησε τους καλύτερους νευροχειρουργούς»

Δεξιά είχε Μαυρογενίδη - Γιαννακόπουλο και Αμανατίδη στην άμυνα. Με τον Γιώργο (Αμανατίδη) έχω να σου πω και το περιστατικό με το ατύχημά του, με το Smart που τράκαρε στην Πειραιώς. Ήμουν από πίσω του και ξαφνικά βλέπω την τούμπα όλη. Ήμουν στα 100 μέτρα πίσω του, έβρεχε και φεύγαμε από του Ρέντη. Τον πάμε στο Τζάννειο και τότε ήμουν διευθυντής στο Ερρίκος Ντυνάν. Ετσι τον πήρα από το Τζάννειο και τον είχα 20 μέρες στην εντατική του Ντυνάν. Κάθε μέρα ερχόταν ο Κόκκαλης».

Πώς θυμάστε τότε εκείνες τις στιγμές; Σε τι κατάσταση πήρατε τον Αμανατίδη;

«Ήταν φυτό. Με πήρε ο Κόκκαλης και μου είπε: "Φέρε τους καλύτερους νευροχειρουργούς". Κάναμε συμβούλια για τον Αμανατίδη, στις 20 μέρες άρχισε να επικοινωνεί.

«Ο Κόκκαλης μού είπε: "Κύριε Δάρα, το μόνο που θέλω είναι να ζήσει ο Γκώνιας"»

Άλλο περιστατικό: Με παίρνουν στις 3 τα ξημερώματα και μου λένε: "Τροχαία Μαλακάσας εδώ. Εχει χτυπήσει πολύ άσχημα ένας ποδοσφαιριστής ονόματι Τάκης Γκώνιας και το μόνο που μας λέει, γιατί τώρα η Πυροσβεστική κόβει τις λαμαρίνες, είναι "φέρτε μου τον Δάρα". Και φεύγω από τη Γλυφάδα που μένω για να πάω στον Γκώνια. Τον έφερα εδώ στο Ιατρικό που είμαστε τώρα και μου λέει την άλλη μέρα ο Κόκκαλης: "Κύριε Δάρα το μόνο που θέλω είναι να ζήσει". Τον είδε μπαταρισμένο με σπασμένα πόδια, χέρια... Αποτέλεσμα ήταν να ζήσει και να τον κρατήσει στην ομάδα και μάλιστα αργότερα να τον πουλήσει στον Ηρακλή με πολύ καλά λεφτά. Αν δεν κάνω λάθος 30.000.000 δραχμές. Και εκείνη τη χρονιά, ο Ηρακλής μας απέκλεισε στο Κύπελλο με γκολ του Τάκη Γκώνια».

«Ο Γιεκινί έμεινε καραντίνα μυστικά, εδώ στο Ιατρικό, λόγω ελονοσίας»

Άλλη ιστορία...

«Ο Κόκκαλης είχε πάρει μεταγραφή τον καλύτερο παίκτη του Μουντιάλ της εποχής. Τον Γιεκινί! Επρεπε να τον περάσουμε εξετάσεις τον Γιεκινί. Τον περάσαμε, λοιπόν, είχε βάλει και δύο γκολ στην αρχή με την εθνική του.

Ε, ερχόμενος μάς βγάζει ελονοσία! Ελονοσία εδώ δεν είχαμε. Και μιλάμε για μια ασθένεια μεταδοτική. Πήρα τηλέφωνο τον Λούβαρη και του εξήγησα τι γίνεται. "Ου, μη μαθευτεί". Εδώ που είμαστε τώρα, ήταν δωμάτιο. Πήρα τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη του Ιατρικού και του ζήτησα να τον κρατήσουμε σε καραντίνα εδώ μέσα. Κανονικά, τότε, έπρεπε να πάει στο Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα. Κι έτσι τον κράτησα 20 μέρες καραντίνα εδώ μέσα. Δεν το έμαθε κανένας. Μετά βρέθηκε το χάπι, που το παίρνεις και... καθαρίζεις. Ο Γιεκινί, προς τιμήν του, τρεις μήνες αφού έφυγε, επέστρεψε τα χρήματα που πήρε».

«Ο Σαλιαρέλης έστειλε τους Μίχο-Μπανασάκη στη Λάρισα για να φέρουν τον Καραπιάλη στον Ολυμπιακό με πέτσινες επιταγές»

Ο Καραπιάλης πώς ήρθε στον Ολυμπιακό; Ισχύει ότι τον ήθελε κι ο Παναθηναϊκός αλλά εκείνος δεν ήθελε;

«Τότε, είχε περάσει και ένα πρόβλημα με τους πνεύμονές του. Τότε ήταν να πάει στον Παναθηναϊκό και ο Σαλιαρέλης έστειλε κάποιους κολλητούς του, μεταξύ αυτών και τον Πέτρο Μίχο. Τους έστειλε, λοιπόν, στην Λάρισα μαζί με τον Μπανασάκη για να φέρουν τον Καραπιάλη. Δίνουν στον τότε πρόεδρο της Λάρισας πέτσινες επιταγές. Επιταγές χωρίς αντίκρισμα. Επιταγές του Σαλιαρέλη. Πήγε να τις εισπράξει ο άνθρωπος, πού να εισπράξει...

Στον α' γύρο παίζουμε στο Αλκαζάρ, ΑΕΛ-Ολυμπιακός, δεν θυμάμαι το σκορ ποιο είναι κι έρχεται ο πρόεδρος της ΑΕΛ να ζητήσει τα λεφτά. Ε, είχε βάλει τότε ο Σαλιαρέλης οργανωμένους να του φωνάζουν το σύνθημα: "Της Λαρίσσης το ποτάμι που τον λένε Πηνειό και θα πέσω να πνιγώ". Λίγο άστοχο τώρα αυτό με όσα έχουν γίνει στη Θεσσαλία, αλλά μιλάμε για την εποχή εκείνη, δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν από την περιοχή. Απλά μιλάμε για τη μεταγραφή αυτή και σας λέω πώς είχαν γίνει τα πράγματα τόσα χρόνια πριν. Από τη μεταγραφή του Καραπιάλη βγήκε αυτό. Του Βασίλη τού αξίζει καλύτερη ζωή. Μιλάμε για ένα είδωλο της εποχής. Ψυχούλα και μπαλαδόρος».

«Εγώ ζούσα και ζω από την επιστήμη μου. Οι άλλοι πρόεδροι στη Super League;»

Να πάμε λίγο σε εσάς.

«Αν κάτσεις και ψάξεις τους προέδρους της Super League και δεις τι δουλειά κάνουν... Εγώ ζω από την επιστήμη μου, είμαι γιατρός. Ολα αυτά τα χρόνια δόξα τω Θεώ έχω πολλή δουλειά. Ζούσα και ζω από την ιατρική.

Αν ρωτήσεις κάποιους άλλους τι δουλειά κάνουν, δεν θα έχουν να σου πουν. Κι ο Κούγιας που έλεγε για ανεπάγγελτους προέδρους έχει δίκιο. Ανεπάγγελτοι είναι. Θα μου πεις, όμως, όταν αναλαμβάνεις μια ομάδα και αναλαμβάνεις μαζί με κάποιον συνέταιρο... Όποιος κι αν είναι αυτός. Κατ' εμέ, απαγορεύεται ηθικά να πω το παραμικρό για έναν συνέταιρό μου. Καλά να πάθω, ας πρόσεχα ή ας μην έμπαινα στον Πανιώνιο. Ο κόσμος ξέρει τι είναι ο Δάρας, κανένας δεν μπορεί να μου προσάψει κάτι για το επάγγελμά μου. Όχι ότι δεν έχω κάνει λάθη, αλλά όχι εσκεμμένα».

«Εχω πάνω από 30.000 επεμβάσεις, λάθος εσκεμμένο δεν έκανα ποτέ. Εγώ, ο Νικολάου κι ο Μήτσου είχαμε όλο τον ελληνικό αθλητισμό»

Θα πάμε και στον Πανιώνιο. Πόσες επεμβάσεις έχετε κάνει;

«Εχω ξεπεράσει τις 30.000 επεμβάσεις».

Ε, δεν γίνεται να μην έχετε κάνει και λάθος.

«Όχι λάθος εσκεμμένο. Όταν μιλάμε για λάθη, μιλάμε για αστοχίες υλικών και φλεγμονές. Μιλάμε για κάποιον που χειρουργεί, όχι για κάποιον που κάθεται στο ιατρείο του. Και σένα η μάνα σου, που μπορεί να κάνει τα καλύτερα μακαρόνια, πέντε φορές θα της κόλλησαν. Ε, δεν πάει να πει αυτό ότι δεν κάνει ωραία μακαρόνια. Δεν υπάρχει, κανένας από εμάς τους επώνυμου συναδέλφους να βγει και να πει κακό ο ένας για τον άλλον. Δεν θα δείτε τον Λάκη Νικολάου να πει κάτι κακό για εμένα ή εγώ για τον Λάκη. Ποτέ. Ή για τον Μήτσου. Εμείς οι τρεις είχαμε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον ελληνικό αθλητισμό στα χέρια μας. Μη το ξεχνάμε αυτό. Μετά βγήκαν κι άλλοι, εντάξει. Δεν μπορεί κι ο Δάρας κι ο Νικολάου κι ο Μήτσου που έχουν κάνει από 30.000 επεμβάσεις ο καθένας να μην έχουν και στραβάδια. Όμως, ο ένας δεν κατηγόρησε ποτέ τον άλλον γιατί ξέρουμε ότι είναι μέσα στο πρόγραμμα να πάει κάτι στραβά. Στατιστικά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Όσοι έχουν εμπειρία και πατάνε στα πόδια τους δεν θα το κάνουν».

«Δεν μάρκαρε ο Δομάζος ούτε ο Καραπιάλης. Τώρα μαρκάρουν κι οι 11, κάνουν επίθεση κι οι 11»

Αναφερθήκατε πριν στις εξετάσεις του Γιεκινί. Εσείς ήσασταν στα εργομετρικά;

«Στην αρχή ναι. Μετά που βγήκαν οι εργοφυσιολόγοι κι οι άλλες ειδικότητες, όχι... Τότε, στην εποχή του Μπάγεβιτς, υπήρχαν: Προπονητής, βοηθός προπονητή, γυμναστής, γιατρός και... γεια σας. Μετά άρχισαν, ειδικότητες του στιλ: διατροφολόγοι, εργοφυσιολόγοι, γυμναστές αποκατάστασης κλπ... Το επιστημονικοποίησαν πολύ το ποδόσφαιρο. Ναι μεν προχωράει κι εξελίσσεται το ποδόσφαιρο, από τις μπάλες και το χορτάρι, από τα παπούτσια μέχρι οτιδήποτε, αλλά τα βασικά γρανάζια είναι ο προπονητής, ο βοηθός, ο γυμναστής κι ο γιατρός. Αυτή η τετράδα είναι και μετά έπονται όλοι οι άλλοι. Αν υπάρχει καλή συνεργασία αυτών των τεσσάρων, όλα γίνονται. Οι γνώσεις είναι απαραίτητες. Δεν γίνεται σήμερα να παίζουμε με ασπρόμαυρες μπάλες. Ποδοσφαιριστές αξίας τότε δεν θα έπαιζαν σήμερα για παράδειγμα.

Ο Αναστόπουλος, λέω τώρα για τα επιθετικά τέρατα, δεν θα μάρκαρε πίσω. Σε 4-3-3 οι επιθετικοί δεν γύριζαν να μαρκάρουν. Οι τέσσερις της άμυνας κάθονταν κάγκελο πίσω. Καμάρας - Σούρπης ήταν κολλημένοι πίσω. Δεν μάρκαρε ο Δομάζος ούτε ο Καραπιάλης. Τώρα μαρκάρουν κι οι 11, κάνουν επίθεση κι οι 11».

«Αν έλεγες στον Αλέφαντο για εργομετρικά θα σου έλεγε: "Ναι ρε αλλά μπάλα ξέρει;"»

Σ' αυτά τα εργομετρικά σάς είχαν εντυπωσιάσει κάποιοι;

«Πάρα πολλοί, αλλά για παράδειγμα αν έκανες εργομετρικά του Καραπιάλη, δεν θα τον έπαιρνες ούτε για να πλένει τα παπούτσια. Αλλο τα εργομετρικά όμως, άλλο τα ποδοσφαιρικά. Του Νίκου Αλέφαντου τού έλεγαν: "Εκανε εργομετρικά" και ρωτούσε "ναι, ρε, αλλά μπάλα ξέρει;". Ποιος προπονητής θα έκανε αλλαγή στην αλλαγή τον Γεωργάτο! Τι να του πεις του Αλέφαντου; Αερόβια προπόνηση; Εδινε σημασία όμως και σ' αυτό. Είχε δρομέα στον Ολυμπιακό, τον έβαζε μπροστά και κρατούσε το ρυθμό, ήταν άλλο στιλ. Εχει αλλάξει το ποδόσφαιρο, έχουν αλλάξει οι τραυματισμοί».

«Σκέψου να είχα χειρουργήσει τον Τζιοβάνι και στο πρώτο ματς που έμπαινε μέσα να πάθαινε χιαστό στο ίδιο γόνατο. Ξέρεις τι εκτελέσεις θα είχαν γίνει; Θα μας είχαν κρεμάσει»

Ο χιαστός πλέον είναι ρουτίνα; Λέμε και σήμερα ότι μετά το χιαστό δεν θα είναι ο ίδιος παίκτης;

«Πάντα υπάρχει αυτό. Και ποδοσφαιριστής να μην είσαι, σε κάθε χειρουργικό τραυματισμό, μπορεί να μην επανέλθεις. Παράδειγμα, ο Ρονάλντο χειρουργείται με χιαστό στην Αμερική - στον καλύτερο θεωρητικά - παίζει ύστερα από 6 μήνες, στο πρώτο του παιχνίδι πάλι χιαστός στο ίδιο πόδι, στο ίδιο γόνατο.

Που έκανε την καλύτερη επέμβαση του κόσμου, την καλύτερη αποθεραπεία του κόσμου. Ήταν το νούμερο ένα μακράν! Σκέψου να είχα χειρουργήσει τον Τζιοβάνι και στο πρώτο ματς που έμπαινε μέσα να πάθαινε χιαστό στο ίδιο γόνατο. Ξέρεις τι εκτελέσεις θα είχαν γίνει; Θα μας είχαν κρεμάσει».

Σας έτυχε κάτι αντίστοιχο;

«Πολλά! Είτε γιατί κάποια ήταν όπως τα έλεγαν (σ.σ. τα media) είτε γιατί κάποιος άλλος συνάδελφος είχε κύκλο που περνούσε τα δικά του».

«Και σήμερα που είμαι στον Ιωνικό με βρίζουν ως γιατρό του Ολυμπιακού»

Νομίζω ότι επειδή η λέξη 'Δάρας' σήμαινε για όλους «γιατρός του Ολυμπιακού», σας έκανε και κακό από την άποψη ότι όλοι νόμιζαν ότι εσείς είχατε χειρουργήσει τον Πατσατζόγλου. Ο ίδιος στη συνέντευξή του στο Gazzetta ξεκαθάρισε ότι δεν ήσασταν εσείς.

«Μα εγώ είχα φύγει. Αυτό, όμως, έγινε διότι o διάδοχός μου δεν ήταν κάποιος επώνυμος. Εγραφαν οι εφημερίδες: "Χειρουργήθηκε από το γιατρό του Ολυμπιακού" και δεν έγραφαν το όνομά του. Ο κόσμος όμως και σήμερα αν πας να ρωτήσεις - παρόλο που έχει σήμερα η ομάδα έναν πολύ καλό συνάδελφο - τους μεγαλύτερους σε ηλικία αν ρωτήσεις ποιος είναι ο γιατρός του Ολυμπιακού θα σου πουν "Δάρας". Και τώρα που μιλάμε, όλα αυτά τα ραντεβού που βλέπεις είναι από την παρουσία μου στον Ολυμπιακό. Μόλις μπαίνουν στο ιατρείο μου, μου λένε "α, εσύ είσαι".

Και μετά τον Ολυμπιακό, ήμουν στον Πανιώνιο και τώρα είμαι στον Ιωνικό. Με βλέπει όλη η Ελλάδα και με βρίζουν ως γιατρό του Ολυμπιακού ακόμη και σήμερα. Και πρόεδρος του Πανιωνίου που ήμουν, με έβριζαν σαν "τσάτσο του Μαρινάκη" κι όλα αυτά. Ρε π@&%$η με βλέπεις ότι είμαι πρόεδρος ή γιατρός του Πανιώνιου ή του Ιωνικού σήμερα.

Θυμάμαι μια μέρα που έπαιζε ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Χωρίς καθίσματα ακόμη η Τούμπα. Είναι τραυματίας ο Τζόλε και μου λέει ο Μπάγεβιτς "βγες να του κάνεις δοκιμές". Βγαίνω, λοιπόν, με κόκκινη φόρμα εγώ κάνα τέταρτο πριν βγουν οι άλλοι παίκτες. 45.000 κόσμος ούρλιαζε: "Δάρα μ2278έ, π*@%$ας γιε", που η μάνα μου ούτε μέχρι τη Μάντρα δεν είχε πάει και τα έβλεπε αυτά στην τηλεόραση. Καλώς ή κακώς είμαι μια φυσιογνωμία, που με βλέπουν 30 χρόνια κι όταν πάω με μια ομάδα που δεν έχει πολλούς γνωστούς παίκτες, ποιος είναι ο εύκολος να βρίσουν; Ο Δάρας. Εντάξει, αυτά είναι μέσα στη δουλειά. Εγώ είμαι άρρωστος με τη δουλειά μου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάω σε όλα τα ματς εντός - εκτός, σε όποια ομάδα κι αν είμαι».

«Δεν έχω πάρει λεφτά από το ποδόσφαιρο αλλά θρύλο μ' έκανε ο αθλητισμός»

Είχατε γενικά πολλά ποδοσφαιρικά νταραβέρια για να το πούμε απλά.

«Μη ξεχνάτε ότι ήμουν και αναπληρωτής πρόεδρος της Super League για χρόνια. Καταλαβαίνεις τι μπορεί να έχω ζήσει. Όσα και να πούμε σήμερα δεν έχουν τελειωμό»!

Αφού δεν έχετε πάρει λεφτά από το ποδόσφαιρο, ποιο είναι το όφελός σας;

«Ναι δεν έχω πάρει λεφτά ποτέ, όμως, όταν μου λένε "Κύριε Δάρα είσαι Θρύλος", έχω να απαντήσω ότι Θρύλο μ' έκανε ο αθλητισμός. Αν αυτή τη στιγμή ρωτήσετε ποιος ήταν υπουργός αμύνης ή επικρατείας πριν από πέντε χρόνια, δεν θα ξέρουν να σας πουν.

Αν όμως ρωτήσεις ποιος είναι ο γιατρός της ΑΕΚ, θα σας πουν ο Λάκης Νικολάου. Αν ρωτήσετε ποιος είναι ο γιατρός του Ολυμπιακού, θα σας πουν ο Χρήστος Δάρας.

Εγώ ήμουν πρωταθλητής στο κολύμπι, ο Λάκης ήταν στο ποδόσφαιρο και παράλληλα κάναμε τις σπουδές μας. Καθηγητές όμως στην ορθοπαιδική δεν ήταν ούτε ο Δάρας ούτε ο Νικολάου. Ήταν 2-3 άλλοι καθηγητάδες. Η πελατεία που κάναμε εμείς, όμως, λόγω του ότι γίναμε επώνυμοι, δεν ξεχνιέται. Και γι' αυτό παραμένουμε ακόμη. Εδωσα στον αθλητισμό αλλά μου έδωσε κιόλας. Όταν ξεκινήσαμε τη συνέντευξη, σας είπα ότι ήμουν 15 φορές Βαλκανιονίκης, πολίστας... Εσύ μου είπες ότι ξέρεις και την αδερφή μου. Δεν θα με ήξερε ούτε η μάνα μου. Ξέρεις πόσοι γιατροί έβγαιναν και βγαίνουν; Θα ήμουν και εγώ ένας απ' αυτούς, αν δεν ήμουν στον αθλητισμό. Πού θα ήμουν; Στο ΙΚΑ; Ή στο Κρατικό που ήμουν;

Και τα μπινελίκια από την εξέδρα κι η δυσφήμιση που σου κάνουν είναι μια διαφήμιση και διατήρηση και της πελατείας σου και του ονόματός σου».

Νομίζω ότι σας αρέσει όμως όλο αυτό. Είστε σ' ένα σύστημα που το γουστάρετε πολύ γιατί κάθε μέρα έχετε χειρουργεία και το Σαββατοκύριακο πάλι το αφιερώνετε στα γήπεδα.

«Ποτέ δεν είσαι στην οικογένειά σου. Γιατί, είσαι το καλοκαίρι; Εγώ, 35 χρόνια που είμαι γιατρός, ποτέ δεν έχω κάνει διακοπές. Ποτέ! Ποτέ! Να έχω πάει 2-3 Σαββατοκύριακα μόνο το καλοκαίρι να δω την οικογένεια όπου τη στέλνω. Ούτε Πάσχα έχω πάει ούτε Χριστούγεννα, γιατί κάθε μέρα έχω χειρουργεία και τις Τετάρτες ή τις Τρίτες είχαμε και Champions League. Γυρίζαμε ξημερώματα Πέμπτης και στις 7 είχα χειρουργείο. Γυρίζαμε από κάτι Νορβηγίες που ταξιδεύαμε όλη νύχτα και μετά έμπαινα να χειρουργήσω.

Άρα, λοιπόν, 35 χρόνια έχω μάθει να χειρουργώ. Αν κάποιο Σαββατοκύριακο δεν έχει παιχνίδι, αρρωσταίνω».

Η σύζυγός σας και το παιδί σας πώς το αντιμετωπίζουν όλο αυτό;

«Η τελευταία σύζυγός μου έρχεται στα εντός έδρας μαζί μου. Και το παιδί φυσικά. Όπως μπορείτε να μάθετε και από τον Ιωνικό, στα εκτός έδρας, ακόμα και στην Κολοπετινίτσα να παίζουν, εγώ θα είμαι κοντά, μαζί. Πάντα. Και το επόμενο πρωί είμαι εδώ για να χειρουργήσω».

Αν βάζατε έναν τίτλο σε όσα έχετε ζήσει, ποιος θα ήταν αυτός;

«Σε τι αναφέρεσαι»;

Νομίζω ότι όλη η ζωή σας είναι το ποδόσφαιρο.

«Όχι, είναι ο αθλητισμός. Θα σου πω ένα παράδειγμα. Δεν υπάρχει μέρος στον κόσμο, γήπεδο στον κόσμο, ξενοδοχείο στον κόσμο και δεν το έχω περάσει. Μπορεί να έχω πάει και 100-200 φορές στο Παρίσι, που λέει ο λόγος! Τριάντα χρόνια τώρα καταλαβαίνεις πόσες χιλιάδες ταξίδια έχω κάνει. Παίρνω λοιπόν τη γυναίκα μου πριν από λίγα χρόνια και της λέω: "Πάμε, φεύγουμε". Εκατσα και βρήκα το κολυμβητήριο που αγωνίστηκα το 1970 στην πρώτη μου Βαλκανιάδα στη Σμύρνη. Ανέβηκα στο βατήρα που είχα ανέβει, στη διαδρομή 3 που είχα κερδίσει το πρώτο μου μετάλλιο σε Βαλκανιάδα. Αυτή ήταν μια από τις στιγμές τις ζωής μου. Η ζωή είναι στιγμές. Στιγμές είναι αυτή που σου είπα, στιγμές είναι αυτή εδώ (δείχνει τον Τζιοβάνι). Εδώ βαστάω μια φανέλα. Είναι στο ΟΑΚΑ, στο πρώτο του ματς που επιστρέφει μετά τον χιαστό. Όλα αυτά τα κρατάς μέσα σου. Τι τίτλο να βάλεις σε όλα αυτά;».